Een modellenbureau dat vrouwen van alle soorten en maten vertegenwoordigt? In een branche die vrouwen graag categoriseert - als 'straight size' (0-2) of 'plus size' (12-16) - is het een revolutionair concept. Maar dat is precies wat voormalige Ford-agenten Gary Dakin en Jaclyn Sarka, die beiden jarenlang samen leiding hebben gegeven aan Ford's Plus Board, hebben gedaan bij het opzetten van hun nieuwe bureau Jag. "Wij zijn het eerste bureau in New York dat zich uitsluitend richt op vrouwen van alle soorten en maten," zei Dakin. "Het doel is om meisjes van alle soorten en maten op de covers van tijdschriften, in advertenties en niet te stoppen."
De modellenwereld van 'plus size' heeft een lange weg afgelegd. (Ik plaats "plus size" tussen aanhalingstekens, want vraag elk model dat toevallig groter is dan een maat 0-2 en ze zullen je vertellen dat ze de zin willen afschaffen - als Robin Lawley, die maat 12 heeft, vertelde ons onlangs: "Ik voel me geen plus-size, ik voel me normale maat, en ik denk dat speelt met meisjes die naar me kijken en naar me opkijken en denken: 'Oh mijn god, als ze een maatje meer heeft, wat ben ik dan L?'")
Toen Ford-modellen in 1998 een afdeling voor plusmaten opende, was er één "ster" en dat was Emme. Ja, ze droeg maar één naam, net als Cher. Ze was mooi, blond, blauwe ogen, mollig, en, nou ja, overal. En toen hoorden we een tijdje niet veel over plus size modellen. Volgens Dakin verdienden plus size modellen eind jaren '90 en begin jaren '00 een schamele $ 150 om "in een hoek te staan en een lelijke trui." "Amerika was alleen gewend om een maat 14-16 te zien, blond haar, blauwe ogen, een heel Amerikaans concept van het meisje met een grote maat," Dakin zei. "En ze voelden zich een beetje ongemakkelijk bij het zien van de sexy, zwoele, andere kant ervan." Maar onder leiding van Dakin kwam Amerika langs. Hij voegde Crystal Renn toe aan Ford's plus board, die over de landingsbanen van Parijs liep, speelde in hoofdartikelen in Mode Parijs, en een Chanel-campagne geland. Ford-modellen Tara Lynn en Candice Huffine bedekt Italiaans Mode in juni 2011.
De modellen op het plusbord van Ford werden steeds zichtbaarder in de 'high fashion-wereld' en leidden tot belangrijke discussies over diversiteit in lichaamsgrootte en gezondheid in de branche.. En toen, vorige maand, sloot Ford het af, samen met 'klassiekers' (lees: vrouwen boven een bepaalde leeftijd) en kinderen.
"Ford besloot af te slanken en zich te concentreren op hun kernactiviteit, namelijk heren- en damesmode en de commerciële divisies; er was niet echt ruimte meer voor [plus]", zei Dakin. "[Jaclyn en ik] zagen een kans om de meisjes die we hadden ontwikkeld te nemen en een merk opnieuw op te bouwen, een ander soort merk."
Dat merk, Jag, zal niet beperkt zijn tot het vertegenwoordigen van een bepaalde maat meisje. "De gemiddelde maat van de meisjes [die wij vertegenwoordigen] is 14/16, maar er zijn 10's en er zijn 18's en als er een maat 8 of een maat 6 is waar we verliefd op worden, nemen we ze aan," legt Dakin uit. "We gaan onszelf niet beperken, omdat de industrie zich aan niemand zou moeten beperken."
Jag begint met een exclusieve selectie van ongeveer 30 modellen, waaronder Jennie Runk, Kaela Humphries (ja, de zus van Kris), Kamie Crawford (Miss Teen USA 2010), Mckenzie Raley en Myla Dalbesio (ze is ook een performancekunstenaar).
Runk haalde een paar maanden geleden de krantenkoppen toen ze de eerste plus-size vrouw werd die verscheen in H&M's badmodecampagne, modellenwerk De badmodelijn van Beyonce. Ze werd het onderwerp van talloze nieuwsverhalen, simpelweg vanwege haar grootte, en koos ervoor om het in een open brief op Facebook met de tekst: "Mensen nemen aan dat plus gelijk is aan vet, wat op zijn beurt gelijk staat aan" lelijk. Dit is volkomen absurd, want veel vrouwen die als plussize worden beschouwd, zitten eigenlijk in de lijn van het Amerikaanse gemiddelde."
Bij Jag hoopt Runk zich uit te blijven spreken over het lichaamsbeeld en een inspirerende stem te worden voor jonge vrouwen. "Ik heb het gevoel dat Jag de beste, meest persoonlijke representatie biedt waar een model om kan vragen," vertelde Runk ons. "Dakin en Sarka doen niet alleen altijd wat het beste is voor mijn carrière, maar ze doen ook wat het beste is voor mij als persoon. Jaren geleden, toen ik besloot naar de universiteit te gaan in Missouri [in plaats van naar New York te verhuizen om direct na de middelbare school fulltime modellenwerk te doen], hebben ze me nooit onder druk gezet om van gedachten te veranderen... Ze hebben er alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat ik de opleiding kon krijgen die ik wilde zonder mijn carrière op te offeren. We hebben onlangs gesproken over het vertakken van alleen maar modellenwerk, en dat ik mijn rol als publieke pleitbezorger voor waar ik in geloof, zou kunnen opnemen. Ik ben absoluut vastbesloten om lichaamshaat van welke aard dan ook te verslaan, waar ik het ook ervaar, en ze zijn niet alleen bereid, maar ook enthousiast om te helpen dat te laten gebeuren."
Laten we hopen dat meer bureaus het voorbeeld van Jag gaan volgen en de zinloze "plus size"-categorisering afschaffen. Schoonheid is schoonheid, ongeacht de grootte.