Pierpaolo Piccioli en Hamish Bowles. Foto: Corey Tenold voor Vogue.com
Voor Valentino's creatief directeur Pierpaolo Piccioli, is de couture-baan een platform voor topcreativiteit. Dit was zeker duidelijk in de meeste van de ontwerpers recent couture-assortiment, waar bevredigende constructie gepaard ging met uitbarstingen van oververzadigde tinten en opschepperige proporties; het was misschien wel een van de meest spectaculaire en vrijgevochten couture-aanbiedingen tot nu toe. De collectie kreeg een staande ovatie en herinnerde de wereld eraan dat, hoewel sneakers en T-shirts misschien begerenswaardig zijn, ze nog steeds niet de zeldzaamste, meest magische of actuele dingen zijn die binnen handbereik zijn.
Bij Mode's Forces of Fashion-conferentie op donderdag, Piccioli, die in 2016 Valentino's enige creatief directeur werd, sprak over zijn gelaagde visie voor het merk, hoe hij het legendarische huis anno 2018 relevant heeft gemaakt en hoe hij daarmee omgaat couture.
Piccioli is niet opgegroeid in de weelderige wereld van couture, hoewel hij wel fantaseerde over mode. "Toen ik een kind was, voelde ik dat mode zo ver van alles was", vertelde Piccioli aan moderator Hamish Bowles. "Ik wilde ontsnappen aan de plekken die voor mij te klein aanvoelden."
Later schreef hij zich in aan het Instituto Europeo di Design in Rome om mode te studeren, maar daar legde Piccioli uit dat hij gefascineerd was door politiek en werd beschouwd als een buitenstaander - een rol waar hij trots op blijft omdat het hem in staat stelt om schoonheid op een andere manier te zien en na te denken alleen. Misschien is het Piccioli's individualistische karakter en verlangen naar momenten van afzondering die zijn ontwerpen bij Valentino helemaal tot de zijne hebben gemaakt.
Piccioli schrijft een deel van zijn openheid voor experimenten en nieuwheid toe aan het werken aan de accessoirelijn voor Fendi in 1990. "Ik kwam bij Fendi aan toen ik een kind was, en het was ongelooflijk omdat het een school was waar we leerden dat alles mogelijk is," zei Piccioli. "We zouden op een heel vrije manier met alles experimenteren."
Na Fendi, samen met Maria Grazia Chiuri, ging Piccioli in 1999 naar Valentino om de opkomende accessoirelijn te ontwikkelen. Het was een verandering van tempo voor de ontwerper. "Valentino was veel formeler", legde hij uit. "Iedereen droeg een pak en een stropdas. Toen ik daar aankwam, was het juli en droeg ik teenslippers." Maar ondanks zijn keuze voor casual schoenen, kon hij het redelijk goed vinden in het luxe huis. Piccioli en Chiuri vernieuwden de handtassen- en brillencollecties van het merk en kregen de leiding over het ontwerpen van Red Valentino in 2003. Vijf jaar later werden Chiuri en Piccioli benoemd tot co-creatieve directeuren toen Valentino Garavani met pensioen ging.
Pierpaolo Piccioli en Hamish Bowles. Foto: Corey Tenold voor Vogue.com
Dit was de eerste keer dat Piccioli niet alleen de opdracht kreeg om een product te ontwerpen, maar ook om een visie voor het merk te creëren. En voor Piccioli - de onwillige mode-superster die liever een rustig leven aan zee leidt - zijn visie ging helemaal over het handhaven van de couturecultuur van het huis en het bijwerken van de waarden om het heden te weerspiegelen tijd. "Ik heb het gevoel dat het mijn taak is om mijn visie op schoonheid te geven, maar dan in relatie tot de tijd waarin je leeft", zei hij.
Wat is ontstaan, zijn een reeks couturecollecties die zijn geworteld in dromen en confectie-aanbiedingen die spreken over de huidige tijd. "Confectiekleding moet passen bij de tijdgeest," zei Piccioli. "Confectiekleding gaat over cultuur en het idee van uniciteit."
Maar de handgemaakte fantasieën waren sterke spelers in zijn visie op het merk: "Couture is voor mij het DNA van het merk", zei Piccioli. "Als je couture doet, kun je het niet op het laatste moment doen: je hebt tijd nodig, want couture is gemaakt van rituelen. Het is een ervaring."
Toen hij opgroeide, zag Piccioli nooit couture van dichtbij; hij had alleen interactie met dergelijke ontwerpen door middel van foto's. Dus het was allemaal een fantasie, totdat hij bij Valentino landde: "Toen ik aankwam, vroeg ik om de stukken te zien omdat ik ze wilde aanraken", zei hij. "Maar toen ik deze jurken zag, waren ze niet wat ik in mijn hoofd had - ze waren zwaarder, meer gestructureerd, dus het was was niet de lichtheid die ik me had voorgesteld." Op dat moment besloot hij niet te verwijzen naar de archieven voor zijn couture collecties; in plaats daarvan zou hij vertrouwen op zijn eigen visie. "Ik hou ervan om over dat verleden na te denken, maar niet om het verleden te zien", merkte hij op.
Hoewel couture niet altijd wordt beschouwd als de meest relevante of jeugdige sector van de mode-industrie, probeert Piccioli daar verandering in te brengen. Valentino's atelier bestaat uit twee leeftijdsgroepen: één bestaande uit vrouwen van in de zestig, die de technieken doorgeven, en één bestaande uit mensen van achter in de twintig. "Er is een nieuwe generatie van in de twintig die de poëzie van het doen van couture herontdekt," zei Piccioli. "Het is leuk om deze relatie te zien, en het creëert een nieuwe energie."
De ontwerper wil die jeugdigheid ook in het merk als geheel ademen. Zijn doel is om Valentino relevant en "niet stoffig" te houden. Voor Piccioli betekent dit dat het merk niet alleen een levensstijl promoot, maar ook een gemeenschap bevordert.
"Lifestyle is een groep mensen die gezichten deelt; gemeenschappen zijn groepen mensen die levens delen", concludeerde Piccioli. "Ik wil het idee van luxe en cultuur behouden, maar Valentino van een exclusief merk naar een inclusief merk brengen."
Blijf op de hoogte van de laatste trends, nieuws en mensen die de mode-industrie vormgeven. Schrijf u in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.