Meisjes kostuumontwerper Jenn Rogien Seizoen 6 Interview

Of je er nu van hield of er een hekel aan had, je geloofde dat Lena Dunham de stem van haar generatie was of vond haar irritant (of beide), kun je niet ontkennen dat HBO's "Girls" als tv-show invloedrijk, grensverleggend en herkenbaar was voor menig millennial. En de garderobe van de show was daar een belangrijk onderdeel van.

hebben interviewde kostuumontwerper Jenn Rogien Ik denk dat Dunham in de loop der jaren vele malen een grote hand had in de kleermakersrichtingen van haar personages, en dat voor Rogien het uitvoeren van haar visie een unieke uitdaging van zes jaar was. In tegenstelling tot de meeste van wat mensen gewend waren te zien op tv, was het team achter "Girls" toegewijd om dingen er echt uit te laten zien en voelen. Met het voorbehoud dat de show misschien niet het 'echte' leven van alle groepen mensen vertegenwoordigde, bereikte het dat doel vaak - zelfs als de publieke reactie niet altijd positief was. De garderobe van de show werd net zo vaak een onderwerp van discussie als de naaktheid en de twijfelachtige levensbeslissingen van de personages. "Ik was zeker niet van plan om terrein te breken", legt Rogien uit voor de première van het laatste seizoen van de show. "Ik reageerde net op aantekeningen van Lena en Jenni [Konner] en Judd [Apatow] over de personages die er realistisch uit moesten zien om geloofwaardig te zijn."

Voordat seizoen zes op zondag begint, lees je verder voor ons laatste "Girls"-gerelateerde interview met Rogien over waar de dames dit seizoen kleermakers naartoe gaan, het grootste uitdagingen waarmee ze werd geconfronteerd en lessen die ze alle zes leerde en waarom het kleden van verschillende lichaamstypes op tv niet revolutionair was - maar ze kleden op de manier waarop Dunham het wilde haar was.

Dus laten we beginnen met alle hints die je kunt geven over de kleermakersrichting van elk personage die het laatste seizoen ingaat. Hoe evolueert Hannah's stijl?
Ze is op reis en draagt ​​veel meer vakantiekleding of strandkleding; het was leuk om haar in een totaal andere reeks omstandigheden te zien. Ze is nog steeds Hannah, dus de prints zijn er, de kleuren zijn er, het zijn niet per se de best passende spullen die je hebt ooit gezien, maar het was erg leuk om Hannah mee te nemen naar letterlijk een andere plek, en haar dan terug te zien keren in haar leven.

Marnie?
We zien haar echt in fitnessmodus, dus we wilden haar een beetje vooruit helpen. Het verminderde haar een beetje van de ietwat over-the-top muziek die we haar hebben zien doen. Het is nog steeds Marnie, dus we zullen haar nog steeds zien doorschieten. De kern van de personages is er nog steeds, maar hun uiterlijk neemt gewoon een stap voorwaarts om gelijke tred te houden met wat ze doen in hun verschillende verhalen. Ik weet dat het een beetje abstract is, maar ik wil niet te veel weggeven.

Shoshanna?
Shosh is aan het werk, dus we zien iets meer van haar werkkleding spullen dan in voorgaande seizoenen.

En Jessa?
Ik denk dat Jessa's evolutie waarschijnlijk de meest subtiele is voor dit laatste seizoen.

Van wie zou je zeggen dat het het minst subtiel is?
Het is waarschijnlijk [Hannah's moeder] Loreen; we gaan door met wat we met haar begonnen in seizoen vijf, wanneer haar leven een beetje op zijn kop wordt gezet en daar zijn we dit seizoen gewoon mee doorgegaan. Ik wilde dat soort vasthouden en tegelijkertijd pushen, het soort rock-and-roll-moederding.

Wat valt op als je terugdenkt aan de serie? Vind je het jammer dat het eindigt?
Wat best verbazingwekkend is als ik terugkijk, is dat ik geen gevoel van groot verdriet heb. Ik heb eigenlijk een gevoel van vreugde en warmte vanwege de manier waarop de personages zijn gegroeid en de manier waarop ik ben gegroeid als een kostuumontwerper in verband met de show, en gewoon zulke positieve en collaboratieve werkervaringen met iedereen. Lena en Jenni en Matt Munn, onze production designer... We hadden net een geweldig samenwerkende crew en team. 'Meisjes' hadden gewoon een heel speciale chemie.

Wat is volgens jou het grootste dat je hebt geleerd van de ervaring die je meeneemt?
Een daarvan is om de maker van de personages echt te vertrouwen. In dit geval creëerden Lena en Jenni deze personages en creëerden ze deze verhalen. We hebben veel kostuumkeuzes gemaakt die niet conventioneel waren en waarvoor we niet als normaal werden beschouwd televisie, en het was geweldig om die keuzes te kunnen maken in de creatieve ruimte die 'Girls' had. Een van de dingen die ik heel veel heb geleerd van 'Girls', was trouw blijven aan het personage. Er was zoveel [externe] discussie over de kleding en zoveel discussie over wat elk personage droeg en hoe slecht ze er vaak uitzagen op de set, hoe realistisch het was. Ik lees dat soort dingen, maar ik moest ook leren om al die dingen opzij te zetten en me op de personages te concentreren toen we in de paskamer waren, want dat is de enige manier waarop de meisjes de meisjes zouden blijven.

ik was dit aan het lezen New York Times artikel over hoe 'Meisjes' televisie veranderden. Een van de belangrijkste dingen was, zeiden ze, de herschikking van het vrouwelijk lichaam. Ik ben benieuwd hoe je dat bekijkt vanuit een kostuumperspectief.
Het is zo interessant omdat ik een citaat tegenkwam van Edith Head, een legendarische kostuumontwerper, een van de groten. Ze werd als volgt geciteerd: 'Er bestaat niet zoiets als een filmster van standaardformaat, of een vrouw wat dat betreft.' Het klinkt nu net zo waar als toen ze dat in de jaren '50 of '60 zei. Het kwam nooit bij me op dat het kleden van verschillende maten nieuw was. Gedurende mijn hele carrière, ja, ik heb met een aantal zeer slanke actrices gewerkt. Ik heb met een aantal zeer slanke acteurs gewerkt.

Op televisie, met name in episodisch, zie je een reeks lichaamstypes. Ik denk dat het maat in combinatie met pasvorm was. Opzettelijk tegen iedereen in de show ingaan die er altijd geweldig uitzag, was achteraf gezien baanbrekend. Ik was zeker niet van plan om baanbrekend te zijn, ik reageerde alleen op opmerkingen van Lena en Jenni en Judd over de personages die er realistisch uit moesten zien om geloofwaardig te zijn. Ik had het erover om alle Spanx en de hakken en de riemen uit Hannah's kast te halen in seizoen één en dat was een bewuste poging om het verhaal te ondersteunen. Het is niet ongebruikelijk om als kostuumontwerper een reeks lichaamsmaten en lichaamstypes en lengtes en personages aan te pakken. Dat is waarom ik er dol op ben, want het is geen modeshow. Het is niet allemaal één maat, en dat is wat helpt om het verhaal te vertellen.

Misschien is het dat kostuumontwerpers mensen met dat lichaamstype gewoonlijk niet kleden zoals Hannah zich kleedde.
Juist, Hannah was bereid die dingen te dragen waar ze van hield, die haar gelukkig maakten. Ik moest leren hoe ik dat moest doen, omdat het doel van andere tv-shows meestal is om je hoofdrolspelers er geweldig uit te laten zien.

Het doel van 'Girls' was om de leidende dames er echt uit te laten zien, en het was zo verfrissend en het kostte me vier weken voorbereiding in de eerste aflevering van de serie om een ​​nieuw perspectief te leren. Daar ben ik achteraf zo dankbaar voor.

Wiens stijl is volgens jou het meest volwassen of verbeterd? het allereerste begin van de show naar dit seizoen?
De personages die eigenlijk het meest stabiel leken, waren Adam en Ray. Ik denk dat dat misschien komt omdat ze begonnen met een sterk identiteitsgevoel en perspectief, dus dat hebben we in de kleding weerspiegeld. De kleren waren een beetje meer uitgekleed. Het waren ook twee karakters die niet erg modebewust waren, waarbij de meisjes tot op zekere hoogte en Elia meer modebewust waren als karakters. Ik denk dat ze allemaal veel geëvolueerd zijn.

Ik denk dat degene die waarschijnlijk, als je naar een fotoarray kijkt, Jessa het meest significant is, omdat ze van zo bizar naar zo uitgekleed ging.

Wat was in de hele serie de moeilijkste scène voor kostuumontwerp?
Het is altijd iets willekeurigs. Het gaat soms meer om de logistiek dan om het ontwerp. Ik herinner me dat het lang duurde voordat ik ging zitten en Marnie's rode jurk schetste [in seizoen vijf van 'The Panic in Central Park'], omdat er zoveel factoren in het spel waren. Er waren de grappen van Bob Mackie in het script. Er waren alle incidenten die plaatsvonden, of het nu in een vijver viel of naar de pizzatent ging. Er waren de logistieke factoren: we schoten [een scène die plaatsvond] nadat [ze in] de vijver was gevallen, dat was voordat we de feitelijk vijver. Uiteindelijk moesten we een jurk schilderen om er nat, modderig en vies uit te zien, zodat Allison geen echt natte jurk zou dragen.

Het kostte me veel tijd om mijn tekenbenodigdheden daadwerkelijk tevoorschijn te halen en op papier te zetten. Ik heb daar veel onderzoek voor gedaan, en ik kon er niet helemaal bij. Het lijkt een heel eenvoudig ontwerp, maar daar is veel over nagedacht.

Andere dingen waren zoals de Poler-slaapzak. Er stond een geweldige grap in het script over Hannah ziet eruit als een glimworm, en ik dacht eigenlijk dat het een nachtmerrie zou worden om iets te vinden dat de grap speelt die het moment in het verhaal ondersteunt. Eigenlijk begon een van mijn teamleden destijds met een lichte google en toen kwam [het bovenstaande slaapzakjack] en wat we dachten dat een ongelooflijk zware uitdaging - we maakten ons klaar om een ​​slaapzak te maken met een capuchon erop en al die andere dingen - en het bestond daar in de wereld.

Het zijn al die kleine momenten die ik met me mee kan dragen, die me een warm, wazig gevoel geven bij de show.

Je zei dat je niet echt aan de show denkt in termen van je favoriete of minst favoriete moment, maar heb je er een die je het meest memorabel bent?
Ja, want er zijn er zoveel en soms vallen ze op om redenen die volkomen zinloos zijn en voor niemand behalve mij opwindend. Ik denk zeker aan onze laatste nacht op de set. Het was niet warm en in het script heeft Hannah geen broek aan, en die avond hebben we ons nat gemaakt om de straten te laten glanzen. Ik was daar op de set omdat het de laatste show was. Ik wilde er voor zijn. We renden allemaal rond om Lena warm te houden, en de watertruck stond klaar en precies zoals we riepen gesneden, eerlijk gezegd ging de watertruck voorbij en bespoten mij en mijn volledige team en alle kleding en alle opwarming versnelling. We dachten allemaal, mijn god wat gaan we doen, we hebben geen droge kleren.

Het was gewoon een van die momenten waarop het is alsof dat natuurlijk gaat gebeuren op de laatste avond van de opnames. Dat zal ik nooit vergeten.

Heb je in de loop van de jaren verkleedmomenten waarop je terugkijkt en het doet je ineenkrimpen of vond je het om de een of andere reden niet leuk?
Er is absoluut een moment. Er is een moment in seizoen één waarop Marnie haar feestjurk aantrekt om Charlie terug te halen. We hadden deze geweldige witte jurk fit en klaar om te gaan, en ik had een gesprek met de DP [director of photography]. Hij kende de locatie, hij kende de verlichting en hij was echt bang dat het wit superhard zou stuiteren. Ik was bang dat ik de jurk niet in een licht gebroken witte kleur zou kunnen verven en dat de integriteit van de jurk door dat proces zou komen.

Uiteindelijk deed ik een tweede aanpassing en uiteindelijk vonden we een andere jurk, en tot op de dag van vandaag wou ik nog steeds dat ik met de eerste was gegaan. Ik wou nog steeds dat ik erachter was gekomen hoe ik de jurk gebroken wit kon maken, zodat we die jurk voor dat moment hadden kunnen gebruiken. De jurk die ik uiteindelijk fotografeerde was prima. Het werkte helemaal, maar de jurk waarmee we begonnen was geweldig.

Wat volgt er voor jou? Waar werk je nu aan?
Ik vind het heerlijk om een ​​beetje vrije tijd te hebben. Ik ben net begin januari klaar met de opnames van 'Orange is the New Black', dus ik heb ongeveer drie weken vrij gehad. Ik heb wat gereisd, wat erg leuk was, en ik sta op het punt om met Lafayette 148 te gaan werken als merkambassadeur. Ik doe wat in-store werk met hen, waar ik erg enthousiast over ben. Dan ben ik aan het interviewen. Voor het eerst in zes jaar heb ik een gat in mijn agenda. Ik ben bezig met een ontmoeting met een aantal piloten en ben op zoek naar een nieuwe baan, dus hopelijk wordt de volgende net zo spannend en intens als 'Girls' was.

Volg Jenn Rogien op Twitter en Instagram.

Dit interview is bewerkt en ingekort.

Wil je als eerste het laatste nieuws uit de mode-industrie? Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.

Homepage foto: Craig Blankenhorn/HBO