Toen ik in 2006 naar Carroll Gardens verhuisde, schaam ik me niet om toe te geven dat Bird, de winkel op de hoek van Butler en Smith Streets in het naburige Cobble Hill, een grote trekpleister was. Ik dacht, als deze plek -- vol jurken van Rachel Comey, blouses en klompen van Isabel Marant, heel veel klompen -- bestond, dan moest de rest van de buurt ook behoorlijk goed zijn. Ik had gelijk.
Het blijkt dat ik niet de enige persoon ben die een Bird tegenkomt -- waarvan er nu drie zijn -- en denkt: "Nou, als dit hier is, dan kan ik kon woon hier." De oude eigenaar van de winkel, Jen Mankins, is ongetwijfeld verantwoordelijk voor meerdere Manhattanieten die over de rivier migreren. Mankins, die in 2004 de eerste Bird on Park Slope's Seventh Avenue kocht van de oorspronkelijke eigenaren, opende de Cobble Hill-buitenpost in 2006 en Williamsburg in 2010. En 15 jaar nadat de Park Slope-winkel zijn deuren opende, viert Mankins feest met limited-edition stukken die speciaal voor Bird zijn ontworpen door enkele van zijn oude ontwerpers, waaronder
Tsumori Chisato, Maria Cornejo, Rachel Comey en de semi-gepensioneerde Jayne Mayle.Ik heb deze week Mankins op de locatie van Bird's Williamsburg bezocht om een korte geschiedenis van de winkel te krijgen, maar ook om te horen wat ze in de loop der jaren heeft geleerd over wat shoppers willen en wat ze van plan is hen te geven De volgende.
U kocht Bird in 2004 van de oorspronkelijke eigenaren. Hoe ging dat?
Belle [Benson] en Marla [Walker] waren deze twee coole Brooklyn-dames. Ze openden de winkel in het voorjaar van '99 -- april '99 -- op Seventh Avenue [in Park Slope], en dat was eigenlijk dezelfde maand dat ik naar Brooklyn verhuisde. Het was een van de eerste winkels waar ik heen ging. Het was altijd gewoon schattig en gemakkelijk en leuk, en ik vond het geweldig. Belle was toevallig een van de beste vrienden van de middelbare school van mijn beste vriend op de universiteit. Op een dag zat ik in mijn auto te wachten op afwisselend parkeren en lezen WWD op papier, toen ze nog advertenties achterin hadden. Er was een advertentie die iets zei als, BROOKLYN INDIE BOUTIQUE TE KOOP. BEL DIT NUMMER. Ik nam aan dat het Bird was, dus pakte ik mijn mobiele telefoon, belde en zei: "Hallo, dit is Jen Mankins. Ik wil de winkel kopen."
Ik kwam erachter dat Belle verliefd was geworden op een jongen uit Engeland en naar Londen wilde verhuizen, en Marla had net haar tweede baby gekregen. Ze besloten dat ze het wilden verkopen. En ik had zoiets van, 'geweldig.'
Wilde je al een winkel openen?
Nou, ik was een koper [bij Barneys New York en Steven Alan]. Maar op dat moment was ik partner bij een ontwerpbureau genaamd Charlotte Corday. Het was voornamelijk gebreide kleding, sommige kant-en-klare knip-en-naai-kleding, die verkocht werd aan al mijn favoriete winkels. Het was een leuk merk. Maar het deed me beseffen dat ik terug wilde zijn aan de winkel-/inkoopkant. Een tijdje in mijn naïviteit dacht ik dat ik beide kon doen. Ik heb dat een paar seizoenen geprobeerd en realiseerde me dat a) ik geen supervrouw was, ik beide niet echt goed kon doen, en b) mijn partners even een stap achteruit konden doen en denken: "Is dit wat wij echt willen doen?” En nu is een van hen een schrijver en een zakenman in Dubai.
Waarom een andere winkel kopen, waarom niet helemaal opnieuw beginnen?
Ze hadden veel werk verzet, het was vierenhalf jaar geleden. Het was in de lucht. Ze hadden inventaris, ze hadden ontwerpers, ze hadden personeel, ze hadden al een goede reputatie en trouwe klanten in de buurt. Dus ik zag het echt als een springplank voor alle ideeën die ik had. Het was een geweldig startpunt. Ik hoefde niet alles opnieuw te doen, hoefde het wiel niet opnieuw uit te vinden, om zo te zeggen. Het is grappig, ik heb teruggekeken en een lijst samengesteld van iedereen die ooit bij Bird heeft gewerkt, en vandaag heb ik werkte aan een lijst van alle ontwerpers die ik ooit heb gedragen, want ik heb al mijn bestellingen uit het voorjaar van 2004 en Aan. Zelfs als we alleen naar de bestellingen van 2004 tot 2006 kijken, was de groei die we in die korte tijd konden realiseren te danken aan de feit dat ik binnenkwam en echt kon beginnen met het implementeren van mijn visie en de veranderingen die ik vanaf het begin wilde zien begin.
Wat wilde je al vroeg bereiken?
Ik hield van werken en wonen in Brooklyn. Ik had een keer tijdens mijn studie drie maanden in Manhattan gewoond. Daarna had ik zoiets van: "Nooit meer." In Brooklyn heb je lucht, bomen en een klein beetje meer rust en stilte. Het was echt een van die dingen waar ik niet naar Manhattan wilde om te winkelen. Ik dacht dat mijn buren en mijn vrienden designermode konden steunen, interesseren en waarderen van het kaliber dat op dat moment eigenlijk alleen in Manhattan gebeurde.
Was het moeilijk om ontwerpers te overtuigen? Of had je een goede relatie?
Je weet wel, ja en nee. Ik had al veel goede relaties, dus mensen zeiden meestal: "Ja, wat je ook doet, waar dan ook, we zijn gek erover." [Maar] sommige mensen, zelfs tot op de dag van vandaag, zullen zeggen: "Oh, we verkopen al aan iemand in New York," en het zal bovenstad. Er wonen 4 miljoen mensen in Brooklyn! Dat is er dus nog wel een beetje, maar dat kom ik zeker niet meer zo vaak tegen als vroeger. Ik heb het gevoel dat ik behoorlijk geluk heb gehad; mensen stonden vanaf het begin vrij open voor het idee.
Als je naar die oude lijsten kijkt, hoeveel van die ontwerpers zijn er dan nog?
Veel van hen! Ik verkocht Diane von Furstenberg, Splendid T-shirts, Citizens of Humanity. Bedrijven die nu enorm zijn. Ik kocht [Phillip Lim-designed] Development voordat hij begon met 3.1 Phillip Lim. Om dat te zien vanaf de eerste collectie tot wat het nu is, is behoorlijk ongelooflijk."
In 2006 opende je je in Carroll Gardens. En dan in Williamsburg in 2010. Elke winkel is anders. Hoe heb je dat deel ervan bedacht?
Ik denk dat het hebben van een echt gevoel van - en verbinding met - de klanten altijd het belangrijkste is. Ik heb geweldige medewerkers die de klanten begrijpen. Ik woon al heel lang in Brooklyn en probeer mezelf in de schoenen te verplaatsen van de mensen die in de verschillende buurten wonen. Wat doen ze voor werk? Hebben ze kinderen? Hoe besteden zij hun sociale tijd? Ik heb het gevoel dat dat het startpunt is, en dan een beetje van daaruit verder gaan. Ik heb dezelfde visie voor alle winkels, dus ik zou zeggen dat het grootste deel van wat we dragen erg op elkaar zal lijken, we passen het gewoon een beetje aan op basis van de buurt. Park Slope wordt een beetje volwassener en een beetje klassieker. Het is niet conservatief, maar het is iets minder trendgedreven dan Williamsburg, een jongere klant die echt fashion-forward en is in staat om te experimenteren en zichzelf uit te drukken door middel van hun mode op gekke manieren, wat echt is plezier. Ik zou zeggen dat Cobble Hill ergens in het midden ligt.
Laten we het hebben over de jubileumsamenwerkingen.
Ik heb weleens gedacht: "Wie zijn de belangrijkste mensen die door de jaren heen echt van betekenis zijn geweest voor mijn bedrijf?" En Jane en Maria en Rachel, Tsumori, ze doken allemaal zo'n beetje op. Ik heb ze gewoon allemaal gebeld en gevraagd: "Zou je iets willen doen?" En ze zeiden allemaal ja en het was een heel leuk proces om naar stijlen en stoffen te kijken. Rachel Comey haalde dit boek tevoorschijn met stalen van elke stof die ze ooit heeft gebruikt – drie uur later zat ik daar nog steeds stalen te bekijken. Alle anderen waren weer aan het werk.
Wat volgt er na de viering voor Bird? Ik weet dat er in de pers wat gepraat is over een boetiek in Manhattan...
Mensen sprongen er heel snel op! Ik heb ontelbare ideeën en ik neem ze zoals ze komen. We maken zomerjurken voor de zomer met een vorige medewerker van mij die nu ontwerper is.
En ze gaan van het merk Bird zijn?
Ja, dus het is deze stof die ik letterlijk 10 jaar geleden in India kocht en die al tien jaar in mijn kelder ligt. Iedereen verzendt bontjassen in juni als ik gewoon een katoenen jurk wil. Ik dacht: "Waarom maken we er niet gewoon een paar? Ik ga kijken of ik die stof nog heb." Dat is in de maak voor de zomer. Misschien meer winkels, misschien meer kleding, misschien een boek – reisgidsen, reisboeken. Meestal is dat gewoon een goed excuus om rond te reizen, met mensen te praten en foto's te maken.
Klik door de galerij om een glimp op te vangen van de Birdaversary-samenwerkingen en ga dan naar Shopbird.com om de hele collectie te shoppen.