De laatste tijd is er veel gesproken over de legaliteit van onbetaalde stages. De New York Times, bijvoorbeeld, liep een verhaal afgelopen weekend over hoe arbeidsfunctionarissen in verschillende staten vinden dat de meeste onbetaalde stagiaires het minimumloon moeten krijgen. Patricia Smith, de hoogste functionaris van de federale arbeidsafdeling, heeft gezegd dat zij en het personeel van plan zijn om de arbeidswetten op nationaal niveau te handhaven.
Wat betekent dit precies voor de mode? Onze industrie, en de meeste creatieve industrieën, vertrouwen op onbetaalde stagiaires om dingen te laten gebeuren. Als we geen onbetaalde assistenten hadden die op de set of op kantoor werkten, zouden tijdschriften niet worden gepubliceerd, zou film niet worden ontwikkeld en zouden modeshows niet zo soepel verlopen.
Ik weet dat ik tijdens mijn studietijd vier stages heb gelopen, waarvan ik er één een commissie ontving over de verkoop die ik afsloot. (Het was in een boetiek/kunstgalerie.) De andere drie stages, die op redactie waren, waren echter onbetaald. Eén bezorgde me mijn eerste baan na de universiteit. Britts laatstejaarsstage resulteerde ook in een baan naast school.
Het goede nieuws: Volgens onze beter opgeleide collega's van Boven de wet, stagiaires die onbetaald zijn maar studiepunten ontvangen, zijn prima. Net als stagiaires die worden begeleid en opgeleid door hun superieuren. Het slechte nieuws: 18 uur per dag werken aan een shoot of een dag besteed aan het schoonmaken van het kantoor - gratis - zal moeilijker te verdedigen zijn voor een werkgever. Dat wil zeggen, als arbeidsfunctionarissen inderdaad de praktijken van het bedrijf in twijfel trekken.
Thomas Onorato, partner bij het New Yorkse public relations- en evenementenbureau OW!, zegt dat hij sympathiseert met beide kanten van het debat. "Mensen beheren hun stagiaires verkeerd en veranderen ze in persoonlijke assistenten of een koeriersdienst", zegt Onorato. "Ons kleine PR- en evenementenbedrijf zou niet draaien zonder de hulp van onze geweldige stagiaires (die trouwens erg moeilijk te vinden zijn!)."
Aan de andere kant maakt hij zich ook zorgen dat bedrijven die het minimumloon van stagiaires niet kunnen betalen, minder effectief zullen worden. en dat door het gebrek aan stages velen die ernaar streven om in de industrie door te breken, onvoorbereid, om nog maar te zwijgen van de leegstand, zullen achterlaten.
“Persoonlijk zou ik niet zijn waar ik ben zonder de twee geweldige stages die ik heb gehad tijdens mijn studie. Ja, ik heb veel koffie gedronken en boodschappen gedaan, maar ik heb ook zoveel gekeken en geleerd", zegt hij. "Veel succesvolle mensen in onze branche zijn op deze manier begonnen en het is belachelijk om te denken dat deze geweldige kansen voor jonge professionals ineens zouden verdwijnen."
Of je nu stagiaire bent geweest, stagiaire bent of stagiair wilt worden, wat vind je ervan?
Moet iedereen iets betaald krijgen, of zijn onbetaalde stages gewoon een onderdeel van je voet tussen de deur krijgen?