Spotykasz faceta, a on jest wszystkim, czego oczekiwałeś od dżentelmena z Południa. Jest przystojny i uprzejmy, ma mocny chód, ogląda piłkę nożną Alabamy, pije bourbon. A potem spotykasz z nim kobietę. Jest pogrążona w cieple, wyrafinowaniu i uroku. I wzdychasz, gdy zdajesz sobie sprawę, że to jego kobieta, od szyfonowej sukni po kurtkę motocyklową.
To była para, którą spotykaliśmy w kółko? Billy Reidprezentacja F/W 2011 w apartamencie Milk Studios. Głęboko południowe, przesiąknięte tradycją i wygodą, każdym wyglądem, krojem i ściegiem związane z amerykańskim rzemiosłem. To pierwszy raz Reid – zeszłoroczny odbiorca Nagroda GQ/CFDA dla nowego projektanta odzieży męskiej roku, a dumny nowy właściciel najbardziej męskiego sklepu odzieżowego w Soho – pokazał odzież damską, a wynik jest ujmujący.
„Największym wyzwaniem związanym z dodaniem damskiej linii było sprostanie oczekiwaniom” – mówi Reid. „Nasze i innych ludzi, całkowicie ignorując te oczekiwania. Ponieważ chciałam, żeby była kobieca i romantyczna, ale jest oczekiwanie, że męskie ubrania będą tylko dla kobiet. I za każdym razem, gdy zaczynaliśmy iść w tę stronę, wycofywaliśmy się. Wzięliśmy też część naszej odzieży męskiej i uszyliśmy ją dla kobiet, ponieważ tego chce nasz klient. Ale naprawdę byliśmy oddani sprawieniu, by linia damska stała się własną”.
Myślę, że sukces tutaj polega na tym, że sukienki, spódnice i kurtki są bardzo ich własnymi rzeczami, ale wcale nie są dalekie od wyglądu rodzinnego, który stał się znakiem rozpoznawczym Reida.
A jeśli chodzi o chłopców, ile kolekcji można zainspirować „poezją Bruce'a Springsteena z końca lat 70-tych”? Znana jest odmiana miejska spotyka się z wiejską, użytkową spotyka się z luksusem – ale w pełni rozwinięta w tweedy, kamizelki, henley i wełniane spodnie. W przypadku odzieży wierzchniej Reid skonstruował dwurzędowy skórzany płaszcz Horween, podszyty nadrukami rdzennych Amerykanów. Jego garnitury i marynarki mają domowy charakter, ale mogą też być wyrafinowane, jak czekoladowy krecik lub marynarka z trzema kieszeniami w jodełkę. Wąskie oksfordy Reida są w kolorach takich jak „bakłażan” i tak, tutaj jest więcej sztruksu, w koszulach, a nawet w całym garniturze.
W tej kolekcji jest świetna równowaga – nie ma gwiazd, ale obsada zespołowa – a jednak obuwie zasługuje na uznanie. Reid nadal ręcznie robi swoje buty i buty we Włoszech, używając skór cielęcych, nubuku i cordovanu, a mimo to zapewniają trwałość i wygodę, które przeciwstawiają się tradycyjnym trendom luksusu.
Para w tych strojach nie jest pretensjonalna, zadziorna, zniewieściała ani trywialna; są przystojni, pewni siebie, romantyczni i silni. Projektant wyróżnia się niezawodnością i przyszłościowym myśleniem. Billy Reid jest starym, dobrym chłopcem, który po prostu staje się lepszy.