My, w Fashionista, jesteśmy pod wrażeniem wysiłków podejmowanych przez Sojusz modelowy ma na celu poprawę warunków pracy w branży, więc współpracujemy z nimi, aby dostarczyć Ci najnowsze informacje o ich ruchu. Będziemy od nich słyszeć o wszystkim, od poszerzenia prawa pracy dzieci do zmiana wielkości próbki. Dziś, w rocznicę pożaru fabryki Triangle Shirtwaist Factory, założycielka Model Alliance Sara Ziff pisze o znaczeniu rozszerzenia prawa pracy dzieci w celu ochrony młodych modelek.
Sto dwa lata temu firma Triangle Shirtwaist Factory, zlokalizowana na północno-zachodnim rogu Greene Street i Washington Place, zapaliła się, zabijając 146 pracowników przemysłu odzieżowego. Większość tych pracowników stanowiły młode kobiety w wieku od 13 do 23 lat.
Pożar był wydarzeniem historycznym, nie tylko dlatego, że był to najbardziej śmiertelny wypadek przemysłowy w historii Nowego Jorku, ale także dlatego, że wywołał powszechne oburzenie, które doprowadziło do powstania wielu standardów bezpieczeństwa w miejscu pracy i innych środków ochrony pracy, w tym prawa pracy dzieci, które amerykańscy pracownicy biorą za nadany.
Jednak ponad sto lat później możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, że dzieci nadal pracują w nowojorskim przemyśle modowym bez najbardziej podstawowej ochrony prawnej. Dziś Departament Pracy chroni wszystkich wykonawców dziecięcych pracujących w Nowym Jorku, z jednym godnym uwagi wyjątkiem: modelami nadruków i wybiegów.
Na przykład, 14-letnia modelka, chociaż może legalnie pracować bez nadzoru rodzica lub opiekuna, nie jest chroniona przez uniwersalne standardy molestowanie seksualne w miejscu pracyi nie podlega przepisom o płacy minimalnej. Może być aktywnie zniechęcana do ukończenia szkoły średniej lub umieszczana w sytuacjach kompromitujących seksualnie. Dla wielu młodych modelek pracujących dzisiaj, często kłania się tym naciskom czuje się mniej jak wybór niż warunek zatrudnienia. A bez przepisów nakazujących ukończenie przynajmniej pewnego poziomu edukacji i zapewnienie opiekunów na planie wiele młodych modelek całkowicie zrezygnuje z edukacji, aby kontynuować krótkotrwałe kariery, tylko po to, by zarabiać niewiele pieniędzy lub wcale i ponosić znaczne koszty początkowe, często sięgające dziesiątek tysięcy dolarów długu do ich modelowania agencje.
W przeciwieństwie do „niewidzialnych” dzieci pracujących za zamkniętymi drzwiami w fabryce Triangle Shirtwaist, dzisiejsi pracownicy dzieci są bardzo widoczni i działają jako twarze bogatych, uznanych marek.
Jak to możliwe, że dzieciom pracującym dzisiaj w Nowym Jorku wciąż brakuje tak podstawowej ochrony prawnej? Jak się okazuje, większość dziecięcych wykonawców korzysta z ochrony prawnej. W rzeczywistości w stanie Nowy Jork dzieci aktorzy, piosenkarze, tancerze, a nawet cyrkowcy podlegają regulacjom Departamentu Pracy i jako w rezultacie podlegają szeregowi oczywistych, ale ważnych zabezpieczeń, takich jak przepisy dotyczące opiekunów, opiekunów i zaufania rachunki.
Ale modelki – i tylko modelki – są wyłączone z niniejszego regulaminu. Są one regulowane przez Departament Edukacji i chociaż otrzymują skromną ochronę w ramach tego porozumienia – na przykład: maksymalne godziny pracy i przepisy dotyczące przerw na posiłki — te zabezpieczenia są przestarzałe, żałośnie niewystarczające i rzadko, jeśli w ogóle, wymuszone. W rzeczywistości naruszenia istniejących przepisów regulujących korzystanie z modeli dziecięcych są tak częste i powszechne, że niektóre modele porównały nowojorski przemysł modelarski do „Dzikiego Zachodu”.
Oprócz cyklicznych ostrzeżeń dotyczących wagi i wizerunku ciała modelek, branża modelingowa nie jest przedmiotem krytycznej analizy. Ludzie często odrzucają modeling jako niepoważny. „Jakie masz prawo narzekać”, argumentują, „kiedy wszystko, co robisz, to zarabianie na tym, żeby stać i wyglądać ładnie”. Ale niezależnie od tego, jaki rodzaj pracy uważasz za modeling, nadal jest to praca i powinna być regulowana jak każdy inny rodzaj Praca. Dzieci pracujące w każdej branży powinny być chronione, a modele dziecięce nie są wyjątkiem.
Dla mnie to sprawa osobista. Zacząłem modelować, gdy miałem 14 lat – zostałem skautowany, gdy wracałem do domu ze szkoły, zaledwie kilka przecznic od miejsca, w którym znajdował się stary trójkąt Fabryka koszul – i doświadczyłem pewnych rzeczy, z którymi 14-letnie dziewczynki nigdy nie powinny żyć, zwłaszcza nie w Miejsce pracy.
I byłem jednym z tych szczęśliwców.
W zeszłym tygodniu Model Alliance uruchomił nową inicjatywę: Petycja gubernatorowi Cuomo i innym urzędnikom stanowym, aby zapewnić, że modele dziecięce otrzymają taką samą ochronę prawną, jak wszystkie inne dziecięce występy w stanie Nowy Jork.
Sto dwa lata po pożarze Triangle Shirtwaist, dzisiaj jest dobry dzień, aby zwrócić uwagę na tę ciągłą nierówność w prawie pracy regulującym pracę dzieci.
Sara Ziff jest założycielką i dyrektorką Model Alliance.