Największe osiągnięcie Rafa Simonsa w Dior? Przywracanie kodów domowych

Środowe ogłoszenie, że Raf Simons ustąpił ze stanowiska dyrektora kreatywnego Diora, było szokujące z wielu powodów: nie najmniej ważnym było to, że nie było to poprzedzone tygodniami plotek, że tak się stanie, ponieważ odejścia projektantów mają tendencję do być. Chociaż wtajemniczeni w LVMH wiedzieli na jego wiosennym pokazie w 2016 roku w Paryżu, że odejdzie, nikt inny nie wiedział do niedawna (Moda oraz Cięcie pozornie starczyło czasu na przygotowanie pogłębionych artykułów). I nawet teraz nikt spoza tego wewnętrznego kręgu naprawdę nie wie, dlaczego Simons zdecydował się odejść (choć Cathy Horyn prawdopodobnie ma najlepsze przypuszczenia).

Poza oczywistym problemem nieubłaganego kalendarza mody przepracowanych projektantów (szczególnie w Diorze), niektóre pomysły można domyślić się z filmu dokumentalnego ”Dior i ja”, która była kroniką pierwszych kilku miesięcy Simonsa w domu. Belgijski projektant wydawał się nieco zakłopotany wielkością i zakresem firmy, bardziej zainteresowany koncepcje intelektualne, innowacyjne prace techniczne i współpraca z ulubionymi artystami niż jakakolwiek reklama aspekt. Mimo to ostatecznie sprzedaż wzrosła pod jego kierownictwem (około 60 procent od 2011 r.), dzięki jego mocnemu (i rzadkiemu) przekonaniu, że moda – nawet couture – powinna być do noszenia.

Zrealizował tę filozofię (którą, jak uważał, była również filozofią Christiana Diora) w sposób, który pozwolił mu wyrazić własną wizję artystyczną (choć może nie aż tak bardzo, jak by sobie tego życzył) i pomogły przywrócić Diora. „Kobieta Chanel? Nawet nie muszę widzieć, wyczuwam ją zza rogu, ale nie rozpoznaję kobiety Diora” – powiedział Simons Moda Wielka Brytania w 2012 roku, niedługo po debiucie swojej pierwszej kolekcji Diora. „Chcę nad tym szybko popracować. Chanel ma deux-pieces z kieszeniami albo bouclé, ale co to jest w dzisiejszych czasach dla Diora? Nie mogę powiedzieć. Więc czy mu się udało? Od stosunkowo krótkiego czasu zajmuje stanowisko — około trzech i pół roku i 20 kolekcji (ok, to dużo), uważamy, że ma. Czytaj dalej, aby zapoznać się z kodami, które Simons zostawił najbardziej zakorzenione w naszych umysłach po tylu pokazach na wybiegach, artykułach wstępnych w czasopismach i chwilach na czerwonym dywanie.

Kurtka Bar

Wiele kodów, które Simons postanowił ustanowić w Dior, można było znaleźć w jego pierwszych dwóch kolekcjach dla domu — większość zwłaszcza (przynajmniej dla krytyków) jego interpretacje kurtki Bar, zaczerpnięte z „New Look” Christiana Diora z 1947 roku kolekcja. Opływowe, smukłe i ścięte w talii, aby zasugerować sylwetkę klepsydry, widzieliśmy je w różnych długościach, wykonaniach – a nawet jako bardzo atrakcyjne sukienki.

Ubrane spodnie

Topy przypominające sukienki, a także wspomniane już marynarki, często były stylizowane na spodnie skrojone tak nienagannie, że nie wyglądałyby nie na miejscu na czerwonym dywanie. I chociaż trochę się przyzwyczaili, niektóre gwiazdy próbowały tego z różnym skutkiem. Twierdzimy, że Emma Watson wyszła lepiej niż ktokolwiek inny, niejednokrotnie.

Pełne spódnice

Po kadencji Simons, Dior może być bardziej kojarzony z kobiecą, ale architektoniczną sylwetką z pełną spódnicą (często z gorsetem bez ramiączek) niż cokolwiek innego — przynajmniej dla osób spoza branży, których główną ekspozycją na markę były reklamy i czerwony dywan pozory. To może być zarówno wina Jennifer Lawrence, jak i Simonsa.

Kieszenie

Tym, co czyniło te spódnice i suknie naprawdę wyjątkowymi, było to, że prawie zawsze miały kieszenie. To znaczy, kto nie kocha kieszeni?

Kwiaty

Z pokoi zadaszonych od podłogi do sufitu dosłownie milion kwiatów w jego debiutancki pokaz couture, do kopuły pokrytej prawie pół miliona niebieskich i liliowych delphinium, która służyła jako miejsce jego ostatni występ na początku tego miesiącaSimons w najbardziej ekstrawagancki sposób oddał hołd miłości pana Diora do kwiatów poprzez scenografię. Kilka kampanii Diora podczas kadencji Simonsa miało również (bardziej subtelne) akcenty kwiatowe.