Victoria Beckham rozluźnia się, a szkoła publiczna staje się bardziej przystępna

Victoria BeckhamWytwórnia 's cieszy się ogromnym krytycznym - i, jak można sobie wyobrazić, finansowym - sukcesem od czasu jej uruchomienia w 2008 roku, a mimo to projektantka nigdy nie bała się naciskać. Ten sezon przyniósł zastrzyk więcej koloru, nadruku i (czasem sportowego) luzu, do którego nie jesteśmy przyzwyczajeni widząc od byłej gwiazdy popu, zapożyczonej z kultury surfingu i własnego pragnienia „różnorodności i płynności” ubranie. Gdyby ostatni sezon miał trochę klimat Céline, w tym sezonie był bardziej Marni z nisko zawieszonymi spódnicami midi w kształcie litery A i sandałami na platformie, chociaż była czystość i precyzja, która była całkowicie Beckhamem. W tej kolekcji klienci onieśmieleni ostro skrojonymi sukienkami Beckham znajdą wiele do wyboru.

Szkoła publicznaGwiazda wznosi się szybko, a gdybyście nie słyszeli, że projektanci Dao-Yi Chow i Maxwell Osborne zdobyli Międzynarodowa Nagroda Woolmark

, złapał nie jeden, ale dwa Nominacje do nagrody CFDA i stał się kierownik domu LVMH przez cały ten rok można to było poznać po zmodernizowanym miejscu pokazów w tym sezonie, w którym umieszczano duże białe klocki na trybunach, które rozciągały się o pełne sześć lub siedem rzędów do tyłu. Public School jest zwykle opisywana jako marka streetwearowa, ale to, co Chow i Osborne pokazali na wybiegu, trudno nazwać tak: odzież damska były wzniosłe, szykowne, minimalistyczne, kobiece i przystępne – ubrania, których można się było spodziewać na designerskiej podłodze Bergdorf Goodman lub Saks. W pasie i nogawkach ze sznurkiem były akcenty streetwearu, oversize'owe kurtki bomberki ze sportowego diagonalu i biała parka bez rękawów, noszonej rozpiętej na dole, ale były to tylko drobiazgi. W białej, prążkowanej sukience z dzianiny w czerwone i niebieskie paski oraz w wydłużonej jedwabnej koszulce polo z czarnymi wykończeniami panowała nawet atmosfera tenisa WASPy. Ciekawie będzie zobaczyć, jak ta kolekcja różni się od ich pierwszy dla DKNY, który podziela wiele z tych samych wartości marki.

Thakoon nie jeden, ale dwóch miliarderów siedziało w pierwszym rzędzie na jego pokazie wiosennym 2016 później w niedzielę: Silas Chou, chiński inwestor, który przeprowadził Tommy Hilfigera i Michaela Korsa przez dwa szalenie udane IPO oraz Jessicę Alba, aktorkę i założycielkę The Honest Spółka. Siedzieli, odpowiednio, obok siebie; Mickey Drexler, dyrektor generalny J.Crew, siedział w innym kącie.

Projektant Thakoon Panichgul co sezon tworzy niektóre z moich ulubionych ubrań, ale na wyprzedaży nie zawsze jest łatwo je zidentyfikować. Nie wybija tych samych podpisów sezon po sezonie w taki sposób Józef Altuzarra oraz Aleksander Wang zrobić — ale ten fakt bez wątpienia wpłynął również na jego kreatywność. W tym sezonie zaczął od bielonego dżinsu i tradycyjnej koszuli oxford, przycinając i wydłużając tę ​​ostatnią, tworząc łatwe sekcje, takie jak szorty i spódnice. Później zaczął manipulować piżamą, zamieniając koszulę w oxford z głębokim dekoltem i skracając spodnie do długości spodni, a następnie przerabiając garnitur na prochowiec. Większość z nich była sprytna, z przymrużeniem oka, ale prawdziwymi wyróżnikami były sukienki: swobodny numer koktajlowy w kolorze bielonego indygo z głębokim dekoltem w szpic i kanciastymi marszczeniami, które wcale nie wyglądały na falbanki; i sięgający do kostek numer z białym koronkowym gorsetem, który zachodził na siebie z przodu, odsłaniając tylko kawałek żebra, zanim przekształcił się w wąską czarną koronkową spódnicę. Przedostatni look – wąska, obcisła sukienka na ramiączkach, która mieniła się tęczowymi kolorami na czarnym tle – był po prostu piękny.

Dzień zakończył się spokojną nutą z pokazami jeden po drugim o Prabal Gurung (gdzie śpiewający mnisi przygotowali scenę dla spokojnej, barwnej kolekcji inspirowanej ojczystym Nepalem projektanta — więcej na ten temat tutaj), oraz Ceremonia otwarcia, który przekształcił surowy beton 23 Wall Street w ziemską oazę inspirowaną architektem Frankiem Lloydem Wrightem, której pas startowy jest poprzecinany kopcami roślinności i kolorowymi latarniami. Ubrania były proste, geometryczne i luźne; były jedwabne płaszcze do kurzu, które wyglądały bardziej jak szlafroki do spania, i sukienki z głębokimi dekoltami w kształcie litery U, stylizowane na bluzki charmeuse w stylu lat 70., które delikatnie rozszerzały się poniżej kolan. Powracającym motywem były duże guziki rogowe; podobnie koszule i sukienki pocięte u dołu w szerokie, prostokątne paski. Ale większość ludzi mówiła o modelach. Alyssa i ja sapnęliśmy, kiedy pierwsza z nich wylądowała gwałtownie na kolanach; za drugim razem modelka skoczyła do tańca po upadku, więc wiedzieliśmy, że został wystawiony. Wybryki z pewnością utrzymywały nas w stanie zaangażowania – i raczej napięcia – ale kiedy modelki skończyły pełnym tańcem podczas finału, wszystko wydawało się tego warte.