Lazaro Hernandez i Jack McCollough na gali Met Michaela Korsa po imprezie. Zdjęcie: Dimitrios Kambouris/Getty Images
Minął już prawie rok pojawiły się raporty że LVMH prowadził rozmowy w sprawie nabycia znacznego pakietu mniejszościowego Andrew Rosena w Proenza Schouleri nic się nie zmaterializowało. Ale teraz, według WWDpojawiła się inna zainteresowana strona.
Castanea Partners podobno prowadzi rozmowy w sprawie przejęcia 50 procent Proenza Schouler od Rosena (który jest właścicielem około 40 procent), Johna Howarda i kilku innych inwestorów. Byłby to pierwszy krok firmy private equity na rynku dóbr luksusowych. Według strony internetowej Castanea, firma koncentruje się na markach konsumenckich średniej wielkości i sprzedawcach detalicznych, jak oraz firmy świadczące usługi marketingowe, inwestujące w nie od 15 do 75 milionów dolarów biznes. Jej obecne portfolio obejmuje sieć salonów wydmuchowych Drybar, markę jubilerską Ippolita oraz firmę AGD Aurora Brands.
Przedstawiciel Proenza Schouler nie odpowiedział od razu na prośbę o komentarz.
Rosen podobno chce sprzedać swoje udziały, aby skupić się na swojej silnej grupie współczesnych marek, w tym Theory, Helmut Lang i J Brand. On kupił swój udział w 2011 r. od londyńskiej firmy private equity Permira, która stała się właścicielem dużej części Proenzy poprzez swój pakiet kontrolny w Valentino Fashion Group, która zainwestowany w etykiecie nowojorskiej w 2007 roku.
Castanea nie wydaje się tak naturalnie pasować do Proenzy jak LVMH, która w ostatnich latach interesowała się młodymi, ruchliwymi projektantami na poziomie luksusowym, objęcie mniejszościowego pakietu akcji J.W. Anderson w 2013 roku i inauguracja Nagrody LVMH dla młodych projektantów w 2014 roku. To powiedziawszy, przywiązuje szczególną wagę do swoich inwestycji, wycofywanie się z umowy z młodym francuskim projektantem Maxime Simoens na początku tego roku. Być może niechęć Jacka McCollougha i Lazaro Hernandeza do projektowania dla innej marki — oni… powiedział podczas niedawnej rozmowy że odrzucili wiele ofert — miało to coś wspólnego z tym, że umowa nie doszła do skutku.