MEDIOLAN – Zanim modelki zaczęły chodzić, było jasne, że kolekcja Henrika Vibskova na wiosnę/lato 2011 osadzona została w czymś w rodzaju postapokaliptycznego świata. Niesamowita muzyka rozbrzmiewała w przepastnej przestrzeni studia, a ogromne pomarańczowe krosna rozszerzały się i kurczyły na wybiegu. Drewniane pomarańczowe konstrukcje, które wyglądały jak gruszki zwieńczone flagami wyścigowymi, stały jak tipi w rogach pokoju.
A kiedy modelki spacerowały po wybiegu, były wystrojone w postapokaliptyczne stroje: nosiły wyściełane opaski na głowę z paskami pod brodą i małą czarną gogle (wstyd się przyznać, jestem prawie pewien, że były to gogle do opalania), niezbędne do ochrony oczu przed tą postapokaliptyczną nuklearną mgła. Szelki, takie jak te, które Forrest Gump nosił, gdy był mały, otaczały buty modelek.
Pokaz Vibskova przypominał bardziej happening lub instalację artystyczną niż typowy pokaz na wybiegu, który jest typowy dla wszechstronnie utalentowanego artysty, muzyka i projektanta z Danii. „Ogólna atmosfera jest mroczna, ale z wbudowanym optymizmem, który tkwi w życiu mikroorganizmów i wysiłkach na rzecz przywrócenia tego, co zostało złamane”, czytamy w wierszu Vibskov. „Ludzie ubrani na tę okazję są [sic] silni, ale skromni… aby uzupełnić ochronę i zoptymalizować [sic] siłę, otaczamy je ludzie z fletami ratunkowymi, słojem, liną i lornetką między innymi." W połączeniu z całkowicie dziwacznymi "fletami ratunkowymi" i neonowymi frędzlami
męskie jegginsy, były naprawdę ładne elementy do noszenia. Kobiety miały na sobie pięknie udrapowane kurtki z miękkimi klapami, sznurowane sukienki w neonowe nadruki i luźne spodnie od piżamy, które widzieliśmy na wybiegach w Nowym Jorku. Kiedy po apokalipsie robi się zimno, kobiety Vibskova noszą grube, pikowane kurtki, a jego mężczyźni noszą na ramionach kołdry.Dziwne? Całkowicie. Fajne do oglądania? Zdecydowanie.