Na nasz świąteczny taniec w ósmej klasie założyliśmy aksamitną sukienkę w kolorze żurawinowym bez ramiączek. Mogliśmy nawet nosić go z naszymi lekarzami i zdecydowanie spędziliśmy noc tańcząc do Cherry Poppin' Daddies. Ale od tamtej zimy 1997 roku nie mieliśmy nic aksamitnego, a widok aksamitnych sukienek, marynarek czy – nie daj Boże – garniturów, przyprawia nas o mdłości. Tkanina wygląda na nieświeżą, sztywną i nieodpowiednią dla osób poniżej siedemdziesięciu pięciu lat. Właściwie jeden raz, o którym pamiętamy, że nie podobał nam się zestaw Kate Moss, miał miejsce, gdy zawierał aksamitny płaszcz. I pamiętasz, jak Jerry Seinfeld powiedział: „Ubrałbym się w aksamit, gdyby było to społecznie akceptowalne?”. Tak, to też służyło jako środek odstraszający. To powiedziawszy, widzieliśmy, jak tkanina pojawia się w wielu świątecznych oknach i na mniej niż tandetnych wyświetlaczach. Granatowa, aksamitna wersja klasycznej kopertowej sukienki Calypso jest w ich oknie na naszym bloku, a Theory tworzy wąską, aksamitną marynarkę, która może sprawić, że para dżinsów będzie nieco bardziej wytworna. Kołysasz aksamit w czasie wakacji? A może poczekasz, aż otoczą Cię wnuki, aby ubrać się w bujną tkaninę?