Wiesz, jak to się stało: pod koniec lat 90. aktorki zaczęły zastępować modelki na okładkach magazynów i w kampaniach reklamowych. Supermodelka została uznana za martwą. Byliśmy smutni (od redakcji: Anna była smutna. Faran bardzo lubił widzieć Kate Winslet na okładce W). Dziś obwiniamy komunistów. Dostarczają reżyserom castingu niekończącą się paradę bardzo wysokich, bardzo chudych, bardzo nie do odróżnienia, bardzo nudnych dziewczyn z byłego ZSRR - a nie materiału supermodelek. Ale ostatnio wydaje się, że moda znów zainteresowała się modelami. Vogue umieszcza je na okładce, drukuje ich biografie i tynkuje ich rekomendacje produktowe w całym Style.com. Strony fanowskie i społeczności modelek eksplodują, a ludzie umierają z chęci powiedzenia Ci, jak bardzo kochają nowy artykuł wstępny Doutzen. Uważamy, że niektóre z nich to pragnienie, by poczuć się jak wtajemniczony: rozmowa o Lara Stone to sposób na poinformowanie ludzi, że nie tylko patrzysz na W, czytasz drobnym drukiem - i Blog Cathy Horyn.
A niektóre z nich wydają się kupować obietnicę błyszczących stron. Uważamy, że dziewczyna, która wygląda tak fajnie, tak ostro, tak szykownie, musi być dziesięć razy bardziej fascynująca niż Jennifer Aniston. Coraz więcej informacji o modelkach jest udostępnianych, a niektóre agencje stworzyły nawet osobiste, „oficjalne” strony internetowe dla swoich topowych dziewczyn, wraz z forami i blogami. Problem w tym, że zdjęcia są tak wspaniałe, że słowa wydają się trochę... rozczarowujące. Smutno nam się uczyć na blogu Coco Rochaże nie zna słowa „to” od „to”, ogląda telewizję jako główne hobby i robi swoją charakterystyczną pozę (no wiesz, otwarte usta), ponieważ „po prostu to robi”. Ale robi niesamowite zdjęcia, więc być może nie jest w porządku prosić ją, by pisała jak Proust. W końcu nie chcielibyśmy, żebyście zaczęli oczekiwać, że będziemy pracować nad tym dla kamery jak Coco. PS-Dwa słowa: zdjęcia na balu!. --ANNA GRIGGS NA POLU