Historia, którą Tadashi Shoji wymyślił w swojej jesiennej kolekcji 2013, wyglądała mniej więcej tak: „Królewskie księżniczki uciekające z Rosji, przebierające się za rolników w chłopskich ubraniach. Biegają przez śnieżne pola, próbując uciec. Jeśli brzmi to jak coś z imperium Romanowów, to dlatego, że tak jest: Ponieważ on… miał 18 lat, był zafascynowany rosyjskimi opowieściami, pochłaniając książki i opowieści Dostojewskiego o burzliwych, ale złoconych czasach w Rosji historia. Zgodnie z jego opowieścią, królewska garderoba jego księżniczki zaczyna się jako bogata i wyrafinowana, z koronkowymi i szyfonowymi sukienkami z plecami Watteau w tonacji klejnotów, nadającymi się do chodzenia po korytarzach pałacu królewskiego. Gdy przebiera się w „przebranie”, jej ubrania świadczą o próbie wtopienia się w otoczenie, z chłopskimi detalami, takimi jak wyszywane folkloryczne detale i bluzki w połączeniu z bogactwem spranego aksamitu i satyny rurociąg. Ale nie można długo trzymać księżniczki w ryzach — po tym, jak przebywał na królewskim wygnaniu za może tylko pięć do sześciu spojrzeń, jego księżniczka triumfuje, spędzając resztę czasu w sukniach godnych czerwonego dywanu.
To tutaj Tadashi grał zgodnie ze swoim podpisem, tworząc elegancki, pełen detali wygląd, który sprawił, że jego uczestnicy pokazu kiwali głową: „Chciałbym noś to. Jego księżniczka wyszła na wierzch w sukniach z warstwami z gipiury, używając neoprenu jako zaskakująco nowoczesnego wyboru materiał. A kiedy robi się zimno, wspominając ten krótki okres w czasach chłopskich? Tadashi stworzyła pelerynki z organzy i koronki w śnieżnej palecie stonowanych szarości i delikatnych różów, które zarzuciła na ramiona.
Zdjęcia: IMAXtree