Jak robię zakupy: Caroline Ricke

Do pokolenie TikTok, oczy niekoniecznie są zwierciadłem duszy — to zadanie dla biosów w mediach społecznościowych. A w przypadku Caroline Ricke, 22-letniej twórczyni treści i bogatej satyrycznie dziewczyny, jej dusza mówi wiele. Na TikToku, gdzie ma prawie 3 miliony obserwujących, jest „zamożna w siedmiu językach”. (Jej wyświetlenia na YouTube jest więcej niż pięć razy więcej, osiągając ponad 15 milionów). Na Instagramie, jest „osobą towarzyską Ohio”. Tymczasem offline wie dokładnie, co robi.

Jeśli jeszcze nie jesteś znajomy, internetową osobowość Ricke'a najlepiej można opisać jako Cher Horowitz zagotowaną w shakerze do koktajli z gwiazdorstwem wczesnego Disney Channel. Jej postać, która mieszka w TikTok pod szyldem @richcaroline, wygląda tak, jakby Elle Woods Reese Witherspoon weszła na niewłaściwą scenę dźwiękową i dostał główną rolę w „Cadet Kelly”. Jej moda to arcydzieło tabloidów z 2003 roku, włącznie z olśniewającymi kapeluszami i watą cukrową biżuteria.

Więc gdzie kończy się @richcaroline, awatar, a zaczyna Ricke?

„To nie jest kostium”, mówi mi Ricke podczas wideoczatu z Los Angeles, gdzie mieszka teraz po przeprowadzce ze Środkowego Zachodu. „Ludzie myślą, że to dosłownie tylko na Instagram, TikTok i YouTube. Ale mój prawdziwy styl jest w dużej mierze tym, co noszę w moich filmach. Nie wiedziałem, że ludzie nie zdają sobie z tego sprawy”.

Ricke jest tym, co można nazwać profesjonalnym oszczędnym. Jej ubrania są, całkiem dosłownie, zbierane z początku XXI wieku, starannie dobierane w poprzek eBay oraz Depop. To sprawia, że ​​jej filozofia zakupów jest szczególnie wyjątkowa: to, czego nie nosi prosto z wieszaka, podgryza i podwija ​​za pomocą swojej niezawodnej maszyny do szycia. Poniżej Ricke szczegółowo opisuje to wszystko. Uczciwe ostrzeżenie: może to zainspirować Cię do poszukiwania idealnej pary okularów przeciwsłonecznych w kolorze jasnoróżowym. (Zaoszczędzę Ci Google: Etsy ma kilka świetnych.)

„Moja mama zawsze mnie ubierała. Patrzę wstecz na stare zdjęcia dzieci i mówię „Dang”. Myślę, że technicznie rzecz biorąc, to był mój pierwszy kontakt z modą.

„Właściwie to trochę dziwna historia, ale kiedy byłem w liceum, złamałem kręgosłup w wypadku samochodowym. Nie było tak źle, jak się wydaje. Leżałam na kanapie, nie mogłam się tak dużo ruszać. Więc właśnie rozmawiałem przez telefon — wtedy miałem około 15 lat — i przeglądałem blogi modowe i moją stronę Eksploruj na Instagramie. Zacząłem zauważać co moda to pierwszy raz, ponieważ chodziłam do prywatnej szkoły dla dziewcząt, więc codziennie nosiliśmy mundurki i zawsze chciałam mieć możliwość wyrażania siebie. Poświęciłem ten czas, gdy siedziałem na kanapie, badając modę i trendy oraz jak robić ubrania i inne rzeczy. I tak po raz pierwszy się w to wpakowałem.

„W tym czasie też nie miałem żadnych hobby. Patrząc wstecz, myślę sobie: „Co zrobiłem dla zabawy?”. Bo teraz moda to moja główna rzecz i to właśnie zajmuję się w wolnym czasie. Nie mogę nawet po prostu usiąść i obejrzeć program – zawsze jestem na Pintereście lub szukam ubrań na Depop. Muszę wykonywać wiele zadań jednocześnie.

„Zdecydowanie określiłbym swój styl jako inspirowany Y2K i Disneyem. Dżinsy pod sukienkami, zawsze to uwielbiałam. Za każdym razem, gdy mówię, że kocham dżinsy pod sukienkami, ludzie mówią: „Przestań tam”.Bo to jest moda, nie, nie.

„Sprawiedliwość była ten sklep. Pamiętam, że w każde Boże Narodzenie zawsze przysyłali mi do domu katalog, a ja po prostu tam siedziałam, bo mama nigdy nie kupiłaby mi ubrań od Justice. Miałam trochę ubrań Limited Too od mojej starszej siostry. Zawsze dostawałem upadki.

„Nie mam zbyt wielu podstaw. Wszystko, co kupuję, to oświadczenie. Czasami moje stroje kończą się tylko wyrazistymi ubraniami, co niekoniecznie jest najlepsze, ale nikt inny nie ma tych wszystkich elementów, ponieważ większość moich rzeczy została zaoszczędzona. To wszystko jest jedyne w swoim rodzaju.

„Ostatnio po prostu robię zakupy online. Myślałem, że w LA będzie dużo fajnych rzeczy w sklepach z używanymi rzeczami, ale ponieważ jest to miasto mody, myślę, że sklepy z używanymi rzeczami tutaj nie są tak dobre w porównaniu z podobnymi sklepami z używanymi rzeczami w Ohio, nawet sklepy z używanymi rzeczami w Kansas. Kiedy jechałem z Ohio do LA, zatrzymywaliśmy się w sklepach z używanymi rzeczami w każdym stanie, a sklepy z używanymi rzeczami w Kansas były tak dobre. Kupuję więcej online w poszukiwaniu rzeczy z drugiej ręki. Czuję, że w ciągu ostatnich kilku lat i tak się powiększyło. Kiedy byłem na studiach, byłem dużym sprzedawcą Depop. Sprzedałbym wszystkie ubrania, których nie chciałem. Oszczędzałam je, nosiłam kilka razy, a potem odsprzedawałam, więc ciągle miałam przeprowadzkę garderoby.

„Będę szukać dokładnie tego, czego chcę, ponieważ czasami mam wizję. Innym razem po prostu wchodzę do Internetu lub do sklepu z używanymi rzeczami i znajduję dziwne rzeczy, które pasują do mojego stylu. Pewnego razu miałam sen, w którym miałam na sobie te czerwono-różowe Jordany z 2004 roku i obudziłam się i byłam na przykład: „Były tak dobre, że muszę je mieć teraz”. Więc przeszukałem je w Google i znalazłem one włączone Poshmark — dosłownie te same buty. Zamówiłem je, wróciłem do łóżka i przyszły pocztą kilka tygodni później.

„Noszę rozmiar 10, ponieważ jestem wysoki, więc żadne używane buty Y2K nigdy nie będą pasować, ponieważ zawsze mają rozmiar 8, który jest najczęstszym rozmiarem dla kobiet. Ale na tym pchlim targu była taka para dżinsowych butów, którą chciałem. Pomyślałem: „Nie wiem, czy będę je często nosił, bo jest lato i prawdopodobnie są ciepłe”. Więc odłożyłem je z powrotem i znowu zacząłem chodzić po pchlim targu. Kiedy wróciłem, już ich nie było i przez kilka dni byłem tym zdenerwowany. Kiedy żałuję, że czegoś nie kupiłem, pomyślę o tym przez tydzień. Pobiję się.

„Dostałem też tę parę szortów moro na pchlim targu. Wiem, że ludzie łączą miłość i nienawiść z kamuflażem. Wiem, że wyszło. Ale z jakiegoś powodu naprawdę mnie to pociąga. Właśnie kupiłem parę spodni moro. Zamówiłam spódnicę cargo moro na Depopie. Miałem ten kapelusz moro z wysadzaną kryształkami czaszką, ale go zgubiłem. Był taki słodki i mógłbym go nosić ze spodniami moro i nie sądzę, żeby robił za dużo. Chcę tylko kamuflażu, ale wiem, że to prawdopodobnie dlatego, że właśnie obejrzałem „Cadet Kelly”.

„Stylizacja w „The Simple Life” była po prostu ekstremum mody wczesnych lat 2000. Widziałem Paris [Hilton] w ponczo w jednym z odcinków. Miał kaptur i był podszyty futrem, a ja nie przestawałem o tym myśleć. Mam różowe ponczo od Amazona. To było najbliżej, jak mogłem znaleźć coś takiego jak ona, ale pamiętam, że szukałem tego przez miesiące i nie mogłem dowiedzieć się, skąd to wzięła. To było prawdopodobnie z Gucci.

„Ludzie naprawdę myślą, że mam 16 lat, mimo że mam 22 lata. Więc może powinienem trochę dojrzeć. Staram się wydoić jak najdłużej, bo nie sądzę, żebym mogła mieć 40 lat w strojach, które teraz robię. Ale z drugiej strony, może to zrobię. [Śmiech]

"Słyszałem Irys Apfel mówiąc w swoim filmie dokumentalnym: „Kogo obchodzi, jak wyglądasz?” To nie jest dokładny cytat, ale to zmieniło moje spojrzenie na wszystko. Byłoby fajnie móc spojrzeć wstecz na swoje życie i mieć te wszystkie historie o tym, skąd wziąłeś swoje ubrania. Możesz nawet przekazać swoje ubrania wnukom. Są częścią ciebie. Ubrania są moim zdaniem jak dzieła sztuki”.

Ten wywiad został zredagowany i skondensowany dla jasności.

Chcesz najpierw zapoznać się z najnowszymi wiadomościami z branży modowej? Zapisz się do naszego codziennego biuletynu.