Każdego lata obiecuję sobie, że przeczytam nową książkę, a każdego lata dobiegam do połowy jednej, męczę się noszeniem jej w metrze i porzucam ją na rzecz czytania Nowojorczyk Na moim telefonie. Chcąc zmienić swoje postępowanie, przeszukałam Internet w poszukiwaniu pięciu książek o branży modowej, które są niemożliwe do odłożenia.
To, co znalazłem, to biografie, opowiadania i nieopowiedziane historie, które warto schować do torebki (lub torby plażowej). Znajdź je poniżej i miłej lektury!
„D.W.” autor: Diana Vreeland
Talenty Diany Vreeland jako redaktorki są dobrze znane, ale jej błyskotliwe, lekceważące pisanie nieczęsto zdobywa uznanie, na jakie zasługuje. Były Moda Redaktor naczelny opowiada to tak, jak w tej pamiętnikowej lekcji historii mody.
„Brzydkie piękno: Helena Rubinstein, L'Oréal i skazana historia dobrego wyglądu” Ruth Brandon
Historyk kultury Ruth Brandon zagłębia się w genezę marki kosmetyków Heleny Rubenstein i L'Oréal na początku XX wieku. Brandon rysuje kontrasty między żydowską firmą Rubensteina, która zatrudniała kobiety na pełny etat, a L'Oréal's, prowadzonym przez Eugéne Schueller, konserwatywnego współpracownika nazistów. Książka przedstawia mroczny obraz tego, jak narodziły się niektóre z naszych najbardziej ukochanych produktów kosmetycznych.
„Chic Savages” Johna Fairchild
John Fairchild (wydawca i redaktor naczelny WWD od 1960 do 1996 i redaktor założyciel W) opowiada o swoim życiu w modzie w tym zabawnym i satyrycznym pamiętniku. Jeśli pracujesz w modzie i często przewracasz oczami na śmieszność wokół ciebie, ta książka jest dla Ciebie.
„Sceny z modnego świata” Kennedy Fraser
Jako NowojorczykKrytyk mody na stałe, Fraser relacjonowała branżę co tydzień, a jej druga książka zagłębia się w jej świat. Jest inteligentny, fachowo napisany i daje wgląd w to, czym był kiedyś świat mody.
„Szokujące życie” Elsy Schiaparelli
Spędziłem większość mojego ostatniego roku liceum analizując tę autobiografię do mojej pracy dyplomowej i mogę potwierdzić, że to wycieczka. Życie Schiapa w surrealistycznej scenie Paryża lat 30. jest równie oburzające jak jej projekty, nawet jeśli niektóre szczegóły są widoczne przez różowe okulary. To jest automatycznyw końcu biografia.