W najbliższą sobotę debiutuje londyńskie muzeum V&A „Złoty wiek mody: Paryż i Londyn 1947-1957”. Na wystawie znajdzie się 100 strojów z domów takich jak Dior, Balenciaga i mniej znanych angielskich projektantów mody, takich jak Hardy Amies i Norman Hartnell. Na wystawie będą też rachunki i paragony — informuje nas, że w 1950 r. suknia wieczorowa Balenciaga w stylu couture kosztowała 230 dolarów —. Choć dzisiejsze couture jest często omawiane jako jedno z ostatnich ogniw do uświęconych tradycji luksusu odzież, pokaz i towarzyszący artykuł w październikowym Vogue UK rzucają światło na to, ile to kosztuje zmieniony. W 1950 roku w Paryżu było ponad 30 domów mody. Couturier prezentowałby kolekcję 150-200 stylizacji, z których wszystkie były przeznaczone na sprzedaż. Pokazy odbywały się codziennie, aż zniknęło zainteresowanie zamawianiem ubrań, a klienci mogli zamówić 30 strojów z jednego domu w sezonie. Garnitur z kolekcji „New Look” Diora sprzedawany w cenie 180 dolarów. Dla tych, którzy mają mniejszy budżet, detaliści tacy jak Bergdorfs kupowali wzory bezpośrednio od projektantów, aby tworzyć własne, tańsze wersje stylizacji couture. Nan Kempner była klientką mody przez całe życie, zarówno w „złotej erze”, jak iw latach dziewięćdziesiątych. Przed śmiercią oświadczyła, że couture nie jest już „stworzone dla prawdziwych kobiet”. Teraz to teatr – i widziałem to wszystko. Dzisiejsza moda wydaje się być odległym, fantastycznym snem. Ale jeśli chcesz rzucić okiem na epokę, w której couture było czymś, co nosiłeś na spacer po parku, sprawdź V&A: a jeśli nie możesz dotrzeć do Londynu, po prostu kup katalog wystawy.
--ANNA GRIGGS NA POLU