Jest dopiero wtorek, ale ten tydzień już obfitował w dyskusje na temat roli rasy (i niestety rasizmu) w modzie -- od zwiększonej (ale niekoniecznie trwałej) różnorodność na pasie startowym do tego okropnie niefortunny portret z Garaż redaktor naczelny magazynu Dasha Zhukova na stronie internetowej Miroslava Dumy.
Zostaliśmy poinformowani, przez Biznes mody, o kolejnej trudnej do zrozumienia sytuacji: Moda Italia jest "Czarny Vogue" blog, dział serwisu internetowego magazynu poświęcony w całości osobom kolorowym, które BoF notatki zostały wprowadzone w 2010 roku. Szybkie przewijanie VCzarny pokazuje agregację postów o Liya Kebede, Lupita Nyong'o, teledysk Beyonce i jeden zatytułowany „Christmas Beauty for Blacks”. Biorąc pod uwagę, że strona jest oryginalnie napisana w języku włoskim a następnie przetłumaczone, łatwo wybaczyć niektóre wybory słów jako po prostu zagubione lub źle zrozumiane w procesie (Prawidłowy, Juan Pablo?). I to też zachęcające Moda Italia rozpoznaje różne potrzeby związane z urodą w różnych odcieniach skóry i zaspokaja coś więcej niż tylko pobielony tłum. (Należy również zauważyć, że Vogue.it ma sekcję o nazwie „VCurvy”, podobnie poświęconą tematom w rozmiarze plus).
Jest jeszcze to: część bloga zatytułowana „Voguistas black Pitti” – „Voguista” jest Moda Wybrany przez Italia termin na określenie stylu ulicznego, a zwłaszcza ten pokaz slajdów, składający się wyłącznie z czarnych przedmiotów. Zdjęcia w poście pokazują różnych dobrze ubranych ludzi - głównie mężczyzn - poza pokazami odzieży męskiej Pitti Uomo we Florencji. Nie ma w tym nic złego: wezwanie do większej różnorodności w modzie było głośno i wyraźnie słyszane w ciągu ostatnich kilku sezonów, więc możemy jedynie założyć, że włączenie na blogu pokazu slajdów – mającego na celu zwrócenie uwagi na uzdolnionych krawieckich ludzi koloru – było w dobrej intencji.
Ale grzebanie w okolicy Moda Strona główna Italii pozostawiła w naszych ustach zdecydowanie nieprzyjemny posmak. W innej sekcji oznaczonej „Trendy”, witryna faktycznie zawiera całe mnóstwo pokazów slajdów Voguisty – chociaż na tej głównej stronie w stylu ulicznym „Voguistas black Pitti” nigdzie nie można znaleźć.
To segregacja w najczystszej postaci. BoFjest Jason Campbell, który mówi, że miał „trzewną reakcję” na Moda Błędny kierunek redakcji Italii opisuje „wewnętrzne przesłanie 'Vogue Black' [jako] oddzielne, ale równy, [...] historyczna koncepcja aż nazbyt znana Czarnym, zwłaszcza w Ameryce”. Musimy się zgodzić. To zaskakujące, dlaczego ta sama publikacja, która w 2008 roku opublikowała przełomowy „All Black” problem, pomyślałby teraz, że w jakikolwiek sposób właściwe jest umieszczanie ludzi w różnych kategoriach wyłącznie na podstawie na wyścigu. (Oczywiście byłaby pełna cztery lata później aż inna czarna modelka, Joan Smalls, zakryła magazyn). Przenoszenie czarnych ludzi do ich własnej „specjalnej” sekcji strony niepokojąco przypomina współczesnego Jima Crowa. Czy moda – i kultura jako całość – nie powinna iść do przodu zamiast do tyłu? Lubić... 60 cholernych lat wstecz?
AKTUALIZACJA:Moda Redaktor naczelny Włoch Franca Sozzani opublikował odpowiedź do Biznes mody, w którym podkreśla swoją pracę i wysiłki zmierzające do położenia kresu rasizmowi i dyskryminacji na przestrzeni lat, a także jej bliskie relacje z Bethann Hardison i Naomi Campbell.
„Wiem, że mój cel jest słuszny i na pewno nie powstrzyma mnie bezsensowna krytyka” – pisze Sozzani. „Poza tym, czy nie ma czasopism całkowicie poświęconych czarnoskórym, takich jak Heban na przykład? Czy takie publikacje były kiedykolwiek oskarżane o rasizm? Ale dlaczego Vogue Black był?”
Obalanie Sozzaniego obejmowało również oświadczenia Campbella i Hardisona. Powiedział Campbell,
„Zarzuty, że Franca Sozzani jest rasistką, są całkowicie absurdalne. Kiedy Bethann Hardison, Iman i ja wypowiadaliśmy się na temat różnorodności w modzie pod koniec zeszłego roku, Franca była jednym z naszych największych zwolenników. Jako redaktorka nadal przesuwa granice i często sprawia, że opinia publiczna kwestionuje ich związek z rasą. Jest jedną z niewielu redaktorek, która zawsze walczy o zrównoważenie reprezentacji rasowej w modzie”.
Hardison kontynuował: „Porównanie Vogue Black z czasami południowej segregacji…„czarno-białe fontanny” jest dla mnie obrazą. Ponieważ ja tego doświadczyłem, a inni tylko o tym słyszeli lub czytali, mam urazę do ignorantów”.