Tavi Gevinson wywiady z Gwen Stefani w lutym Moda dla nastolatków. To jej pierwszy artykuł z napisem dla magazynu dla nastolatków, a ona zaczyna od wyrażenia swojego sceptycyzmu wobec celebrytów, którzy projektują ubrania:
„Nie mogę powiedzieć, że jestem entuzjastycznie nastawiony do ostatniego trendu celebryty, który stał się projektantem. W rzeczywistości jestem sceptykiem. Zbyt często wydaje mi się, że oczekuje się, że ludzie puszczą kilkaset dolarów tylko dlatego, że celebrytka X była dobra w sitcomie Y, dzięki czemu umiejętności projektowe X są na najwyższym poziomie. Tak więc, chociaż jestem fanem muzyki Gwen Stefani, nie byłem pewien, czego się spodziewać, kiedy wszedłem do L.A.M.B. studio."
Ale pod koniec jej utworu, po zabawnej, dziewczęcej sesji zdjęciowej, w której Stefani żartuje z Gevinson i sarkastycznie żartuje o tym, jak niezręcznie jest pozować do zdjęć, Gevinson jest wyraźnie w zespole Stefani. Jej sceptycyzm zniknął, pisze:
„Kiedy Gwen pokazała mi różne sposoby stylizacji pary, którą nazwała „spodnie więziennego ptaka”, przyszło mi do głowy stare wideo, które widziałem na YouTube: Gwen ma 22 lata, przed sławą i pokazuje aparat fotograficzny „sukienka więzienna”. To wykorzystanie osobistej tożsamości sprawia, że jej projekty nie wywodzą się z tabloidowych pozorów, ale stanowią dalsze odzwierciedlenie jej jako an artysta. Podobnie jak jej muzyka, obejmują w sobie tę stronę, która jest bezwstydnie wyjątkowa, niezależnie od tego, czy wykonuje ją za pomocą kalejdoskopowych odbitek, czy śpiewając przyjazne przypomnienie: „To moje życie!”
Nieważne, że to ostatnie zdanie wydaje się trochę pomieszane („jej projekty nie pochodzą”, powiedz co?).
Wszystko to ma oczywiście sens. Gevinson nie miałby kawałka w Moda dla nastolatków gdyby skończyła trzaskając L.A.M.B. Czasopisma modowe nie są miejscem na twardą publicystykę, a nawet krytykę. To także ładny kawałek i oferuje czytelnikom bardziej osobiste i niefiltrowane spojrzenie na Stefani w zaledwie kilkuset słowach.
Ale o to chodzi: Gevinson ma ogłoszone plany założyć magazyn (Pyskaty part deux) z Jane Pratt, prawdopodobnie po to, by zaoferować coś, czego magazyny o modzie młodzieżowej nie oferują obecnie. Magowie lubią, no cóż, Moda dla nastolatków. Gevinson powiedziała, że kocha Pyskaty ponieważ „Wzywał celebrytów i polityków do bycia dupkami, edukował swoich czytelników na temat polityki, nie brzmiąc stronniczo, i skupiał się na modzie w sposób, który był niekonwencjonalny. Był to feminizm szminki dla nastolatek, obejmujący kwestie seksistowskie, ale nie zniechęcający do zabawy z makijażem czy dbania o chłopców. Zawierał R.E.M. w przeciwieństwie do zapachów perfum z dzisiejszych stron magazynów dla nastolatków”. Gevinson udowodniła, że jest siłą, z którą należy się liczyć. Pomimo swojego wieku (ma 14 lat), jest znana wszystkim większym projektantom, siedzi w pierwszym rzędzie podczas tygodnia mody, zgłosiła się do Bazar harfara, Style.com i objęte MUZYKA POP. Jest szalenie utalentowana i nic dziwnego, że otrzymała ponad 2800 zgłoszeń do swojego nowego magazynu z Prattem i wciąż się nad nimi ślę.
Ale czy jest to zatem trochę sprzeczne z tym, do czego Gevinson zamierza pisać kawałek miękkiej piłki? Moda dla nastolatków? Co myślisz?