Dzienniki szkoły mody: Absolwent SCAD wykorzystuje projektowanie obuwia do rozmowy o zdrowiu psychicznym

Szkoła mody studenci z całego świata przygotowują się do wejścia do branży, która jest szybko się zmienia. Są kursy do zaliczenia, wskazówki do projektowania, pokazy na wybiegu do przygotowania i profesjonalne kontakty do nawiązania. A w ciągu ostatniego roku musieli poruszać się po tym wszystkim zgodnie z ograniczeniami Covid-19. W naszej serii „Dzienniki szkoły mody”, ci studenci dają nam spojrzeć na ich codzienne życie z pierwszej ręki. Tutaj spotykamy Benjamina Spencera, z 2021 r. Savannah College of Art and Design Accessory Design B.F.A. ukończyć.

Nie wiem, czy jest za wcześnie, żeby zadzwonić Benjamin Spencer projektanta do obejrzenia, biorąc pod uwagę, że właśnie ukończył SCAD, ale 24-latek robi z nim całkiem niezwykłe rzeczy obuwie projekt. W swojej starszej kolekcji pracował z barwnikami termochromowymi, które zmieniają kolor pod wpływem temperatury.

„Zmiana kolorów reprezentuje różne emocje, które ludzie odczuwają w ciągu dnia” – pisze Spencer o rzeźbiarzu kolekcja zatytułowana „Metamorfoza” i została zainspirowana jego własnymi zmaganiami ze zdrowiem psychicznym wywołanymi przez pandemia.

Spencer już zdobywa uznanie w branży. Christian Louboutin wybrał go na finalistę Festiwalu w Hyères, dla którego będzie prezentował się we Francji w październiku tego roku. Był także jednym z dziewięciu na 400 projektantów, którym przyznano 15 000 dolarów grantu w ramach programu Swarovski Creatives for Our Future, który planuje wykorzystać, aby „kontynuować [jego] badania barwników termochromowych i sposobów łączenia ich z bioplastikami, materiałami uprawnymi i innymi zrównoważonymi tekstyliami w celu stworzenia obuwia i innych produktów." W końcu wygrał konkurs Melissa Next i jest w trakcie współpracy z brazylijską marką obuwniczą nad produktem, który będzie sprzedawany w sklepy.

Po zaprezentowaniu swojej kolekcji w SCAD's wirtualny pokaz studencki i po ukończeniu studiów Spencer poświęcił trochę czasu, aby zastanowić się nad swoją wczesną miłością do butów, latami w sztuce w Gruzji i projekt uniwersytecki, wyzwania i srebrne podszewki spowodowane pandemią i jego wzniosłą karierą ambicje.

„Dorastałem w małym wiejskim miasteczku, uprawiając sport i będąc aktywnym na świeżym powietrzu. Zawsze interesowałem się butami, od kolekcjonowania po rysowanie butów, które widziałem w czasopismach i projektowanie własnych. Jednak nigdy tak naprawdę nie sądziłem, że można wejść do branży modowej z małego miasteczka w Missouri. Zawsze myślałem o modzie jako o hobby, a nie o prawdziwej możliwości kariery.

„Przed przejściem do SCAD przez dwa lata studiowałem inżynierię na innej uczelni. Inżynieria jest uważana za praktyczną i udaną pracę tam, z której pochodzę, więc postanowiłem ją kontynuować. Jednak po roku studiów wiedziałem, że bycie inżynierem nie jest dla mnie ścieżką kariery. Moi rodzice zaczęli popychać mnie z powrotem w kierunku mojej pasji projektowania butów. Zaczęliśmy przyglądać się uniwersytetom, które oferowały projektowanie akcesoriów jako kierunek studiów, a kiedy w końcu odwiedziliśmy SCAD, zakochałem się. SCAD oferuje nie tylko program, który pozwolił mi studiować projektowanie obuwia, ale program uczył również tworzenia wykrojów i tworzenie próbek, czego nie robiło wiele innych uniwersytetów. Stąd wiedziałem, że SCAD jest miejscem ja.

„Z mojego czasu w SCAD najbardziej zapamiętam relacje, które zbudowałem, zarówno z moimi profesorami (o których wiem, że będą mnie zachęcać i wspierać nawet po ukończeniu studiów i planuję pozostać w kontakcie przez całą moją karierę) oraz z rówieśnikami, czy to poprzez przyjaźnie, czy bycie częścią tego samego przemysł. Widzę, że pozostaję w kontakcie z wieloma ludźmi, których poznałem iz którymi współpracowałem podczas mojego pobytu w SCAD i mam nadzieję, że będziemy znowu razem pracować, gdy rozpoczniemy naszą karierę w branży.

„Projektując zawsze zaczynam od historii. Jaką historię chcę opowiedzieć produkt lub jak powinien się czuć konsument, gdy po raz pierwszy zobaczy produkt, a potem go założy? Po stworzeniu historii, która kryje się za dziełem, zaczynam szukać sylwetek, które pomogą najlepiej opowiedzieć historię. Badania historii i sylwetki generalnie prowadzą mnie do tego, jaki rodzaj rozwoju tekstyliów zostanie zastosowany w bucie. Jednak kolejność wszystkich tych kroków jest wymienna i czasami będzie się zmieniać w zależności od tego, jaki rodzaj inspiracji przychodzi do mnie w danym momencie.

„Jak wielu wie, pandemia spowodowała, że ​​wszyscy cofnęli się o krok i ponownie ocenili ważne rzeczy w życiu. Spowodowało to również, że ponownie oceniliśmy sposób, w jaki pracujemy i ograniczenia, które na siebie nakładaliśmy, niezależnie od tego, czy wymagało to do biura, do którego można wejść lub myśląc, że jedynym sposobem na zrobienie butów było posiadanie maszyny do szycia i garści przemysłowych ekwipunek. Pandemia pozwoliła nam cofnąć się do czasów, gdy byliśmy dziećmi, a wszystko, co mieliśmy, to wyobraźnia, która pozwalała nam szaleć.

„Pandemia wpłynęła również na staże, które odbyłyby się latem 2020 r. I ważne doświadczenie, które zdobyliby studenci. Zostałem przyjęty na staż do Ralpha Laurena, ale z powodu pandemii staż został przystosowany do wirtualnego. Wiele zyskałem dzięki temu doświadczeniu, mimo że było wirtualne, i czuję się zaszczycony, że mogłem pracować z zespołem projektowym Ralpha Laurena. Ale ponieważ byłem w domu, dało mi to czas na szukanie innych sposobów na kreatywność i skupienie się na moich projektach. Skończyło się na tym, że założyłem studio w garażu z jednym z moich najlepszych przyjaciół, a także pracowałem dla nowo powstałej firmy zajmującej się produkcją ochronnych nakryć głowy.

„Podjęłam również wyzwanie braku dostępu do maszyny do szycia i typowego sprzętu niezbędnego do produkcji butów. Wykorzystałem ten czas na eksperymentowanie z różnymi metodami tworzenia butów przy użyciu dwu- i trzyczęściowych technik formowania.

„W ciągu ostatniego roku największymi wyzwaniami dla mnie były zdrowie psychiczne, utrata bliskich i poczucie niepewności wywołane pandemią. Badając mój pomysł na moją kolekcję dla seniorów, wiedziałem, że chcę, aby odpowiadał temu, co dzieje się obecnie na świecie. Bawiłem się różnymi pomysłami związanymi z pandemią, ale historia, która wydawała mi się najbardziej naturalna i najbliższa mojemu sercu, skupiała się na rozmowie o zdrowiu psychicznym. Zdrowie psychiczne to coś, z czym zmagałem się przez całe życie i coś, czego zawsze się ukrywałem i czego się wstydziłem. Tworząc kolekcję skoncentrowaną wyłącznie na badaniu zdrowia psychicznego i zmiany emocji, nie tylko dało mi to platformę do wniesienia świadomość różnych aspektów zdrowia psychicznego, ale była też bardzo terapeutyczna, pozwalając mi czuć się swobodniej mówiąc o sobie zmagania.

„Moja starsza kolekcja nosi tytuł „Metamorfoza”. „Metamorfoza” jest odzwierciedleniem wzrostu mentalności problemy zdrowotne, które wystąpiły z powodu pandemii, utraty bliskich, odosobnienia i finansów niestabilność. Kolekcja czerpie inspirację z cech fizycznych różnych zwierząt oraz tego, jak zmieniają się one w odniesieniu do odczuwanych przez nie emocji. Barwniki termochromowe są stosowane przez cały czas — umożliwiają zmianę koloru każdego buta w zależności od temperatury otoczenia, w którym znajduje się but. Zmiana kolorów reprezentuje różne emocje, które ludzie odczuwają w ciągu dnia. „Metamorfoza” ma na celu zakwestionowanie tego, co jest naprawdę „normalne” i uświadomienie ludziom, że to w porządku, jeśli czują, że są inni, ponieważ bycie innym sprawia, że ​​każdy z nas jest wyjątkowy.

„Po opracowaniu koncepcji, którą bardzo mocno czułem, wiedziałem, że głównym celem mojej kolekcji będzie innowacyjność w rozwoju tekstyliów. Chciałem, aby moje materiały odzwierciedlały tekstury różnych zwierząt i wiedziałem, że nie uda mi się tego osiągnąć przy użyciu tradycyjnych materiałów. Dużo rozmawiałem z moim profesorem, Michaelem Mackiem, i seniorką ds. włókien, Kathryn Sours, o różnych materiałach, które potencjalnie można wykorzystać do uzyskania pożądanych efektów. Stamtąd pracowałem nad stworzeniem dziesiątek próbek materiałów przy użyciu płynnej gumy, żywicy, skóry, barwniki termochromowe i prawie wszystko, co mogłem dostać, dopóki nie miałem rdzenia materiałów, które czułem zdecydowanie o.

„Po podjęciu decyzji, jaki rodzaj rozwoju tekstyliów zamierzam zastosować, zacząłem tworzyć sylwetki. Proces, który zastosowałem, był zupełnie inny niż poprzednie, ponieważ skupiłem się na tworzeniu zupełnie nowych sylwetek. Moim celem było stworzenie butów nadających się do noszenia, ale sprawiło, że ludzie zaczęli kwestionować, jakie mogą być parametry buta. Zacząłem skupiać się na łączeniu ze sobą różnych przedmiotów, takich jak kryształy i ludzkie serce czy meduza i czajniczek, aby stworzyć zupełnie nowe sylwetki.

„Z powodu eksperymentów, które przeprowadzałam z moimi sylwetkami i rozwojem tekstyliów, przy tworzeniu mojej kolekcji było wiele prób i błędów. Nie było ani jednego buta, w którym wszystko poszło idealnie zgodnie z planem, ale to sprawiło, że proces był ekscytujący.

„Tworząc wstępną koncepcję mojej kolekcji, byłem naprawdę skoncentrowany na tym, jak będę mógł zaprezentować kolekcja prezentująca przemiany kolorystyczne butów i wiążąca temat zmieniających się emocji razem. Wiedziałem, że chcę mieć wideo lub instalację artystyczną na żywo; jednak wraz z pandemią postanowiłem wykorzystać wyłącznie wideo do zobrazowania kolekcji. Współpracowałem z kilkoma studentami SCAD, aby pomóc mi zaprezentować moją ostatnią kolekcję: Malia Acuri (BFA, moda merchandising, 2021), która wyreżyserowała zdjęcia do kolekcji, oraz Melissa Chilson (BFA, film i telewizja, 2021). Współpracując z Malią i Melissą, udało mi się urzeczywistnić wizję kolekcji. SCAD naprawdę nauczył mnie cenić interdyscyplinarną współpracę, a moja otwartość na współpracę z innymi studentami w celu zaprezentowania mojej kolekcji sprawiła, że ​​prezentacja stała się jeszcze bardziej imponująca.

„Zawsze ekscytujące było dla mnie pokazanie moim rówieśnikom i profesorom zastosowanych barwników termochromowych po raz pierwszy. Widok buta całkowicie zmieniającego kolory na twoich oczach nie jest czymś, co wiele osób widziało wcześniej, więc zawsze będzie dużo zamieszania i podekscytowania na ich twarzach.

„Teraz, kiedy skończyłem, jestem dumny z tego, jak wyszła moja kolekcja. Zawsze będą sposoby, aby to ulepszyć, ale jestem podekscytowany, widząc, jak mogę iść naprzód ze wszystkim, czego nauczyłem się w SCAD.

„Bardzo się cieszę, że mogę zaprezentować swoje prace w SCAD FASHION 2021. Dzięki wirtualnemu wyeksponowaniu mojej kolekcji zwiększa się prawdopodobieństwo, że moje prace zobaczą ludzie na całym świecie. Pozwala to na większy dostęp i widoczność, dzięki czemu marki i inni projektanci mogą oglądać moje prace.

„Uznanie przez dwie prestiżowe organizacje, takie jak Międzynarodowy Festiwal Mody (Hyères Festival) i program Swarovski Creatives for Our Future, było wspaniałym zaszczyt dla mnie i nie mógłbym tego zrobić bez wsparcia moich profesorów z SCAD, którzy zachęcali mnie do zgłaszania moich projektów na te światowe konkursy i wspierali mnie w sposób.

„Po ukończeniu studiów planuję skoncentrować swój czas na pracy nad grantami Swarovski Creatives for Our Future Grant i współpracą z Melissą. Poświęcę również czas na budowanie mojej marki Thomas Benjamin i mojej pierwszej kolekcji, którą planuję wydać w 2022 roku. Szukam również pracy na pełny etat w branży mody luksusowej.

„Kiedy mówię o tym, gdzie widzę siebie w przyszłości lub o moich ostatecznych celach zawodowych, ludzie zawsze mówią mi, że moja głowa jest w chmurach. Kiedy mówię im, że pewnego dnia będę dyrektorem kreatywnym jednego z najlepszych francuskich domów mody, mówią mi: „Ale ty uczysz się obuwia projekt.' Kiedy mówię im, że pewnego dnia Dom Thomasa Benjamina będzie kontynuowany przez przyszłe pokolenia, śmieją się lub zachowują się tak, jakbym zwariowany. Ale to, czego ci ludzie nie widzą, to godziny spędzone na pracy nad moim rzemiosłem i poświęcenie, które musiałem uczyć się od najlepszych profesorów i mentorów w SCAD. Każdego dnia rozwijam się, zawsze się staram i nigdy nie jest w porządku z tym, gdzie jestem – zawsze dążę do więcej i bym więcej. Te cele, które sobie wyznaczyłem, nie zrealizują się z dnia na dzień i jest też wiele mniejszych kroków, które muszę wykonać, zanim będę mógł je osiągnąć do mety, ale zawsze wiedziałem, że kiedy ktoś mówi, że nie mogę czegoś osiągnąć, to popycha mnie nawet trudniej. Niektórzy powiedzieliby, że moja wiara w siebie jest naiwna, ale tym ludziom mówię: Nie możesz osiągnąć, jeśli nie wierzysz”.

Nigdy nie przegap najnowszych wiadomości z branży modowej. Zapisz się na codzienny biuletyn Fashionista.