Kostiumy „Halston” świętują amerykańską modę, na ekranie i za kulisami

Nie tylko Roy Halston Frowick zmienił oblicze amerykańskiej mody i na nowo zdefiniował sposób ubierania się kobiet, stworzył także kultową estetykę dla siebie i swoich muz, które zmieniały zasady gry, w tym Liza Minelli, przyszła projektantka Tiffany & Co. Elsa Peretti oraz różnorodna grupa modelek zwana Halstonettes.

„Początkowo czułem się jak ciężka pałka”, mówi Jeriana San Juan, projektantka kostiumów za Netflix miniserialu „Halston” na podstawie książki „Simply Halston” Stevena Gainesa, z udziałem Ewana McGregora i producentem wykonawczym (i współautorem scenariusza) Ryan Murphy. Ostatni raz odwiedziła lata 70. w „Ucieczka(oraz przedwojenna epoka w „Spisku przeciwko Ameryce”). W przypadku tego projektu „pochłonęła” wszystkodzięki szeroko zakrojonym badaniom, które obejmowały osobiste rozmowy z prawdziwym wewnętrznym kręgiem Halstona – od głównego krawca Gino Balsamo i asystentki Sassy Johnson Halstonette Chris Royer — za relacje z pierwszej ręki, a nawet wypożyczenie odzieży, aby móc przeanalizować naukę stojącą za charakterystycznym dla projektanta metodologia.

„Rozumiałem podręcznik [historii mody]. Wiedziałem, że mogę ci to wyrecytować. Ale odłożyłam to i właśnie zostałam projektantką kostiumów” – mówi absolwentka FIT, która na początku swojej kariery pracowała pod Eric Daman na "Plotkara" oraz Arianne Phillips na trasę koncertową Madonny „Sticky & Sweet”.

San Juan sprytnie złożył hołd uznanemu osobistemu stylowi Halstona i jego kręgu, jednocześnie ciesząc się licencją twórczą na ogólne opowiadanie historii w reżyserii Daniela Świat Minahan z „Halston”. McGregor robi imponującą sylwetkę w minimalistycznych dzianinach z golfem projektanta i monochromatycznych warstwach w charakterystycznej czerni, kremie i czerwieni palety. San Juan użył tego dobrze udokumentowanego schematu kolorów, aby nakreślić rozdziały wzlotu Halstona, dekadenckiego szczytu kariery i ostatecznej osobistej i zawodowej spirali.

Na początku Halston nosi wrzosową szarą kurtkę, którą projektant w prawdziwym życiu nazywał „dzikim ryżem” w San Juan, zanim przejdzie na chrupiące białe. Następnie, po epickiej bitwie o Wersal (więcej o tym za chwilę) i sprzedając swoje imię konglomeratowi Nortonowi Simonowi, zasmakuj sławy i pieniędzy. rozkoszuje się w swoich wielkich biurach w The Olympic Tower i imprezuje z luminarzami do wczesnych godzin porannych w najgorętszym klubie w Nowym Jorku Miasto.

„Naprawdę wprowadzamy biel do bieli w Studio 54, kiedy wprowadzono całą kokainę” – mówi San Juan. „Oczywiście, gdy tylko kokaina spadnie, po raz pierwszy włożyłem go w białą kurtkę”.

Przedstawiając Minahanowi pomysł na kodowanie kolorami, San Juan odniósł się do 1980 zdjęcie Halstona w swoim salonie stojącym za jego rdzeniem Halstonettes. (On nosił ten sam wygląd w 1977, imprezowanie z Biancą i Mickiem Jaggerem – również w białych garniturach – w Studio 54.)

Powiązane artykuły:
Jak projektantka kostiumów „The Get Down” Jeriana San Juan nauczyła się komunikować za pomocą obrazów?
„The Get Down” Baza Luhrmana łączy Puma z lat 70. i obecny Gucci
„Halston” pokazuje, jak glamour był najbardziej chwaloną siłą zmarłego projektanta – i jego największą słabością

Równolegle jego nowe, ostentacyjne biura (chwalebnie odtworzone przez scenografa Marka Rickera), Halston przechodzi w zakładanie większej ilości czerwieni, co również ma symboliczne znaczenie. to znaczy, według projektantki kostiumów: „Wprowadzamy czerwień, gdy jest znacznie więcej zamieszania, a ja pozwoliłem, by czerwień rosła wraz z jego wściekłość. W końcu, u szczytu tego wszystkiego, jest cały czerwony... Jest w punkcie krytycznym.

San Juan zaproponował również oskryptowany moment, widoczny w pierwszym odcinku, aby pomóc zademonstrować słynną technikę projektową Halstona, która polegał na cięciu po przekątnej kawałka materiału, prosto z rygla, aby udrapować i zaprojektować ospałą sylwetkę bezpośrednio na jednym z jego modele. Halston z McGregor przygotowuje się do swojego przełomowego pokazu na wybiegu, a asystent Joel (Rory Culkin) przynosi niebieski krawat z tkaniny pomalowanej farbą abstrakcyjny kwiatowy wzór — „to mój projekt, jak Halston” — mówi San Juan o grafice — wygodnie umieszczony pośrodku, gdzie mógłby otwór na głowę krajać się. „Naprawdę chciałam uczcić kaftan, ponieważ jest to synonim Halstona”, mówi, zauważając, że wybrała żywe barwy, aby wyróżnić się z repliki wcześniejszego salonu Halston inspirowanego marokańskim soukiem na Madison Avenue, który było zaprojektowany przez przyjaciela Angelo Donghia w 1967 roku. „I [to] coś, co możemy zrobić z uprzedzeniami, co jest podstawą jego twórczego głosu”.

Jako artykuł biograficzny, rewolucyjne podejście Halstona do „cięcia na uprzedzeniach” nie tylko wymaga podkreślenia, twierdzi San Juan, ale zademonstrował także — szczególnie dla widzów: „Jak by to było w scenie, gdyby nałożył kawałek materiału na [Rebecca Dayan jako Elsa Peretti], przekręciła to na stronniczość, aby ludzie, którzy nie wiedzą, co to jest stronniczość, wizualnie zobaczyli, jak kwadrat zmienia się w diament?" 

Nominowany do nagrody Emmy McGregor musiał następnie dokładnie przedstawić rzemiosło w aparacie, z niewielką pomocą ekspertów. „Ja sam nauczyłem Ewana, jak to zrobić od początku do końca i pracowałem z nim nad małymi pomysłami, takimi jak trzymać szpilkę – i, wiesz, nie dźgać Rebeki – albo trzymać nożyczki” – mówi San Juan. „Pomyśl o sposobie, w jaki artysta trzyma pędzel. To tak, jakby to była druga natura”.

Na błyszczącą scenę w Studio 54 Halston, w swojej euforycznej bieli, wchodzi do klubu z najlepszą przyjaciółką Lizą Minnelli (Krysta Rodriguez) w kombinezonie z pełnymi koralikami (powyżej). Olśniewający wygląd inspirowany jest stylem Halstona, który jest faworyzowany przez legendarne potrójne zagrożenie, jak niebieski zestaw noszony na jej urodziny w 1979 roku. „To bardzo udokumentowany kombinezon, ale nie mam dowodów na to, że faktycznie był w Studio 54” – mówi San Juan. Jej wersja zawiera dopasowany szlafrok kimono i jedwabny satynowy pas obi — podpisy Halstona — ale w promiennym odcieniu malinowo-orchidowym, aby naprawdę wpaść na scenę.

Następnie San Juan zwrócił się do projektanta z Nowego Jorku o wyszukane koraliki kombinezonu Naeem Khan, który rozpoczął swoją karierę jako praktykant Halston w 1978 roku, kiedy miał zaledwie 20 lat. Połączenie między projektantami sięga jeszcze dalej: Halston współpracował również z ojcem Khana, który tworzył ubrania dla członków rodziny królewskiej w Indiach do swoich kolekcji strojów wieczorowych. „Był tak cudowny, że mógł go odtworzyć w swoim gabinecie” – mówi San Juan.

Naprawdę musiała umiejętnie połączyć swoją historię mody z kreatywnym opowiadaniem historii, aby przedstawić sławny 1973 Bitwa o Wersal, zaplanowany przez popularyzatorkę mody Eleanor Lambert (uroczo wulgarną Kelly Bishop). Spektakularna zbiórka pieniędzy zgromadziła francuską awangardę — Yves Saint Laurent, Hubert de Givenchy, Pierre Cardin, Emanuel Ungaro i Christian Dior Marca Bohana — przeciwko amerykańskim rewolucjonistom: Oscarowi de la Renta, Billowi Blassowi, Anne Klein, Stephenowi Burrowsowi i Halstona. Początkowo Halston odmówił udziału, ale wydarzenie zakończyło się przyniesieniem międzynarodowego szacunku dla amerykańskiej mody, a także zaznaczeniem punktu zwrotnego w karierze Halstona.

Jak pokazano w miniserialu, Halston i jego świta (w tym Dilone jako Pat Cleveland) paraduje do pracowni w Wersalu, wyglądając jak „Nowojorczycy przeżywają swoją najwspanialszą fantazję w Paryżu”, mówi San Juan (powyżej). Halston podbija swój charakterystyczny monochromatyczny, lśniący, patentowy tren, podczas gdy Elsa, Liza i ilustrator mody Joe (David Pittu) są owinięci grubymi futrzanymi zdobieniami i pluszowymi nakryciami głowy.

San Juan przyznaje, że projektowanie dla wielu fałszywych kolekcji z wybiegów – i dla Lizy, która otwiera i zamyka część amerykańską – okazało się kreatywnym i „zniechęcającym” wyzwaniem. Łącząc w sobie zmysł mody i kostiumów, skupiła się na strojach wieczorowych do montażu amerykańskich kolekcji. „Więc to było jak crescendo do serialu” – mówi.

Na wybieg Halstona „disco-before-disco” San Juan stworzył suknie prezentujące styl projektanta z przezroczystymi cekinami (poniżej) — „które absolutnie błyszczał i podkreślał światło sceniczne, które znał, więc nie był to cały szyfon, wiesz, na który by się padł martwy scena." 

Jednak San Juan dała „dużo twórczej wolności” dzięki swojej interpretacji paryskich kolekcji, które są krótko widziane, z członkami międzynarodowego społeczeństwa drzemiącymi na widowni. „Skitywałem głową na niektóre sylwetki, ale dla mnie najważniejsze było po prostu pokazanie kontrastu z Amerykańskie ubrania, aby pokazać znacznie bardziej tradycyjną wrażliwość w porównaniu z bardziej młodzieńczą i swobodną wrażliwością ”. ona mówi.

Na finałowy numer Lizy San Juan stworzył czarny cekinowy kombinezon bez pleców, cylinder i muszkę (poniżej), hołd dla nagrodzonej Oskarem roli Minnelli w „Kabarecie”. W prawdziwym życiu, Minnelli nosił Suknia z wysokim stanem wysadzana koralikami w kształcie ombre na występ w Paryżu. (Dodatkowo zabawny fakt: w tym samym roku przyjęła Oscara za „Kabaret” w żółtej sukni Halstona). i autentycznie i perfekcyjnie, i weź trochę twórczej wolności [po prostu], aby stworzyć piękny moment na ekranie, który wydaje się wspaniałym show” – mówi San. Juana.

San Juan nawiązał relacje z takimi markami jak Tiffany & co. pożyczyć autentyczne przedmioty Elsy Peretti z epoki (kiedy muza Halstona zaczęła swoją rolę projektową w słynnym domu jubilerskim), ale w większości zbudowane na zamówienie kostiumy, z pomocą „wspaniałej, wspaniałej ekipy krawieckiej, która każdego dnia pracowała do szpiku kości” i przez obszerny Covid-19 protokoły. Nawiązała również współpracę z Koalicja Przemysłu Kostiumowego zatrudniać rzemieślników na Broadwayu i sklepy rzemieślnicze, ponieważ ich środki do życia zostały zniszczone podczas pandemii. „[Przynieśliśmy] tyle pracy, ile mogliśmy, w tym pracę tysiącletnią lub wykończeniową” – mówi.

Znalezienie oryginalnych i użytecznych dzieł Halstona z tamtego okresu okazało się dla projektanta kostiumów najtrudniejsze, a nawet „łamiące serce”. Ale w pewnym sensie niedobór. zaproponował srebrną podszewkę, którą sam Halston mógł docenić.

„Często [elementy] były uszkodzone lub zużyte i część mnie to uwielbia” – mówi San Juan. „Ponieważ jestem pewien, że kobiety naprawdę lubiły je nosić, a właściwie piły, tańczyły i cieszyły się nocą poza domem w swoich ubraniach Halston”.

Nigdy nie przegap najnowszych wiadomości z branży modowej. Zapisz się na codzienny biuletyn Fashionista.