Jak robię zakupy: Hana Tajima

Wszyscy kupujemy ubrania, ale nie ma dwóch takich samych. Może to być doświadczenie społeczne i głęboko osobiste; czasami może być impulsywny i zabawny, innym razem ukierunkowany na cel, uciążliwy. Gdzie robisz zakupy? Kiedy robisz zakupy? Jak decydujesz, czego potrzebujesz, ile wydać i czym jesteś „ty”? Oto niektóre z pytań, które zadajemy wybitnym postaciom w naszej kolumnie ”Jak robię zakupy."

Kiedy mieszkająca w Nowym Jorku brytyjsko-japońska projektantka Hana Tajima po raz pierwszy nawiązała współpracę z Uniqlo w 2015 roku rozważała współpracę — szereg skromny odzież wydana głównie w Azji Południowo-Wschodniej — mały projekt. Cztery lata później jej sezonowe kolekcje dla głównej japońskiej marki detalicznej stały się globalne, ekspansja do USA, jak również reszta świata. „Nasze projekty mają naprawdę ładne połączenie między LifeWear a tworzeniem ubrań do noszenia i życia” – mówi Tajima do Fashionista. „To było naprawdę fantastyczne”.

Za jej najnowszą ofertę, która

dotarł do sklepów Uniqlo w marcu Tajima dążyła do wywołania uczucia bezruchu lub „prostoty boskości”, jak to opisuje. Po przeprowadzce z Brooklynu na bardziej zielone pastwiska północnej części stanu Nowy Jork — dwie godziny na północ od miasta, w mieście zwanym Kingston, wzdłuż rzeki Hudson — Powinowactwo Tajimy do natury jest oczywiste również w obecnej kolekcji, na przykład jej własne ilustracje inspirowanych roślinami motywów na satynowym kształcie kwadratu etole.

Ale zanim Tajima skupiła swoje wysiłki na projektowaniu z Uniqlo, była znana głównie dzięki swojemu imiennikowi blog, zawierająca kreatywne inspiracje i zdjęcia prezentujące jej osobisty styl: bezproblemową mieszankę ponadczasowych elementów z przemyślanymi wyskokami ciekawych nadruków i faktur. Przez telefon ze swojego domu w Kingston Tajima opowiedziała nam o tym, jak robi zakupy, z miłości do vintage ubrania i preferencje dla majsterkowiczów nad zakupami, po niekończące się poszukiwania kaszmiru i jedwabnych koszulek na Ebay.

„Mój osobisty styl jest prosty, ale specyficzny. Za tym, co mam na sobie kryje się intencja: dobiorę ubrania na podstawie tego, jak chcę się czuć, a nie tego, jak chcę wyglądać. To często zaczyna się od jednego elementu, który naprawdę chcę nosić tego dnia, a potem buduję wokół tego.

Szczerze mówiąc, [skromny ubiór] stał się dla mnie drugą naturą. Nie uważam tego za skromne ubranie, myślę o nim jako zaniżonym, więc jest to bardziej intencja tego, co wnoszę do tego, co wybieram. Nie wydaje mi się nawet, że muszę podejmować świadomą decyzję: „muszę się okryć” lub „muszę założyć coś konkretnego”. To bardziej jak „Ja byłoby wygodniej, gdybym to nosiła. Zimą założę kaszmirowe swetry i naprawdę luźne, szerokie spodnie i to tylko mundur. Potem, kiedy nadejdzie wiosna, znów zacznę żąć przygód. Uwielbiam nosić sukienki, ponieważ są takie proste. Są jednoczęściowe i odpowiadają na całe moje pytanie o to, w co mam zamiar dzisiaj się ubrać.

Mieszkam w Kingston w stanie Nowy Jork, tuż nad rzeką i jest naprawdę pięknie. Dorastałem na wsi w Anglii w środku parku narodowego. Po zamieszkaniu na Brooklynie w końcu wyprowadziłem się z miasta i było naprawdę cudownie. Uwielbiam wolniejsze tempo życia i po prostu przebywanie z naturą. Ale mój styl zdecydowanie się zmienił. To naprawdę zabawne, jak szybko zmieniasz się w noszenie tych samych rzeczy każdego dnia.

Ale zdałem sobie sprawę, że lubię się ubierać rano i czuję, że prezentuję najlepszą wersję siebie; bycie kreatywnym w ubiorze — po to żyję. Pamiętam, gdy dorastałam w małym miasteczku, nosiłabym te szalone i śmieszne stroje przez ośmiolatek i chodzą dookoła, mówiąc: „Oto kim jestem, to ja”. Więc wydaje mi się, że jadę wracając do tego. Nie jestem pod presją, aby wyglądać w określony sposób, ale miło jest znów poczuć tę zabawę i zabawę.

Zawsze pociągały mnie też style vintage. W ubraniach jest tyle głębi. Uwielbiam grzebać w archiwach i odkrywać rzeczy, które być może zostały przeoczone, i przywracać je do życia. Zdecydowanie pociągają mnie luźniejsze sylwetki; Naprawdę uwielbiam ten androgyniczny wygląd. Jeśli chodzi o kolor, mam tendencję do powrotu do bardziej neutralnej palety kolorów, ale będę miał takie chwile — właściwie w takich czasach, kiedy wiosna jest tuż za rogiem – kiedy mówię: „Nie, nie mogę już nosić czerni. Muszę żyć z większą ilością kolorów i nadruków. To nigdy nie trwa tak długo, ale na chwilę wychodzę z mojego czarnego kokonu i powoli po kilku miesiącach wpełzam do niego z powrotem.

Najdłużej robiłem zakupy na Ebayu i w sklepach vintage, a wszystkie moje podstawowe rzeczy otrzymywałem od Uniqlo od zawsze. Niekoniecznie lubię robić zakupy, jak przebywanie na ruchliwej ulicy i szukanie rzeczy. Mam ochotę wejść do sklepów vintage lub zrobić zakupy online w serwisie eBay dla wszystkich milionów rzeczy, które tam są odpowiada na tę samą potrzebę próbowania odkrywania i znajdowania różnych rzeczy i naprawdę polowania na te kawałki Skarb. To mój idealny sposób na zakupy.

Minęło już kilka lat, więc czuję, że naprawdę udoskonaliłem swoje rzemiosło [zakupy w serwisie eBay]. Zimą mieszkam w starych kaszmirowych swetrach, które kupuję w serwisie eBay za 10 dolarów. To trochę jak znalezienie projektanta, który niekoniecznie jest pożądany, ale podoba mi się ten konkretny projekt i to konkretne dopasowanie, a potem próbujesz znaleźć go w dziesięciu różnych kolorach. Czuję też, że mam nieco niebezpieczne uzależnienie od kupowania jedwabnych koszulek vintage i jedwabnych sukienek na ramiączkach. To prawie niezdrowe. Dosłownie właśnie kupiłam jedwabną koszulkę na Ebay. To naprawdę prosta koszulka z jedwabiu w kolorze złamanej bieli z koronkowym wykończeniem. To, co naprawdę kocham w jedwabnych koszulkach, to to, że można je nosić pod wszystkim i pod sobą zawsze czuj jedwab przy skórze i myślisz: „To niesamowite uczucie”. Będę czuł się świetnie za cały dzień.

Staram się zbytnio nie analizować [potencjalnego zakupu]. Mam na myśli cztery różne kategorie mojej garderoby: przebywanie w studio lub w pracy; przebywanie w domu; w tych rzadkich chwilach muszę zrobić coś wymyślnego; i odzież sportowa. Jeśli nie pasuje do jednej z tych czterech kategorii, to może nie rozumiem.

Ale jeśli wiem, że będę dużo nosić, nie mam nic przeciwko wydawaniu na to pieniędzy. Mam też taką mentalność, że jeśli wiem, że mogę zrobić wersję czegoś, to nie powinienem wydawać pieniędzy. Powinienem to zrobić sam. Kiedy nad czymś nie pracuję, siedzę w pracowni z tonami starych kimon, które przywoziłem z Japonii, rozpinam wszystkie szwy i zamieniam je w inne rzeczy. To moja rozrywka.

Niedawno dostałem kilka Phoebe angielski kawałki z Ebay. Zawsze szukam jej rzeczy. Ma naprawdę ciekawy sposób konstruowania garderoby. To zdecydowanie nietypowe i jej stosunek do zrównoważony moda jest naprawdę godna podziwu. Ma bardzo charakterystyczną estetykę, która nie jest deklaracją. Ale poza tym zawsze jest poszukiwanie kaszmiru, które nigdy się nie kończy."

Ten wywiad został zredagowany i skondensowany dla jasności.

Zapisz się do naszego codziennego biuletynu i codziennie otrzymuj najnowsze wiadomości branżowe na swoją skrzynkę odbiorczą.