Przemysł modowy zbiera się, by oddać szacunek Louise Wilson

Przemysł modowy pojawił się w piątek rano tłumnie, aby uczcić życie profesor Louise Wilson, szanowanej dyrektor programu magisterskiego w Central St. Martins. Na prywatną uroczystość zorganizowaną przez rodzinę i przyjaciół była ogromna frekwencja. Prawdziwym świadectwem spuścizny Louise jest to, że nabożeństwo zachowało osobisty charakter, pomimo przepastnej scenerii katedry św. Pawła i setek obecnych na niej ludzi.

To nie był pusty, społeczny hołd; nie było to też po prostu kolejne wydarzenie w kalendarzu London Fashion Week (pomimo przybycia Kanye West, w nieodpowiednio białej marynarce). Ci, którzy znali Louise, mówili szczerze, ale życzliwie o jej życiu i pracy, a także o jej miłości do męża i syna. Rozmawiali czule o jej gwałtownym temperamencie i encyklopedycznej wiedzy o modzie, które pomogły jej stać się najbardziej legendarnym nauczycielem w branży.

Byli uczniowie Christopher Kane i Simone Rocha poprowadzili zgromadzenie w modlitwie, a Roksanda Ilincic wygłosiła odczyt. Alber Elbaz wygłosił wspaniałą (i typowo humorystyczną) przemowę, zaczynając od listu, który napisał do swojego zmarłego przyjaciela. Mówił o Louise jako swojej metaforycznej partnerce tanga przez całe życie, tej, którą kochał najbardziej i na której polegał zawodowo. Opowiedział nam, jak przedstawiała go jednemu uczniowi rocznie, za każdym razem deklarując: „Ona jest okropna, ale musisz ją mieć”.

Louise nie była bowiem po prostu nauczycielką dla swoich uczniów, garstka kandydatów wybieranych co roku, aby zapisać się na wyczerpujący program MA Fashion. Była łącznikiem projektantów, ręcznie wybierając najlepszych z najlepszych do pracy dla domów na całym świecie, rozpoczynając karierę i tworząc pomysły. Jej znajomość historii mody sprawiła, że ​​stała się autorytetem w dziedzinie pomysłowości – wiedząc na pewno, co było oryginalne w modzie, a co nie. W ten sposób otrzymaliśmy konsekwentnie świeże kolekcje Christophera Kane'a i jak świat poznał Lee McQueena jako Alexandra.

 Przypomniał mi się pogrzeb Lee, na którym podobno jego rodzina czuła się wyobcowana przez tłum modowy, tak jak to reprezentowali. coś tak odmiennego od życia, które znali – było to całkowite oderwanie od mężczyzny, którego znali, i pracy, którą on… wytworzony. W piątek nie było żadnej z tych różnic. Donna Karan, długoletnia przyjaciółka i współpracowniczka Louise, objęła swojego syna T.J. jak rodzina. T.J. również mówił o swojej matce w pracy io tym, że była całkowicie oddana uniwersytetowi i swojej rodzinie w równym stopniu.

Kiedy wyszliśmy z katedry, aby wziąć udział w pierwszym dniu Londyńskiego Tygodnia Mody, w powietrzu zawisły trwałe słowa przyjaciela Wilsona, Johna Viala: że „przyszli studenci w St. Martins będą bardzo tęsknić za nauczaniem Louise”. To sprawia, że ​​zastanawiasz się, jak kolejne pokolenia projektantów ucierpi na tej stracie, ale możemy być pewni, że studenci, których uczyła, będą wpływać na branżę przez wiele, wiele lat, aby chodź.