Finał Marine Serre Spring 2019. Zdjęcie: Imaxtree
Niedaleko początku kultowego klasyka z 1993 roku „Oszołomiony i zmieszany” Darla (w tej roli doskonały Parker Posey) prowadzi swoją klasę seniorów z 1976 roku w inicjacji przeciwko grupie pierwszoroczniaków. Krzyczy na nastolatków, by naloty, werbalnie je zbeształa, a przed przejechaniem przez myjnię samochodową przeprowadza atak w postaci jajek, przypraw i mąki.
"Cierpieć!" ryczy, ściskając butelkę ketchupu.
I to, przyjaciele, jest ogólną atmosferą 2019 roku.
Jak zapewne wiesz, większość dni to ogień piekielny. Ale tam, gdzie prawdziwe życie prowadzi nas coraz dalej w zbiorowy najgorszy scenariusz, moda szuka schronienia w przeszłości. To ma sens: aby zwalczyć uczucia zagłady, strachu, niepokoju i gniewu, logiczne jest używanie sztuki i odzieży jako formy ucieczki. Chociaż lata dziewięćdziesiąte w żadnym wypadku nie były idealne politycznie ani społecznie, wielu z nas, milenialsów, było zbyt młodych, aby przetwarzać wydarzenia w sposób, w jaki robilibyśmy to teraz, co oznacza, że
cosplayujemy jako nasze młodsze ja lub ikony stylu na dekadę pozwalają na psychiczne i emocjonalne wytchnienie. Nawet przez kilka cennych sekund możemy skupić się na romansie nostalgii i na tym, jak nosić ją na naszych dosłownych rękawach. I nostalgia, jak wszyscy wiemy, fakty i historia nie do końca pasują do siebie.Każdej wiosny i lata oglądam tę samą garść filmów: „Reality Bites”, „Dazed and Confused”, „Teraz i wtedy”, „Clueless” i „10 Things I Hanted” O Tobie”. Odtwarzam je w kółko, zwykle w tle pracy lub sprzątania, i pamiętam, jak to było oglądać je po raz pierwszy czas; siedzieć sparaliżowany różnymi hollywoodzkimi przejawami dorosłości i jak ekscytująca i pełna obietnic wydawała się przyszłość. Ale ponieważ byłem wtedy zbyt młody, by prowadzić samochód lub pracować (lub umawiać się z Heathem Ledgerem), zacząłem koncentrować się na ubraniach głównych bohaterów. Poprzez zapięcie na guziki bez rękawów, parę klapek na platformie lub tenisówki inspirowane latami 70., starałem się przekazać najlepsze cechy fikcyjnych kobiet, którymi chciałem być. Jeśli o mnie chodzi, gdybym mógł być taki jak oni, byłbym mniej podobny ja.
A potem przypomniałem sobie, że wciąż byłem tą samą osobą, po tym, jak za bardzo się rumieniłem, rozmawiając z jakimś facetem, którego lubiłem, tylko że miałem na sobie inny rodzaj koszulki.
Chodzi o to, że zamiast z tego wyrosnąć, stał się bardziej mechanizmem radzenia sobie niż żenującym reliktem z mojej przeszłości. Oczywiście jako kobieta po trzydziestce rozumiem, że noszenie koszula lub spódnica w kratę jak Cher Horowitz nie zmieni mnie w Alicię Silverstone — ale rozumiem też, że noszenie tej samej koszuli przypomni mi, jak to było oglądać „Clueless” po raz pierwszy. Albo być mniej znużonym niż jestem teraz. Albo jak łatwe było życie, kiedy moim największym problemem było to, kto przyjdzie ze mną do centrum handlowego w piątek wieczorem. (Chociaż w tamtym czasie nie był to mój największy problem. Ale to nostalgia: pozwala ci glazurować wszystko, co nie jest bezpośrednią linią do tego, czym twoim zdaniem było szczęście.)
Ta metoda radzenia sobie z codziennymi niepokojami stała się jeszcze łatwiejsza dzięki ponownemu wprowadzeniu elementów i trendów, które wyrosły z patrzenia wstecz. Spodenki rowerowe zostały wskrzeszone przez takie marki jak Fendi, Dior i Chanel tej wiosny, ale tam, gdzie zostały przyjęte i zaprezentowane przez takie jak Kim Kardashian West i noszone z marynarkami i saszetkami, przywołują również sprawność księżnej Diany z połowy lat dziewięćdziesiątych nastrój. (Dlatego nie wiem, jak ktokolwiek mógłby je nosić z czymkolwiek innym niż bluza oversize i trampki, dzięki.)
Mniej więcej w tym samym czasie Levis przedstawił parę wysokich dżinsów Mom z haftowanymi kwiatami (jakby wyciągniętymi ze stron naszych zdjęć z czwartej klasy). To samo majsterkowanie tie-dye uwielbiany przez Deadheads i byli uczestnicy letnich obozów są wszędzie, dzięki wspólnemu znakowi luksusowych marek, w tym Prady i Proenza Schouler. Retro odzież sportowa takich marek jak Nike, Adidas, Fila i Reebok od jakiegoś czasu jeździ na fali późnych lat dziewięćdziesiątych, z powrotem trampek zarezerwowanych wcześniej dla rodziców, P.E. i cokolwiek jeszcze nosiliśmy w 1999 roku.
Przytulny look z kolekcji Chanel Spring 2019. Zdjęcie: Imaxtree
Jest to interesujące również z innego powodu: poza tym, że jesteśmy teraz wystarczająco dorośli, aby wiedzieć, jak lepiej nosić stroje (I sparowałem kiedyś modrobe z butami turystycznymi i pomyślałem, że wyglądam „sportowo”), wszystkie powyższe trendy są również wygodne nosić. Możesz nie lubić spodenek rowerowych, saszetek lub dżinsów z dużą ilością miejsca w nogawkach, ale jeśli zdecydujesz się je założyć, z pewnością być zmuszonym do ignorowania innego powodu, dla którego nasza żądza przeszłości jest tak silna — w naszej młodości mogliśmy poruszać się, oddychać i istnieć w naszych ubraniach. Nosiliśmy kombinezony, najwspanialszy ze wszystkich stylów. Sukienki w kwiaty były (i są) jednymi z niewielu elementów, które zapewniają wystarczająco dużo chłodu w upalne letnie dni. I bądźmy poważni: Czapki wiadro naprawdę robić pomóc zablokować słońce.
Dodatkowo nasz powrót do stylów z przeszłości pozwala na osobistą interpretację tego, co kiedyś dla nas szukało. Sortowanie, które trendy należy wskrzesić, a które pozostawić za sobą, to ćwiczenie polegające na przeszukiwaniu tego, co najwięcej znaczy w przeszłości — Twój przeszłość — i bardzo prywatne relacje z naszymi młodszymi osobowościami i kim byliśmy, a także kim chcieliśmy być. Prawdopodobnie poza tym, że jest mechanizmem radzenia sobie i przypomnieniem, że komfort jest priorytetem, nostalgia sprawia, że czujemy się bliżej tych części naszego życia, w których byliśmy zbyt młody, by na tym skorzystać, co oznacza, że zawsze będziemy dyktować własne warunki – i że, bez względu na wszystko, nostalgia-jako-trend nigdy nie będzie w pełni sprzedawana nas.
Oczywiście pochodzi to od kogoś, kto ponownie ogląda filmy, które mają tendencję do romantyzowania młodości i przeszłości w takim samym stopniu, jak marki i główne domy mody. I to również pochodzi od kogoś, kto przeczesuje sklepy z używanymi rzeczami i regały vintage, aby spróbować znaleźć kawałki które zabierają mnie daleko od 2019 roku i do epok, w których byłem zbyt młody, aby w pełni zrozumieć (lub nigdy nie żyłem) Poprzez). Ale myślę, że dopóki potrafisz wyartykułować, dlaczego twoje upodobanie do przeszłości jest tak głębokie, unikniesz niepowodzenia w określeniu jej wad. Nostalgia nie jest rodzajem świętego Graala, ale kocem bezpieczeństwa. Coś, w co można się zakopać, gdy rzeczywistość staje się szczególnie okrutna – ale nic tak dużego, by blokowało ci jej widok.
A teraz przepraszam, kiedy smażę jak bekon.
Nigdy nie przegap najnowszych wiadomości z branży modowej. Zapisz się na codzienny biuletyn Fashionista.