W połowie pokazu Christiana Siriano na wiosnę 2014 r. publiczność tradycyjnie stoickiego tygodnia mody wybuchła aplauzem za bogato haftowaną, jasnoróżową sukienkę o długości do herbaty. Był to wyróżniający się, ale zdecydowanie stonowany kawałek w kolekcji wyrazistych stylizacji.
W tym sezonie Siriano opuścił Opera i pojechałem na małe wakacje do Meksyku, a dokładniej do Isla Mujeres: Wyspa Kobiet. Kolekcja rozpoczęła się od teksturowanych akwarelowych tropikalnych kwiatów i przezroczystych białych bluzek, po których nastąpiło kilka mocnych kolorów solidny wygląd, w tym żółty top tubowy Big Bird (tak, to jest coś) nad dopasowanymi przyciętymi spodniami, które w jakiś sposób były idealne sens. Miękkie falbany, pelerynki i spódnice z koła stworzone dla hiperkobiecej sylwetki. Cała kolekcja była zwiewna; wydawało się, że unosi się po pasie startowym (udekorowanym w szałasach tiki) prawie nieważko. Siriano eksperymentował również z odważnymi nadrukami za pomocą patchworkowej rafii w nawiązaniu do tradycyjnego meksykańskiego artyzmu.
Ostatnią część pokazu stanowiła seria pastelowych sukienek ozdobionych zwiewnymi strusimi piórami i jedwabnymi kwiatowymi aplikacjami, przywodzącymi na myśl te, które składają się na syntetyczny hawajski lei. W niecodziennym obrocie wydarzeń to właśnie dzisiejsze stroje wieczorowe – prawdopodobnie największy sektor biznesu Siriano – poczuły się nieco zmęczone (jeśli nie wymyślone). Ale ta różowa sukienka z wcześniej – to było naprawdę coś.
Zdjęcia: IMAXtree