Tuż przy wybiegu znajduje się jesienna kolekcja Christophera Kane'a, tak świeża, że wciąż ma znaczek Getty Images. Brytyjski Vogue zachwycałem się jego seksowną energią (i zatłoczonym szaleństwem w pierwszym rzędzie), ale myślę tylko o tym: kolacja w college'u, dziwnie w Walentynki. Wiedziałem, że tłum będzie starszy i fajniejszy, i będę musiał spróbować. Wyciągnęłam z szafy czerwoną aksamitną Betsey Johnson, wygładziłam włosy, ukradłam szpilki. Był czarny tusz do rzęs i błyszczący błyszczyk, a ja próbowałam kupić wino, ale mnie zgrzebli. Zamiast tego pobiegłem do Whole Foods i dostałem ciasto czekoladowe za 40 dolarów. Wyjechałem z kampusu i zapukałem do drzwi, a kiedy odpowiedział – moja „randka”, chociaż niezupełnie – jego twarz zamarła. „Cholera jasna”, sapnęła, „Nie powinieneś być żedziewczyna! Podobno jesteś dziwacznym, niewinnym nowicjuszem. Najwyraźniej pomieszałam mu przy stole. Reszta tłumu rozstąpiła się i spojrzała na mnie, po czym w tym samym czasie wybuchła sztucznym brytyjskim akcentem. Trzymali je przez cały posiłek; moja randka miała na sobie dżinsy i połataną kurtkę do palenia w stylu vintage. Bardzo się upiłem i jakoś wskoczyłem do cudzego łóżka, gdzie zasnąłem sam. Moja czerwona aksamitna sukienka została zmiażdżona przez poszewki, a rano tusz zamienił się w wojenną farbę. Na szafce nocnej leżała notatka – napisana markerem Dry Erase na papierze toaletowym – i ogromny kawałek ciasta. "Jesteś niesamowita - przepraszam, że przegapiłeś deser." Założyłam sukienkę do jadalni na śniadanie, bo mnie to nie obchodziło - a może dlatego, że mnie to obchodziło, bo kochałam sukienka z gównianym planem posiłków - a dziewczyny przy moim stole pisnęły "dziwka!" kiedy usiadłem, bo im się to podobało także. To właśnie przychodzi mi do głowy, kiedy patrzę na Chrisa Kane'a - trochę za dużo i trochę zbyt gotowi, by zostać zmiażdżonym, zmiętym i wciągniętym z powrotem na pijacką imprezę. Ale co ja wiem -
Manolo Blahnik siedział w pierwszym rzędzie i bardzo mu się to podobało.