„Spotlight”, film o dziennikarstwie, zyskuje nieoczekiwaną uwagę ze względu na swoje zrzędliwe kostiumy

Krytycy przewracają się, chwaląc „Spotlight”, film o Boston GlobeNagrodzone nagrodą Pulitzera śledztwo w sprawie wykorzystywania seksualnego w katolickiej archidiecezji miasta. Film, teraz w kinach, gwiazdy Rachel McAdams, Mark Ruffalo, Michael Keaton, Liev Schreiber, John Slattery, Stanley Tucci i Brian d'Arcy James jako zespół reporterów i prawników pracujących nad ujawnieniem skandalu i wymierzeniem sprawiedliwości ofiarom. W czwartek „Spotlight” zdobył trzy nominacje do Złotego Globu, w tym jedną za „Najlepszy film – dramat”.

Ostatnią rzeczą, jakiej można by się spodziewać po filmie o dreszczyku emocji związanych z kompilowaniem arkuszy kalkulacyjnych w programie Excel, jest jakikolwiek szum wokół kostiumów. Ale jak tylko „Spotlight” zaczął kręcić w 2014 roku, obserwatorzy zostali zabrani z cudownie realistycznymi stylami reporterów z lat 90.: standardowe khaki i mnóstwo guzików.

„Nasz pierwszy tydzień kręciliśmy w Boston Globe w fizycznym budynku, a ludzie mówili: „O tak, właśnie to robił Sacha [Pfeiffer, grany przez McAdamsa] nosić” – mówi projektantka kostiumów do filmu, Wendy Chuck, która zaprojektowała także kostiumy do „Zmierzchu” i „Potomków”.

Odkąd pojawiły się te pierwsze zdjęcia, widzowie okazali uznanie dla źle dopasowanej odzieży codziennej, zmieszanej z mnóstwo urywków na temat trendów wczesnych lat, które według niektórych wciąż są typowe dla strojów dziennikarzy Dziś. A jednak wśród obsady pojawił się pewien opór wobec niepochlebnego wyglądu, mówi Chuck.

„Musisz pamiętać, że ta obsada jest pełna naprawdę świetnie wyglądających, przystojnych mężczyzn i jednej pięknej kobiety, która naprawdę przyjęła ten wygląd” – mówi Chuck. „Moda męska — jest teraz taka chuda i dobrze dopasowana, a moda z końca lat 90. nie była. Musieli zmienić swój umysł z tego, w co przyszli i co nosili na co dzień, na to, czym naprawdę była ich postać. Można sobie wyobrazić, że John Slattery przez te wszystkie lata w „Mad Men” przyzwyczaił się do ostrych garniturów. Ale spójrz na jego plisowane spodnie khaki na zdjęciu poniżej.

Tak, spodnie są prawdopodobnie najbardziej uderzającą częścią kostiumów w filmie. Pfeiffer odniósł się do pary noszonej przez McAdamsa w filmie jako „niesławnej” po tym, jak aktorka wysłała zdjęcie do swojego prawdziwego odpowiednika. Chuck mówi, że znalazła lata 90 Luka chinosy, które służyły jako model dla tej pary w sklepie z używanymi rzeczami. „Zrobiłem kilka kopii tego konkretnego egzemplarza, a następnie odpowiednio dopasowałem [McAdams]” – mówi Chuck. „Pamiętaj, że nie możesz po prostu pokazać aktorowi ubrań w stylu vintage i sprawić, wciąż filtrowana przez współczesny wygląd i po prostu lepiej dopasowana do bioder i utrzymywana wokół niej trochę workowato tył. Wiele z tych plisowanych rzeczy z lat 90. jest po prostu naprawdę dużych w siedzeniu spodni, więc zacząłem je często modyfikować.

Duża część garderoby McAdams pochodziła ze sklepów z używanymi rzeczami, w tym czarny garnitur i wiele jej koszul z kołnierzykiem. "Szukałem dużo Jones Nowy Jork rzeczy” – mówi Chuck. „To było naprawdę we właściwej strefie, nawet kupowanie tego współczesnego teraz pracowało nad nią”.

Chuck badał wyglądy głównych bohaterów, rozmawiając z większością bezpośrednio i sprawdzając osobiste zdjęcia. „Wymieniłem wiele e-maili i byli naprawdę świetni w osobistym komentowaniu stylu swoich kolegów” – mówi Chuck. „Poinformowali mnie, gdzie robią zakupy lub gdzie nie robili zakupów lub czy robiły dla nich zakupy ich żony, a ja mogłem do nich wysłać e-mail lub zadzwonić… Myślę, że czasami rzeczywistość ubrań bardzo różni się od tego, jak ludzie je postrzegają ze współczesnego punktu widzenia, ale czułem jakbym dobrze zrozumiał, bo miałam referencje i dowody na to, że ludzie tak nosili w tamtym czasie i w tamtych warunki." 

W przypadku kostiumów męskich Chuck przeszukał również sklepy z używanymi rzeczami dla każdego Bracia Brooks koszulę, którą mogła znaleźć, a także dziwaczne krawaty dla postaci d'Arcy Jamesa, która, jak mówi, była najfajniejsza w ubieraniu. „On jest w pewnym sensie everymanem, mógłby być każdym reporterem w dowolnym miejscu tej epoki, z wąsami, włosami i spodniami i jednolitym kolorem koszule w bordowym i zielonym kolorze”. Chuck kupił też niektóre współczesne koszule Brooks Brothers („nigdy wąski krój”) i złamał je za pomocą enzymu myć się. „Koszule Brooks Brothers są tak wspaniałe, że nie psują się łatwo i zwykle wyglądają jak nowe, bez względu na to, jak bardzo je prałem”.

I podczas gdy Chuck nazywa bostońskiego reportera, który wygląda „zdecydowanie preppy” – zdefiniowany przez spodnie khaki, niebieskie guziki z opcjonalnym granatem marynarka — Mike Rezendes z Ruffalo miał nieco inny wygląd dzięki specyficznym wspomnieniom prawdziwego reportera na temat jego stylu na czas. „Powiedział: „Nosiłem mój Doktor Marten buty, a ja dżinsy”, a potem zobaczyłem, że ma kilka koszulek polo – mówi Chuck. Jego kluczowym elementem była jednak duża skórzana kurtka, wybrana z puli 12 pozyskiwanych ze sklepów z używanymi rzeczami i wypożyczalni. „Jest dużo zbliżeń lub zbliżeń, więc wiedziałam, że kurtka będzie się często pojawiać” – mówi.

Jak więc zespół „Spotlight” myśli o swoim niesławnym, nędznym wyczuciu stylu na dużym ekranie? „Przyjęli to, wszyscy mówili: „Och, masz to, masz rację”. Chuck mówi o kostiumach. odniosły sukces po części dlatego, że unikała modnych frazesów, które ludzie kojarzą z ostatnimi czasy 'lata 90. „Myślę, że w filmach z epoki istnieje tendencja do zbytniego czerpania z mody i zacząłem ciągnąć cofać się, wycofywać, utrzymywać to w prostocie, w pewnym sensie nijakie i nudne”. Najwyraźniej to było właściwe ruszaj się.