Ostatni sezon był znaczącym krokiem Gillesa Mendla w kierunku bardziej eleganckiej estetyki wzornictwa dla J.Mendela. Tak, wciąż było mnóstwo futer i blichtru, ale jego upodobanie do księżniczki z Jeziora Łabędziego wzrosło do 180 na rzecz bardziej nowoczesnej kobiety, która lubi spędzać noc w mieście. Cóż, wydaje się, że ten plan zadziałał, sądząc po ulepszeniu projektanta w miejscach pokazowych. Podczas gdy w zeszłym sezonie Mendel wysłał Karlie Kloss na pasie startowym najmniejszego namiotu Lincoln Center, w tym sezonie zabrał Arizonę Muse i Lindsey Wixson, aby przedzierać się przez jego największą – mega arenę modową, wykorzystywaną tylko do przebojów kinowych. (A bliźniacy Olsen usiedli z przodu i na środku, w swoim pierwszym udokumentowanym występie w pierwszym rzędzie podczas nowojorskiego tygodnia mody.)
Modelki weszły na wybieg przez drzwi wykonane z trzech zachodzących na siebie tkanin, ubrane w kolekcję, która przez kilka pierwszych stylizacji używałem monochromatycznej palety i strukturalnego krawiectwa, aby stworzyć łatwy i zamożny klimat. Potem pojawiły się charakterystyczne dla Mendla stroje wieczorowe i bogate futra – choć te dwa wydawały się estetycznie… okrakiem dobrze dostrojone powinowactwo projektanta do baletycznych dam i jego bardziej zrelaksowane koncepcje wiosna. Najbogatsze momenty kolekcji wciąż były podcinane gałązką piasku i vice versa. Przykład: sukienka mini z szałwii pogrążona w połączeniu z parą aksamitnych rękawiczek lub długimi rękawami sztuczna suknia z golfem, która była przezroczysta, z wyjątkiem miejsc, w których pasek haftu z kryształu górskiego był anatomicznie ważny. Mendel, podobnie jak inni mistrzowie strojów wieczorowych, tacy jak Oscar de la Renta i Valentino przed nim, stara się przyciągnąć szeroką publiczność, zarówno młodych, jak i starszych klientów. Ta kolekcja zdawała się to przybijać.
Zdjęcia: IMAXtree