Na początku tego tygodnia krążyły pogłoski, że londyńska firma private equity Apax Partners prowadzi rozmowy w sprawie sprzedaży Tommy'ego Hilfiger po Phillips-van Heusen, amerykański konglomerat, który jest właścicielem wszystkiego, od Calvina Kleina przez Bassa po Johna Varvatos. Wczoraj Poczta w Nowym Jorku miało na celu udowodnienie, że te plotki są prawdziwe.
Nie jest to zaskoczeniem dla osób zaznajomionych z marką Hilfiger. Prawdopodobnie znasz tę historię: Tommy Hilfiger stworzył w latach 70. sklep z dżinsami The People's Place, który okazał się popularny, ale nie był dobrze zarządzany; ostatecznie zbankrutowała. Hilfiger przegrupował się i wprowadził swoją tytułową markę w latach 80., którą po raz pierwszy postrzegano jako tanią imitację Ralpha Laurena. (Billboard na Times Square twierdzący, że Tommy był kolejnym wielkim amerykańskim projektantem – pomimo faktu, że był wtedy praktycznie nieznany – był jego pierwotnym roszczeniem do sławy).
Ale w połowie lat 90. Hilfiger przypadkowo stał się marką odzieży ulicznej, faworyzowaną bardziej przez fanów hip-hopu niż preppes ze Wschodniego Wybrzeża. Jednak zamiast uciec od trendu, firma zdecydowała się na dalsze wykorzystanie go, ostatecznie zrażając nie tylko swój kierunkowy rynek miejski, ale także swój tradycyjny.
W 2005 r. Apax – który jest również właścicielem sklepów takich jak New Look – kupił Tommy Hilfiger za około 1,6 miliarda dolarów. Zatrudnili dyrektora generalnego Freda Gehringa, który pracował nad kontrolą dystrybucji Hilfigera w USA, jednocześnie rozwijając się w Europie i Azji, gdzie marka Hilfiger wciąż była silna. Gehring przeniósł również główny zespół projektowy do Holandii.
Hilfiger to jedna z historii sukcesu recesji. Marka podpisała umowę na wyłączność z Macy's w 2007 roku, a dziś ubrania Tommy Hilfiger są sprzedawane tylko tam i we własnych sklepach firmy w USA. Daje to marce dobrą dystrybucję w USA bez przesady. Za granicą są setki sklepów od Mediolanu po Malezję. W roku finansowym 2009 Hilfigera całkowita globalna sprzedaż osiągnęła 3,4 miliarda euro, czyli 4,6 miliarda dolarów.
Więc to ma sens, że Apax chce teraz sprzedawać. A PvH wydaje się być odpowiednią firmą do sprzedaży. Pomyśl o Calvinie Kleinie, którego PvH również kupiło od Apaxa. Choć jest to marka masowa i zarabia na masowo produkowanej odzieży, jej kolekcja ready-to-wear jest nadal dobrze przyjmowana. Dzięki konsultacjom Petera Soma i kolekcjom, które z każdym sezonem wyglądają coraz lepiej, Tommy Hilfiger powinien podążać podobną trajektorią.
Jedyna dzika karta: sam Tommy. W przeciwieństwie do Calvina Kleina, którego imiennik przeszedł na emeryturę w 2003 roku po sprzedaży firmy PvH, Hilfiger nie planuje przejścia na emeryturę. Przynajmniej nie zrobił tego w październiku 2009, kiedy przeprowadziłem z nim wywiad do kolejnej publikacji. Powiedział, że Ralph Lauren, Karl Lagerfeld itp. wszyscy mieli po 70 lat i nadal pracowali. Hilfiger ma zaledwie 59 lat i chce zostać przez jakiś czas, niezależnie od tego, kogo zatrudni do konsultacji dla firmy. Czy PvH da mu tę szansę? Tylko dwie firmy wiedzą na pewno.