Almay próbuje cofnąć lata prania bieli jego kampanii kosmetycznych

Dzięki kilku markom — przede wszystkim Rihanna's Fenty Beauty — żyjemy w erze nowych standardów różnorodności i inkluzywności w przestrzeni kosmetycznej. Wprowadzając na rynek oszałamiającą gamę podkładów w 40 odcieniach, a następnie wyprzedając wiele ciemniejszych odcieni w składzie, Rihanna udowodniła, że ​​jest inclusive jest mądrym posunięciem biznesowym i stanowi wyzwanie dla innych marek kosmetyków kolorowych: dostosuj się do czasów i zwiększ swoją inkluzywność lub zostań bez znaczenia. Marki starszego typu, takie jak Almay, który w swojej niedawnej historii borykał się z problemem różnorodności etnicznej, powoli, ale z pewnością pogodzą się z tym, co to oznacza dla ich firm.

Najpierw krótka lekcja historii: w latach dwudziestych i wczesnych trzydziestych, kiedy kosmetyki kolorowe po raz pierwszy stały się modne wśród amerykańskich mas, formuły opierały się na ciężkich pigmentach i zapachach; a do lat pięćdziesiątych pierwiastek chemiczny radu był

dość standardowe składnik kosmetyków. To właśnie po tym, jak doświadczyła irytacji z powodu tych produktów z epoki Gatsby, kobieta o imieniu Fanny May Woititz poprosiła o pomoc swojego męża chemika Alfreda, aby przeanalizować makijaż, którego używała. Wspólnie, pod kierunkiem dermatologa Marion Sulzberger, stworzyli lżejszą formułę makijażu, którą skóra Fanny May była w stanie tolerować. W 1931 Almay (Al dla Alfreda; May dla Fanny May) pojawiła się jako pierwsza na rynku hipoalergiczna linia makijażu.

Chociaż inne marki, takie jak maksymalny współczynnik, Maybelline oraz Helena Rubenstein, zyskał większą siłę kulturową, Almay był w stanie wytrzymać próbę czasu, oferując te same produkty, takie jak eyeliner w torcie i jasne cienie do powiek, w wersji niedrażniącej, hipoalergicznej preparaty. Tym, czego marka nie zaoferowała, były jednak kosmetyki odpowiednie dla większości czarnoskórych kobiet, które: zamiast tego zwrócił się do firm takich jak Fashion Fair, Floris Roberts i Zuri, które rosły i rozkwitały przez lata siedemdziesiąte.

Revlon kupił Almay w 1987 roku, a niedługo potem, późnym latem 1991 roku, ukazała się linia „Darker Tones of Almay”, oznaczające rozszerzenie gamy odcieni marki na głębszą pulę kakaowych kolorów do makijażu twarzy — dość przełomowy ruch w czas. Następnie, w 1992 roku, Almay dotknął czarnej modelki Beverly Peele, która chodziła po Azzedine Alaia oraz Versacei okładki magazynów, takich jak Mademoiselle oraz Przepych, aby zagrać w legendarnej już reklamie, aby przedstawić „nową gamę odcieni dla wrażliwej skóry”. Obok strzału w głowę cudownie gładkiej cery Peele'a były małe obrazki czterech produktów, w tym puderniczki z kasztanowym odcieniem schowanym do środka oraz tubki płynnego podkładu zawierającego pigment doskonałej czekolady Napój mleczny. To był postęp, nawet jeśli nie był tak imponujący jak na dzisiejsze standardy.

Potem sprawy potoczyły się przygnębiająco w przeciwnym kierunku. Pod koniec lat 90. i na początku 2000 roku Almay zatrudnił byłą VJ MTV Karen Duffy i Courtney Thorne-Smith (znaną z „Ally McBeal”), oboje biali kobiety, jako jej rzeczniki, kierujące marką w kierunku prezentacji, która była, szczerze mówiąc, znacznie bardziej wybielona niż wcześniej być.

Pod koniec lat 80. i na początku lat 90., zanim YouTube i Instagram stały się polami bitew, na których konsumenci mogli wywoływać makijaż marek dla niedopuszczalnych zakresów odcieni, wzrósł odsetek Amerykanów o pochodzeniu etnicznym i wielorasowym ogromnie; a jak potwierdzili ówcześni analitycy, ich siła nabywcza rosła o 500 milionów dolarów rocznie do 1990. Dla głównych marek kosmetycznych, od Prescriptives po Clinique, po prostu stało się sprytnym biznesem — a także kwestią etyki — aby zacząć robić makijaż dla osób kolorowych.

Podczas gdy konkurenci, tacy jak L'Oréal, MAC, a nawet firma macierzysta Almay, Revlon, coraz bardziej przyciągali klientów polichromatyczne, inkluzywne kampanie i asortymenty, takie odcienie całkowicie zniknęły z fundamentów Almay Arsenał. Czarne modelki prawie zniknęły z wizerunku marki, z wyjątkiem jednej kampanii szminki One Coat Lip Creams, która pokazała model o ciemnej karnacji.

Na forach dyskusyjnych, takich jak Aleja szminek (ten Reddit czarnoskórych kobiet podczas rodzących się dni mediów społecznościowych w Internecie), reklama Peele była często udostępniana wśród użytkownicy i komentarze zbudowali górę niedowierzania, że ​​Almay kiedykolwiek sprzedał produkty do makijażu Black kobiety. Oznaczało to podwójne odłączenie marki od ogółu społeczeństwa i nowej generacji miłośników makijażu.

Powiązane artykuły

Postrzeganie etnicznej wyłączności Almay pogorszyło się dopiero w 2014 roku, kiedy blondyni, jasnooka „American Idol” Carrie Underwood podpisała się jako twarz celebryty, zastępując (również białą) Kate Hudsona. Została zapoczątkowana nowymi hasłami promującymi markę „All-American Look” i „Simply American”: niezbyt zawoalowane eufemizmy dla bieli. W premierze nie uwzględniono brązowych odcieni. Ponownie: To było w 2014 roku.

Przewiń do 2018 r.: Co robi Almay, aby odbudować swoją markę i naprawić wszystko, zwłaszcza w post-Fenty Beauty świat?

Marka niedawno postawiła sobie za cel, aby zacząć od nowa, z brązowymi odcieniami z powrotem na tablicy wizyjnej. Jesienią 2017 roku reklamy w roli głównej jego nowy rzecznik zaczął emitować. Byłaby to komediantka, producentka, pół-czarna/pół-Żydówka, bezkompromisowo feministka Rashida Jones.

Opóźnione pół-odrodzenie Almay było nadzorowane przez dyrektor marketingu Antonette Bivona, która jest w obozie Revlon/Almay od 26 lat i ciągle pracuje, a także pracuje nad rozwojem produktu. „Podczas badań nad pozycjonowaniem naszej nowej marki otrzymaliśmy informację zwrotną, bezpośrednio od konsumentów, że czuli się wykluczeni z marki, a nasza oferta produktów nie spełniała ich potrzeb kosmetycznych. To nigdy nie było naszym zamiarem” – powiedziała Bivona rzeczowo podczas wymiany e-maili. „Nasza wiara w markę i oferta produktów powinny odzwierciedlać dążenie marki do większej integracji. Gdzieś po drodze Almay zgubił drogę, skupiając się na wąskim zakresie odcieni skóry”. Dodała: „Musieliśmy dotrzeć do bardziej zróżnicowanej publiczności”.

Choć to zachęcające widzieć kolorową kobietę pojawiającą się w nowych reklamach Almay po latach wybielone kampanie, nie powinno pozostać niezauważone, że pierwszym czarnym modelem marki od dziesięcioleci jest również pół-biały. Albo że najnowszy podkład marki, Best Blend Forever, nadal zawiera tylko trzy odcienie dla ciemniejszych odcieni skóry i łącznie 12 odcieni.

Mimo to istnieją dowody na to, że marka usilnie stara się naprawić swoje błędy z przeszłości: modele, które teraz wypełniają jej kampanie, są odzwierciedleniem nowej, bardziej otwartej ery również dla Almay. W mediach społecznościowych i reklamach mamy do czynienia z różnorodną obsadą: Te kobiety są uroczo piegowata na całym. Wyświetlają bardzo puszyste, teksturowane włosy lub pokosy fioletu na monolidach. Flatlays to paleta cieni do powiek, tusz do rzęs i podkład „Mocha” Best Blend. Almay również otwarcie przyjmuje opinie swoich obserwatorów z różnych platform, chętnych do tworzenia społeczności i angażowania się zarówno w fanów, jak i krytyków z większą przejrzystością.

A więc tak, Almay robi krok we właściwym kierunku, jeśli chodzi o budowanie inkluzywnej marki, która dokładniej odzwierciedla różnorodność świata rzeczywistego. I ma nadzieję, że zadośćuczyni za lata zaniedbywania tego priorytetu. „Przed nami długa droga”, przyznał Bivona, „ale jesteśmy podekscytowani pierwszymi ważnymi krokami, które zrobiliśmy”.

Nigdy nie przegap najnowszych wiadomości z branży modowej. Zapisz się na codzienny biuletyn Fashionista.