Po prawie dziesięciu latach w branży, Derek Lam ma bardzo dokładne wyobrażenie o tym, jaki program chce zagrać. Na tyle precyzyjne, że konstruktor przestrzegał swojego zaplanowanego czasu pokazu (pierwszy model chodził zaledwie 10 minut po godzinie, zamiast standardowego 30 minutowe opóźnienie) sprawiło, że wielu redaktorów narzekało i ciasno było w małym przedsionku, wykręcając szyje nad fotografami i innymi uczestnikami, aby rzucić okiem na kolekcja.
Ale nieważne. Bo choć szybkość Lama mogła budzić narzekania niektórych redaktorów, ta sama dbałość o szczegóły i umiejętność precyzyjnego tworzenia była bardzo mile widziana w ubraniach.
Kolekcja była idealną mieszanką odzieży sportowej i minimalizmu. Wszystko było proste, ale wystawne i luksusowe. Paleta składała się prawie w całości z wielbłądów, szarości, czerni i bieli, z wyjątkiem wspaniałej kamizelki z puszystego futra w kolorze wina, a później sukienki z długim rękawem.
Neutralna paleta pozwoliła Lamowi bawić się różnymi teksturami: pojawiły się na przykład wyglądy z wełną, zamszem i panelami z makramy; czarna skórzana spódnica została przecięta czarnym zamszem, aby stworzyć czarno-czarny efekt blokowy. Moim ulubionym strojem była t-shirtowa sukienka mini ze skórzanymi rękawami, zamszowy gorset, wełniana spódnica i czarne wykończenie z frędzlami.
Lam zdawał się bawić abstrakcyjnym tkanym motywem: czarne, szare, wielbłądowe nadruki graficzne nawiązywały do wzoru koszowego splotu, podobnie jak podobnie zaaranżowana sukienka na szelkach.
Odzież wierzchnia, jak to zwykle bywa u Lama, była naprawdę doskonała – w najprostszy sposób. Płaszcz w wielbłądzie i minimalistyczne płaszcze z peleryną bez wątpienia staną się cenionymi rzeczami na wiele lat.
Zdjęcia: IMAXtree