Współtwórca mody Long Nguyen jest współzałożycielem/dyrektorem stylu Afiszować.
SEOUL, KOREA-- „Dzisiaj pogoda jest dość dziwna”, powiedział facet stojący przede mną do swojego przyjaciela, gdy czekaliśmy na udział w pokazie MVIO pierwszego dnia podczas Seoul Fashion Week. Miał rację – w piątkowy poranek pod koniec października było prawie 74 stopnie i słonecznie. Powiedziano mi, że był to dziwny rok dla pogody w Seulu, jak to było w większości świata. Ale ta rozmowa nie była nędzną pogawędką. Według mojej tłumaczki / studentki mody, Etty Kim, mężczyzna był naprawdę zaniepokojony tym, że miał na sobie odpowiednie ubranie.
Ubrany w czerwoną jednorzędową marynarkę w kratę, niebieską koszulę chambray, jasnoszare dżinsy slim i czerwony skórzane buty, student Uniwersytetu Artystycznego w Seulu zdobył bilety na tydzień mody przez jego Szkoła. Jeden z jego przyjaciół miał na sobie czarną skórzaną kurtkę bomber i czarną koszulkę z okrągłym dekoltem. Drugi miał na sobie wyblakłą dżinsową kurtkę, czarną koszulę, czarną bluzę wiązaną w pasie, czarne dżinsy, czarną fedorę i fioletowe skórzane buty. Prezentowane style były precyzyjne i subtelne, bez żadnych jawnych stwierdzeń. Panowało poczucie osobistego stylu i indywidualności, które zdawały się przeważać nad wszelkimi wymogami trendów. W rzeczywistości zauważyłem to samo dominujące poczucie indywidualnego stylu wśród nocnych biesiadników, którzy spakowali ulice, kluby nocne i bary w dzielnicach Uniwersytetu Jeonju i Seulu oraz wokół sklepów obszary.
Seulski Tydzień Mody, który odbywa się w SETEC — centrum targowo-kongresowym w Seulu w pobliżu podziemnego centrum handlowego Coex Mall — obchodzi 10-lecie istnienia. To, co zaczęło się od zebrania 12 projektantów, aby pokazać się w Central City Millenium Hall w październiku 2000 r., ma teraz zrodził cały tydzień pokazów obejmujących ponad 55 pasów startowych w połączeniu z targami dla kupujących. Pierwsze dwa dni kolekcji Seul były poświęcone wyłącznie pokazom odzieży męskiej, czego obecnie brakuje nawet podczas Fashion Week w Nowym Jorku.
Podobnie jak to, co widziałem na ulicach, w każdym z tych męskich pokazów projektantów jest wszechobecna indywidualność. Ogólnie pokazy mężczyzn były dość mocne i pomysłowe – powiedziałbym, że panuje tu nastrój podobny do kilkuletnich pokazów mężczyzn w Paryżu Dawno temu dużo energii pochodziło od młodszych i bardziej eksperymentalnych projektantów, a także od większych marek. Każdy z tych młodych koreańskich projektantów wydawał się koncentrować na własnej pracy, a nie zajmować się wyznaczaniem trendów. To dobrze w tym wieku szybka moda kiedy moda projektantów często, no cóż, mniej przypomina modę projektantów. (Tj. ubrania z mocnym punktem widzenia.)
Dowodów tego indywidualnego podejścia było mnóstwo na pokazach na wybiegu w Seulu.
W MVIO, projektant Han Sang Hyuk stworzył klasyczną kolekcję jednorzędowych garniturów z lekkiej tropikalnej wełny z przyciętymi kurtkami i luźnymi, wąskimi spodniami. Do każdego garnituru dodał długą kamizelkę, która wystaje pod marynarkami jak przedłużenie kurtki, która służy jako kieszenie nad dopasowanymi spodniami. Kamizelki bez rękawów, z płótna khaki, zastępowały niekiedy marynarki jako nowy letni garnitur, noszony do białych koszul i czarnych krawatów.
W D.GNAKKang Dong Jun podciął rękawy i klapy swoich szytych na miarę marynarek, w tym granatowej marynarki jednorzędowej z rękawami białej koszuli. Pan Kang bawił się geometrią, aby stworzyć nową sylwetkę dla miejskiego szyku. Pomyśl o kurtkach khaki bez rękawów w połączeniu z luźnymi białymi koszulami, które kontrastują z wąską kurtką i granatowymi spodniami typu flare.
Pięcioletnia wytwórnia Song Hye Myung, Droga Dominika, był najbardziej awangardowym pokazem męskiej prezentacji. Projektantka rozszerzyła swoją wysadzaną ćwiekami kolekcję rocka progresywnego z poprzedniego sezonu, mieszając różne tkaniny – skóra bydlęca, bawełna, wełna, wężowe skóry – o różnych kształtach, od luźnych, przez drapowane, po super chudy. Wyraźnie czarna kolekcja składała się z trenów, długich kurtek noszonych do czarnych dżinsów, a także bomberek bez rękawów z długimi skórzanymi paskami z frędzlami i obcisłych dżinsów. Używała głównie modeli z długimi włosami ze sztucznymi zębami trzonowymi, takimi jak zęby diabła. Dwoma wyjątkowymi stylizacjami były dwurzędowy garnitur z czarnej wełny bez rękawów z czarnymi skórzanymi butami do jazdy i luźna czarna bawełniana tunika z długim rękawem i luźnymi szortami na wełnianych wąskich spodniach.
Przy ZmartwychwstaniuLee Ju Young wprowadziła funkcjonalność do swoich kurtek, które mogą przekształcić się w kamizelki. Super jasnoszarą kurtkę cupro projektanta można złożyć i schować w kieszeniach spodni.
Spośród wszystkich projektantów prezentujących tu swoje kolekcje – albo w głównej sali wystawowej, albo w Generation Next w Kring Creative Culture Space – projektant Wookjun Jung z Juun. J to najbardziej rozpoznawalna marka odzieży męskiej na międzynarodowym poziomie. Pokazywany w Paryżu od stycznia 2007 roku, Juun. J znany jest z drobiazgowego przerabiania wielu klasyków męskiej garderoby. (Jak na przykład przekształcenie trenczu z kolekcji na jesień 2008 w nową część garderoby). mniejsza przestrzeń pokazowa wewnątrz targów, gdzie wielu projektantów i marek pokazywało małe kolekcje do kupujących, Junn. J zaprezentował część kolekcji, którą pokazał w Paryż w lipcu. Tym razem chodziło o podróżowanie. Pod tym względem połączył lekkie jak piórko tkaniny z ciężką skórą, dzięki czemu ubrania wyglądały, jakby były w ciągłym ruchu, jak biały bombowiec z przyczepioną lekką peleryną.
Być może mniej znany za granicą niż Juun. J, ale realizując podobną strategię, Pieśń Zio po raz pierwszy pokazał się w Paryżu w lipcu ubiegłego roku, eksportując swoją bardziej konceptualną odzież męską, zmieniając tradycyjne kształty i zestawiając różne proporcje, aby stworzyć nową sylwetkę. Jasnobrązowa lniana kurtka z luźnymi klapami jest połączona z białymi bawełnianymi spodniami w kroku, które stają się legginsami poniżej kolan. Biała, wąska, jednorzędowa marynarka z luźnymi bawełnianymi spodenkami i krótkimi legginsami to przykład tego, jak pan Song Zio z odrobiną dramatyzmu i napięcia podchodzi do mody męskiej.
Inne innowacyjne projekty na wybiegach obejmowały obniżone ramię, granatowy len, dwurzędowe krótkie kostiumy firmy Poza szafą Ko Tae Yong; jednorzędowa bluza bez rękawów z jasnoszarymi dresami by Linia lub krąg Park Sung Chul; obszerny szary len, bawełniany płaszcz z kapturem, krótki rękaw, zapinany na zamek i pasek z asymetrycznym bocznym drapowaniem Kim Sun Ho i Park Jung Eun's Fala przyziemna; wyjątkowo duży płaszcz bez rękawów i lekkie wielbłądzie bez rękawów i spodenki typu flare od Leigh Sang Hyun's Leigh; czarną bawełnianą koszulkę w smokingu ze sztucznego jedwabiu i białe szorty z paskiem od Kim Jae Hwan Alani; długa biała wieczorowa koszula smokingowa bez rękawów, zapinana w pasie i noszona z wąskimi spodniami, wsunięta w czarne skórzane buty za kolano, autorstwa Chang Kwang Hyo Caruso.
Kiedy odwiedziłem projektanta Jehee Sheen w swojej przestrzeni sprzedaży w Kring dzień po jego pokazie wyjaśnił, że wszystkie jego ubrania są szyte w Korei, co podkreślił. Wiele sklepów, które kupują ubrania, docenia jakość wykonania. Kiedy wskazałem na lekki kombinezon z tropikalnej wełny w wielbłądzie, powiedział mi, że materiał został wyprodukowany lokalnie. Zauważyłem, że tkaniny większości męskich garniturów były bardzo lekkie. Wśród najlepszych elementów jego czwartej kolekcji znajdują się kurtki ze sznurowadłami, które podkreślają sylwetkę i lekkie płaszcze do kolan.
Nie ma wątpliwości, że w ciągu najbliższych kilku sezonów ci utalentowani koreańscy projektanci mody męskiej będą eksportować swoje kolekcje za granicę na szerszą skalę niż obecnie. Istnieje wiele powodów, dla których pokazane tu ubrania mogą odbić się echem w innych stolicach mody. Podczas gdy niektórzy próbowali podnieść swój profil, pokazując się za granicą, jak na przykład Ogólna idea Che Bum Suka at Nowojorski Tydzień Mody-- idea emigracji jest mniej pilna teraz, gdy Seul Fashion Week wkracza w swoją drugą dekadę.
Kiedy wszedłem dużymi schodami na drugie piętro w Kring, zauważyłem nową grupę młodych ludzi, którzy zebrali się, by wejść na następny pokaz. Kiedy się rozejrzałem, wszechobecne było poczucie, że moda nie rodzi się tutaj w głowie – nie jest to proces intelektualny i nie wygląda na to, żeby wiele osób zbytnio myślało o swoich strojach. Ich moda wynika raczej z serca – ludzie wydawali się mieć naturalny dar odnajdywania własnego stylu. Młodzi mężczyźni, którzy stali przede mną, pokazali, że w jednej grupie można połączyć wiele różnych stylów ubierania się.
W Seulu studenci i młodzi profesjonaliści są niesamowicie stylowi i wyjątkowi, ale na pewno nie są modni.