Po latach nadmiernej dystrybucji i mniej niż luksusowego blasku dom Etienne Aignera został zamknięty na prawie dwa lata w 2011 roku, wymiana nawierzchni w zeszłym roku z misją przywrócenia marki do rangi. Ostatni krok w tym procesie? Przedstawiamy pełną kolekcję ready-to-wear na jesień 2014 r., oprócz torebek, które kiedyś sprawiały, że Aigner był ulubionym projektantem takich projektantów jak Hermès i Christian Dior, pod którymi odbywał praktyki.
Mając za sobą swoją pierwszą pełną kolekcję, dyrektor kreatywna Aignera, Daniela Bardazzi, usiadła z nami, aby porozmawiać o swoich planach ponownego rozpalenia dawnej stagnacji marki.
Kiedy Bardazzi podjął tę pracę, zagłębiła się w archiwalne zdjęcia domu i autobiografię Aignera, niepublikowaną pracę, którą jego żona zleciła komuś napisanie w ostatnich dniach projektanta. Chociaż sama marka w ostatnich latach uległa osłabieniu, zauważyła, że buty do jazdy konnej, mokasyny i torebki na ramię Aignera są zgodne z tym, czego obecnie pragną kobiety.
Z wykształcenia introligator, Aigner zajął się projektowaniem torebek z konieczności: po raz pierwszy uczynił swoją żonę portfel na jej kartę żywnościową, a później zbudowała dla niej torbę ze sznurkiem z uchwytem do noszenia na rowerze. Charakterystyczna bordowa skóra marki powstała, ponieważ Aigner miał pieniądze tylko na jedną puszkę barwnika.
„Jego sprzęt był zawsze trochę dziwny, ponieważ był wykonany z zawiasów i znalezionych przedmiotów”, mówi Bardazzi. „Jeśli zajrzysz do księgi archiwalnej, miał termometr do lodówki jako zamknięcie”.
Chociaż Aigner urodził się na terenie dzisiejszej Słowacji na przełomie wieków, ten praktyczny, surwiwalistyczny podejście do życia to historia, która może odnieść się do każdego, kto wywodzi się, jakkolwiek odlegle, od Amerykanów imigranci.
„Przemysłowe podejście [Aignera] zbudowało oryginalny produkt” – mówi Bardazzi. „Musi być świeży, musi być nowy, ale musi funkcjonować. Myślę, że w tej przestrzeni rynkowej to potwierdza."
Dzięki szerokiej gamie pięknych skórzanych toreb wyposażonych w przegródki, kieszenie i kabury na wizytówki, nowy Aigner to inspiracja funkcjonalną formą. Pod wieloma względami Bardazzi chce stworzyć damską torbę Aigner na torbę "najlepszego przyjaciela" - torebkę, która przechowuje twoje życie i podróżuje z tobą wszędzie. Chociaż torby Aignera mogą nie przyspieszać pulsu w taki sam sposób, jak super-luksusowa torba „It” z sezonu, celem jest zwycięstwo na rynku w codziennym życiu.
„Myślę, że jeśli potrafisz zrobić produkt, który można przekazać ludziom – a trudno jest znaleźć dla niego zamiennik – wtedy wracają w to samo miejsce i sprawdzają, czy mogą go po prostu odświeżyć. Wtedy wygrywasz – mówi Bardazzi.
Od czasu ponownego uruchomienia superutylitarny Aigner Torba na jelenie okazał się najbardziej popularny, mówi Bardazzi. Męska torba w czasach Aignera, Bardazzi nadała jej bardziej kobiecą sylwetkę, zachowując jednocześnie funkcjonalność 24/7. Jeśli chodzi o produkty gotowe do noszenia, wszystko ze skórą sprzedaje się, co oznacza, że konsumenci uznają to za kamień węgielny marki.
Poza zwiększaniem udziału w rynku odzieży gotowej i akcesoriów – odzież wisi obok marek takich jak Vince i Burberry Brit, podczas gdy cena toreb poniżej 600 USD czyni z niej konkurenta Coacha lub Kate Spade – nowy Aigner ma za zadanie reedukację konsumentów na temat swoich historia. W miarę rozwoju marki Bardazzi mówi, że chce uczyć klientów nie tylko piękna produktów, ale także ich użyteczności.
Wiązało się to z otwarciem nowego sklepu SoHo, w którym mieści się czytelnia, w której kobiety mogą korzystać z WiFi i spędzać wolny czas. Patrząc na przestrzenie, etykieta zdecydowała się na większą powierzchnię nie tylko jako deklarację, że Aigner wrócił do biznesu, ale także w celu uczynienia z niej przestrzeni eventowej. Zespół planuje serię rozmów z oryginalnymi, pracującymi kobietami podobnymi do WSJjest w tej chwili Preetma Singh.
Bardazzi pracuje również nad ponownym wydaniem toreb z archiwów, aby wyprodukować je w sposób wierny temu, co zrobił Aigner po raz pierwszy, najlepiej na jesień 2015 roku. Pierwsze torebki Aignera zostały wykonane na prasach, których używał w introligatorni, więc trudno jest znaleźć partnerów, którzy mają maszyny do stworzenia takiego wyglądu.
„Chcemy, żeby wyglądało to tak, jakby po prostu wyskoczyło ze strony” – mówi. „Tej jesieni zrobiliśmy kilka, które były inspirowane oryginałem, ale chcę patyny, postarzania i polerowanych krawędzi”.
Rewitalizacja marki często polega na cofnięciu się do początku i ustaleniu, co jako pierwsze zadziałało, mówi Bardazzi. Jeśli to prawda, reedycje mogą być tylko biletem.