Kiedy mówimy o wielkich malarzach, mówimy o integralności linii – pewności, przejrzystości i osobowości w ich pracy pędzla. W tych pociągnięciach objawia się duch artysty: nie trzeba mówić, że Rubens to Rubens, ponieważ jego linia jest wyjątkowo jego i poznajesz ją, kiedy ją zobaczysz. To samo dotyczy naprawdę wyjątkowego projektanta – ich wygląd i styl można podejść, ale nigdy nie można przekonująco powielić. Ann Demeulemeester jest jedną z tych artystek – jej linia jest bez wątpienia jej autorem.
W zeszłym tygodniu Demeulemeester ogłosiła, że będzie odchodząc od tytułowej etykiety. Decyzja jest nieoczekiwana, ale z refleksji nie aż tak zaskakująca – Demeulemeester zawsze szła własną ścieżką we własnym tempie. Spędziła ostatnie trzy dekady, rozwijając swój własny nastrojowy, romantyczny kosmos, poszerzając swoją wizję poprzez ciągłe powtarzanie, zamiast przeskakiwać od jednego pomysłu do drugiego. Łącząc ponurą, punkową energię z wykwintnym krawiectwem i odważnymi kształtami, stworzyła dzieło równie ważne, jak każdy współczesny projektant.
Demeulemeester zyskał na znaczeniu dzięki Antwerpia Sześć pod koniec lat osiemdziesiątych. Ich historia stała się legendą, punktem zwrotnym we współczesnej modzie: W 1986 roku grupa udała się do Londyn w wynajętym samochodzie dostawczym, aby pokazać swoje towary na British Designer Show i odwrócił świat mody na jego głowa. Odbieranie gdzie Rei Kawakubo a Yohji Yamamoto przerwał, Szóstka stała się nowymi wywrotowcami, resetując standardy i stawiając na awangardę awangardowej mody w latach 90. XX wieku.
Wyczucie objętości i proporcji Demeulemeestera wywarło natychmiastowy wpływ. Pracując ze stonowaną, często monochromatyczną paletą barw, tworzyła efektowne sylwetki, łącząc fale, kurtki sięgające do podłogi z przyciętymi kamizelkami i przyciętymi spodniami lub pokazujące szykownie skrojone koszule z oversize'owymi, przesadzone mankiety. Jej wczesne kolekcje skupiały się na przeróbkach klasycznych strojów. Jej kolekcja jesień/zima 1992 – jedna z jej pierwszych pokazywanych w Paryżu – przedstawiała historię rewizjonistyczną, wyobrażając sobie androgyniczną epokę edwardiańską, w której kobiety zakładały gładkie płaszcze na długie do kostek suknie i masywne buty. Uwielbiała pracować z kontrastem zarówno w kolorze, jak i formie, grając bogato wykończone elementy z surowych, zdekonstruowanych ubrań w stylu przełomowego Kawakubo. Comme Des Garçons.
Z sezonu na sezon wzbogacała swój repertuar, wprowadzając ziarniste skóry, luźny garnitur i motyw piór, który stał się jednym z jej znaków rozpoznawczych. I chociaż znana jest z pracy głównie w czerni i bieli, już w 1996 roku zaczęła używać jasnych, odważnych kolorów ze świetnym efektem. W tym samym roku zadebiutowała w linii odzieży męskiej wraz z kobiecymi stylizacjami – stała się ona znaczącą częścią marki, otrzymując samodzielną ofertę na wybiegach od 2005 roku. Pomimo starań ze strony kilku dużych korporacji, wytwórnia pozostała niezależnie finansowana i tak sztywno oddana wysokiej jakości rzemiosłu, jak zawsze.
Demeulemeester był czasami krytykowany za spędzanie zbyt dużo czasu na pracy nad tym samym zestawem pomysłów. Jednak to, co niektórzy uważali za stagnację, było w rzeczywistości imponującym zaangażowaniem w wizję. Demeulemeester od początku znała dokładnie świat, który chciała stworzyć i nigdy się nie wahała. To, że utrzymywała koncentrację i nigdy nie goniła za trendami, jest jedną z jej najbardziej godnych podziwu cech i wspaniałym przykładem dla projektantów, którzy przyszli po niej. Co więcej, ta spójna linia, ta żywiołowa czystość jest właśnie tym, co urzekło jej patronów. Ubrania Demeulemeestera komunikują się na poziomie głębszym niż czysta estetyka - dla tych, którzy są dostrojeni do jego częstotliwości, rezonują emocjonalnie. Reprezentuje usposobienie, orientację, cały świat złożony z muzyki, literatury, sztuk wizualnych i filozofii. Ubrania są punktem dostępu dla tych, którzy chcą wejść. Poeci, żebracy, punki, wampiry – eleganccy i umorusani, w rynsztoku, ale patrzący w gwiazdy.
Ten rodzaj połączenia sięga głębiej niż odzież i to jest powód, dla którego Demeulemeester jest tak monumentalną postacią we współczesnej modzie. Jej wpływ będzie odczuwalny przez wiele lat.