Van Inès de la Fressange voor Charlotte Gainsbourg heeft de Franse mode altijd de opstandige bevoorrechte klassen omarmd - het is een Amélie-achtige wereld zowel ordinair als aristocratisch, gehuld in niets anders dan Chanel-tweed en macarons.
Wat niet wil zeggen dat dit perspectief niet tot prachtige beelden heeft geleid. Maar voor de lokale bevolking kan het een beetje scheef aanvoelen. Dior's landingsbaan is misschien helemaal wit, maar Frankrijk is een multiculturele natie. Van de studentenopstanden van mei '68 tot recente door angst geleide rellen in de banlieues, resonant straatleven neemt een centrale plaats in in het collectieve geheugen.
Het laatste nummer van Tegengif--een jaarlijks koffietafelachtig tijdschrift dat volledig door één fotograaf is gemaakt — richt zich op de straat. In plaats van toeschouwer te zijn van ‘high’ fashion, Tegengif viert het stadsleven als iets dat kleermakersenergie ontsteekt.
"Straatcultuur is buitengewoon krachtig in Frankrijk, maar wordt vaak meer genegeerd dan in Angelsaksische culturen", zegt hoofdredacteur Katell Pouliquen van het tijdschrift. "De straten zijn vaak een bron van angst, geassocieerd met revolutie, rebellie", legt Pouliquen uit. “En dat gold ook voor mode! De komst van Prêt-à-Porter, een jongere, stedelijke vorm van mode, werd gezien als een dynamiet van haute couture, als verdoemenis!”
De functies in Tegengif bieden zowel sociologische als sensuele afbeeldingen van de straat - variërend van de rol van kleding binnen sociale protesten tot de representaties van gender in stedelijke contexten. "Ik hoop dat multiculturalisme een redactioneel bewijs wordt", voegde Pouliquen eraan toe.
Deze aanpak wordt gekruid met prachtige beelden van Hans Feurer, die al sinds de jaren '70 natuurlijk belichte, niet-geretoucheerde portretten van meisjes maakt voor onder meer Mode, ID kaart, en Interview tijdschriften.
Voor dit nummer knipte hij de modellen van het moment zoals Daphne Groeneveld en Jourdan Dunn in de straten van Parijs en Miami in de meest onwaarschijnlijke scenario's - een surfplank dragen of slaperig lopen terwijl je kussens en dekens sjouwt - maar er niettemin uitzien "als een scène die in het dagelijks leven is vastgelegd", zei Feurer.
"Onze stedelijke jungle is een oneindige bron van inspiratie, waar je liefde, vreugde, verdriet of bloedbad kunt tegenkomen", zegt creative director en oprichter Yann Weber. "Ik wilde laten zien dat verschil schoonheid is."
Het laatste nummer van Tegengif komt over drie weken in de Amerikaanse kiosken.
Klik door om meer te zien van Antidote's 5e nummer, inclusief alle acht covers.
Foto's: Hans Feurer/Antidote
Openbaarmaking: ik heb bijgedragen aan Antidote.