Gisteren vroeg een vriend: "Hoe vertel ik een collega om het op te krikken, qua stijl?" Eerste gedachte? Jij niet. Volgende gedachte? Als het haar baan beïnvloedt, zeg je iets - aardig. In sommige banen, in feite in de meeste banen (tenminste in New York, de enige stad waar ik als volwassene heb gewerkt), wat je draagt, en of je gedoucht, opgemaakt, in elkaar gezet etc. zal uw prestaties beïnvloeden. Vooral omdat het je zelfvertrouwen aantast, maar ook omdat het van invloed is op hoe alle anderen - de mensen met wie je moet werken - je zullen behandelen. (Dit is duidelijk.)
Maar als je niet iemands baas bent, je niet wilt klinken als een Cornell Pi Phi, en je liever niet Emily Blunt's "afschuwelijke rokconventie" citeert, wat is dan het protocol? Heb je dit dilemma gehad? Want als ik het was, zou ik waarschijnlijk gewoon een gezamenlijke shoppingtrip voorstellen, "Hé! Ik heb nieuwe kleren nodig, zo te zien jij ook!" of "Weet je nog die rok die je vorige week droeg? Het zou er geweldig uitzien met de jas die je vandaag aan hebt," maar realistisch gezien zou ik zoiets nooit zeggen. Dus, kun je haar helpen?