Het is het vuile geheim van de mode-industrie.
Welkom bij Carrièreweek! Hoewel we carrièregerichte inhoud altijd een prioriteit maken op Fashionista, dachten we dat de lente een goed moment zou zijn om je een extra portie tips en trucs te geven over hoe je het kunt maken in de mode-industrie.
Het is een onuitgesproken feit van de mode-industrie: voor elk merk dat bereikt blockbuster-status, er is nog een handvol meer dat faalt. Of ze nu stilletjes failliet gaan na het vertrek van de oorspronkelijke creative director, failliet gaan of managementproblemen, of in de eerste plaats nooit van de grond komen, is er een duidelijke mogelijkheid dat een lijn mislukking. Alleen al in het afgelopen jaar hebben we geliefde en hippe merken gezien zoals Kap van Air, Suno, Anthony Vacarrello, en Ohne Titel sluiter volledig, met een aantal meer significante terugschaling op operaties.
Dat komt omdat er zoveel meer komt kijken bij het runnen van een succesvol modemerk dan het hebben van geweldige, originele ideeën - het is een bedrijf. Kleding- en accessoirelijnen vereisen zowel geld als middelen om open te blijven, en als ze de groothandelsroute gaan, kunnen detailhandelaren producten produceren die kunnen worden verkocht - volgens de schema's van de detailhandelaren. Zeker bij een jong modemerk kunnen dit soort uitdagingen de dood betekenen. "We hadden ongeveer twee seizoenen van de tas en we hadden wat productieproblemen", zegt Phillip Salem,
voormalig ontwerper van Owen handtassen, een lijn die hij oprichtte voor zijn inmiddels gesloten boetiek met dezelfde naam. "Mijn zakenpartner en ik hebben net besloten: 'Weet je wat? Ik denk dat het gewoon tijd is om een lange pauze te nemen van de mode-industrie.'" Deze productieproblemen kwamen van overzeese fabrieken; als Salem het opnieuw zou kunnen doen, zegt hij dat hij alles in eigen land zou produceren "tot aan de ritssluiting". Het maakt niet uit hoe georganiseerd de ontwerper is, als er iets kapot gaat aan de fabriekskant - dat het buzzy lingeriemerk Negative Underwear bijna buitenspel zette - het kan helemaal uit hun handen zijn.Herenkledingontwerper Jackson McKeehan was voorbereid op de kosten en productie van het starten van zijn eigen lijn en spaarde genoeg geld om drie seizoenen te financieren. Terwijl hij voor andere merken werkte, bedacht hij wat Boyswear zou worden. In zijn eerste seizoen heeft hij naar eigen zeggen "behoorlijk wat geld" uitgegeven om uit te zoeken waar hij stoffen en prints kon krijgen, en hoe hij aan advertenties kon komen. Maar hoe leergierig zijn planning ook was, hij had nog steeds moeite met geld. "Ik heb echt het gevoel dat op dit huidige punt waar mode is, vooral in New York, er gewoon geen steun is voor iemand die voor zichzelf wil beginnen", zegt hij. "Ik wist niet wat ik moest doen, ik had eigenlijk met niemand in de branche iets; het was een grote hindernis voor mij om te proberen mezelf sociaal te profileren, maar ook om mijn collectie bij de juiste mensen te krijgen."
Maar ook je collectie bij de juiste mensen krijgen is geen oplossing. Zoals veel merken hebben bewezen, kunnen zelfs lovende recensies uit de mode-industrie niet genoeg zijn om je merk te redden. Jongenskleding veel aandacht gekregen van Guy Trebay Bij The New York Times, maar het hielp McKeehan niet om zijn lijn in leven te houden. "Dat was het grappige - dat was de eerste keer dat iemand in de industrie me echt had gezien, maar dat was al mijn derde seizoen; Ik zat aan het einde van wat ik probeerde te bereiken", zegt hij. "Ik kon mijn spullen niet snel genoeg uitlenen om het te fotograferen. Ik had het gevoel dat ik eindelijk op weg was, en met al deze geweldige pers, verwachtte ik dat ik dit als hefboom zou kunnen gebruiken om een paar winkels binnen te komen, zodat ik door kon gaan. Niks." McKeehan e-mailde elke detailhandelaar, koper en boetiekeigenaar die hij kon vinden, en zei dat hij "krekels" hoorde.
"Ik kon er gewoon niet achter komen hoe ik contact kon opnemen met mensen die aan het kopen waren op een manier dat ze enige aandacht aan mij zouden schenken", zegt hij. "Ik dacht dat deze pers zou helpen, maar behalve dat het me een goed gevoel zou geven over het werk dat ik uiteindelijk deed, raakte het me niet overal." McKeehan probeerde het merk overeind te houden door opnieuw een fulltime baan op zich te nemen om nog een seizoen te doen en te profiteren van zijn pers momentum. Op een dag, zegt hij, realiseerde hij zich dat hij fysiek geen 40-urige werkdag aankon en een volledige catwalkshow volledig ontwerpen, produceren en opvoeren, en dus ging Boyswear op permanente pauze.
En sluiting is niet zo eenvoudig als het lossen van uw resterende voorraad; er zijn veel laatste details die moeten worden geregeld, waaronder het betalen van rekeningen. "Als je eenmaal sluit, gaat het niet alleen 's nachts dicht; je hebt veel te doen', zegt Salem. "Je moet de rekeningen betalen, je moet je bedrijf sluiten, LLC, je moet ervoor zorgen dat alles controleert en balanceert met de accountant." Dat kan vooral een uitdaging zijn voor merken die sluiten voor financiële redenen; slechte budgettering is een grote reden waarom veel merken falen. "Houd uw budget echt goed in de gaten met een professionele accountant of boekhouder, gewoon om ervoor te zorgen dat u al uw checks en balances op orde hebt, zodat u niet te veel uitgeeft," Salem adviseert.
Sommige ontwerpers stappen over van hun eigen labels naar grotere merken, zoals Vacarrello of Jonathan Saunders. Anderen openen hun eigen regels weer in een andere iteratie; nadat Vena Cava was gesloten, begon Lisa Mayock Monogram en startte Sophie Buhai een sieradenlijn. McKeehan keerde terug naar het werken in design voor andere merken. Salem verliet de modewereld helemaal voor de wereld van onroerend goed, waar hij nu werkt voor TripleMint. "Ik heb mijn hele loopbaan bij Owen met mensen gewerkt", zegt hij. "Het heeft alleen maar zin om met mensen te blijven werken, maar in plaats van ze aan te kleden, help ik ze bij het vinden van hun droomhuis."
Toch is dit soort falen geen veelbesproken risico; in feite weigerden veel van de merken en ontwerpers die Fashionista benaderde voor dit verhaal commentaar te geven. Hoewel het zeker begrijpelijk is, beschouwen veel ontwerpers de bekisting van hun merken als een soort persoonlijk falen, en sommige is misschien bitter geëindigd - het is jammer, omdat veel beginnende ontwerpers heel weinig idee hebben waar ze in zouden kunnen zijn voor. "Het is heel gevoelig, en waarschijnlijk een jaar geleden had ik dit niet kunnen doen", geeft McKeehan toe. "Ik voel dat wat er met mijn merk is gebeurd, me deed beseffen hoeveel ik anderen kan helpen, en dat is een van de redenen waarom ik met je praat."
Toch hoeft het sluiten van een regel niet voor altijd te betekenen. "Als zich een kans voordoet waarbij alles logisch is, we de financiering en het juiste team hebben, en alle sterren op één lijn liggen, dan is het logisch om [Owen] opnieuw op te starten", zegt Salem.
Wil je als eerste het laatste nieuws uit de mode-industrie? Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.
Homepage-foto: Peter Michael Dills/Getty Images