Zoals je waarschijnlijk weet als je in NYC woont (die posters zijn overal), een nieuwe Proenza Schouler winkel net geopend op Madison Ave. En gelukkig voor ons Keer verslaggever Alexandra Jacobs nam een undercovertour door de nieuwe ruimte en schreef erover voor de vaak hilarische, zelden vriendelijke Critical Shopper-functie.
Dit is een goede, en bevat Star Trek-referenties en kittenvermeldingen. Dus hebben we besloten om het samen te vatten in een lijst van de grappigste opgravingen van het artikel, waarvan er vele niet eens gericht zijn op Jack, Lazaro, of de winkel zelf:
Over de voordelen van het ontwerpen van kleding als duo (ook wel een excuus voor wat leuke, totaal onnodige opgravingen bij John Galliano en Calvin Klein):
Jij en je partner zijn het misschien niet eens over elke centimeter rickrack, maar hij zal je waarschijnlijk weerhouden van door alcohol gevoede antisemitische tirades en affaires met een gebruinde pornofilmster die half zo oud is als jij.
Op de PS1 en de Chieko tasgelijkenis met fictieve wezens:
Persoonlijk denk ik dat het ding eruitziet als iets dat een mannelijke accountmanager op het middenniveau zou kunnen gebruiken om zijn Dell-laptop mee te sjouwen op een pendelvlucht naar Buffalo, en ik was blij dat er veel meer vrouwelijke, mooie portemonnees werden aangeboden, zoals de Toshi, een variatie op de bowlingtas, met slot (geweven leer en nylon, $2,375; geweven leer, $ 2.925); en een hele menagerie van wat ik graag Tribble-tassen noem, naar de harige wezens op 'Star Trek'.
Proenza-winkel vs. Star Trek:
Eigenlijk is de hele plaats, verscholen in een met stroken brownstone maar met interieur ontworpen door de architect David Adjaye, een soort 'Star Trek'. Glazen deuren bij de ingang schuiven automatisch open. Cactussen duiken op, een buitenaardse levensvorm in het vochtige New York. De tweede verdieping is bereikbaar via een trap achter een scherm met een driehoekig patroon en ziet er pokdalig uit, alsof hij is aangetast door een recente meteorenregen.
En veel van de huidige kleding, zoals de gekartelde minirokken in technostoffen, suggereren iets dat luitenant Uhura zou kunnen doen om kapitein Kirk te verleiden of te verwarren tot een nieuwe clinch.
Over het verkooppersoneel:
"Het is bijna beangstigend hoe geweldig het is", zei mijn verkoopbot, Emerald Whipple, wiens gelijkenis met een jonge Zooey Deschanel (schotelachtige blauwe ogen, bruine pony en innemende gelijkmoedigheid) was ook bijna beangstigend.
Het zou me niet verbazen als ze een kitten cadeau had gedaan bij aankoop.
(Of in ieder geval een kattenhoed)
De conclusie:
'Wil je een sweatshirt met fazantborduursel voor me kopen?' zei een Proenza-klant tegen haar metgezel terwijl ze met lege handen naar buiten gingen.
'Niet vandaag', was het antwoord.