Het is moeilijk om als modeontwerper te slagen, laat staan te overleven. Dus elk beetje hulp telt. Dat is de reden waarom modewedstrijden die opkomende ontwerpers geld, toegang tot stoffen en fabrieken en mentorschappen met gevestigde dierenartsen uit de sector belonen, zo belangrijk zijn.
In de VS is de CFDA/Vogue Fashion Fund, gestart in 2003, geeft drie veelbelovende nieuwe ontwerpers geld en zakelijke mentorschappen met de beste in de biz. Tien jaar eerder richtte de British Fashion Council op NieuwGen nieuw talent te presenteren en financieel te ondersteunen. En alleen dit jaar, de Woolmark Fashion-prijs, een van de oudste die er bestaat (designiconen zoals Karl Lagerfeld en Yves Saint Laurent wonnen het in de jaren '50), werd nieuw leven ingeblazen. Sophie Theallet nam de Amerikaanse prijs mee naar huis en een internationale winnaar moet nog worden aangekondigd.
Hoewel het hier in de staten misschien minder bekend is, is het Festival International de Mode et de Photographie dat elk jaar in Hyères, Frankrijk, misschien wel de meest prestigieuze van allemaal. Eerdere winnaars zijn onder meer Viktor & Rolf, Gaspard Yurkievich, Felipe Oliveira Baptista en Henrik Vibskov. In de afgelopen 20 jaar waren Karl Lagerfeld, Riccardo Tisci, Ann Demeleumesteer, Raf Simons, Cathy Horyn en meest recentelijk Yohji Yamamoto juryleden. Dus als je wint, is het een groot probleem.
Dit jaar 27-jarige Ragne Kikas won de Prèmiere Vision Award en de Fashion Public Award van de stad Hyères, waarmee ze 10.000 euro verdiende, toegang tot stof via Prèmiere Vision (de stoffenbeurs) plus de mogelijkheid om haar collectie te presenteren op de Prèmiere Vision in New York - waar ik haar eerder ontmoette deze maand.
Kikas, die in Hamburg woont waar ze design studeerde, komt uit een klein stadje in Estland. Het is niet bepaald een broeinest voor modeontwerp, maar ze legde uit dat breien en haken deel uitmaakt van de cultuur - ze leerde breien toen ze vijf was.
"Ik heb het van mijn moeder geleerd", zegt ze. "Het is een normaal onderdeel van het leven daar."
Maar wat Kikas met breigoed doet, staat ver af van wat haar moeder haar heeft geleerd. "Mijn moeder kan niet geloven dat breigoed zo interessant kan zijn," zei Kikas. "Ze kan alleen sokken breien!"
Haar winnende collectie bij Hyères getiteld "Dress Code Defensive" was gebaseerd op harnassen en is anders dan alle soorten breigoed die ik eerder heb gezien - het is driedimensionaal en gestructureerd en getextureerd. Zeker niet de kaart van je oma.
Kikas marcheert echt op het ritme van haar eigen trom, waarbij ze de traditionele technieken die ze op de ontwerpschool in Hamburg leerde, achterwege laat om gewoon haar eigen ding te doen. "Mijn uitgangspunt is altijd op zoek naar traditionele technieken en deze om te zetten in mijn eigen technieken en ik speel gewoon wat rond", zei ze. "Ik schets niet. Ik begin gewoon." Ze produceert alles zelf en dient zelfs als haar eigen model.
"Na vijf semesters normaal modeontwerp, je weet wel, zoals het knippen van patronen, was het te saai voor mij," gaf ze toe. "Dus ik kwam terug naar breigoed."
We denken dat het een slimme beslissing was.
Klik door om de winnende collectie van Kikas op Hyères te zien. Foto's: Markus Alexander Voigt