Het is veilig om te zeggen dat het debat over de vraag of Michelle Obama wel of niet een buitenlandse ontwerper naar het Chinese staatsdiner had moeten dragen, buiten proportie is opgeblazen. Het begon toen Oscar de la Renta, snel gevolgd door de CFDA (via een verklaring van president Diane von Furstenberg) en vervolgens WWD de First Lady veroordeelde voor het dragen van McQueen in plaats van een Amerikaanse ontwerper naar het staatsdiner, wat ze interpreteerden als haar gebrek aan steun voor de Amerikaanse mode-industrie (die zwaar leunt op China). Toonaangevende modeschrijvers Cathy Horyn, Robin Givhan en Kate Betts stemden allemaal in met hun mening. En hoewel Michelle Obama die controversiële McQueen drie weken geleden (op 19 januari) droeg, praten mensen er nog steeds over. Gisteren nog, in reactie op de First Lady die zei: "Vrouwen, draag waar je van houdt. Dat is alles wat je kunt zeggen. Dat is mijn motto. Het is fijn om een mooi pak aan te hebben. Maar het is leuker om een generatie te veranderen, in termen van hun gezondheid. Het is een beter gebruik van mijn tijd om me te concentreren op het verzamelen van dit land rond onze militaire families. Ik bedoel, er is zoveel dat ik hoop te doen in deze rol, dat een verschil maakt in het leven van mensen," Nanette Lepore, een van de meest vooraanstaande New York Garment Centers fervente voorstanders schreven dit in de Huffington Post: Vijf jaar bewustwording voor het Garment Center in New York is door een uitspraak. Wat Michelle Obama kiest om te dragen, kan Amerikaanse banen redden en creëren. Haar invloed op de Amerikaanse mode-industrie doet niets af aan haar agenda in de East Wing. De First Lady kan haar doelen steunen en tegelijkertijd een waardevolle Amerikaanse industrie en de duizenden mensen die er werken ondersteunen. Ik wou dat ze haar verklaring zou heroverwegen. Gisteren, tijdens een lunch in het Witte Huis, zei Michelle Obama tegen verslaggevers: "Kleding is precies wat je draagt om de dingen te doen je moet." Volgens Politico vroeg een verslaggever vervolgens naar haar beslissing om een Brits label te dragen voor de Chinese staat diner. Dit is wat ze te zeggen had: