In een jeugd die de hele jaren tachtig en een groot deel van de jaren negentig omvatte, is het me op de een of andere manier nooit gelukt Newsies te zien. En dankzij Carlos Campos, nu hoef ik dat nooit meer te doen (als de lang geruchtmakende Broadway-musicalversie van Newsies ooit op gang komt, weet ik welke ontwerper ze moeten raadplegen voor kostuums).
Campos' inspiratie voor het begin van 2011 reikte terug naar zijn Latijns-Amerikaanse roots en greep het werk van Pablo Neruda aan. De urban look uit de jaren 30, gaf ons krantenjongenspetten, leren bommenwerpers, pullovers en militaristische nuances. Campos' ode aan gewone dingen omvatte een grotendeels gedempt, aards palet, "alsof het is verbrand of verouderd", zegt campos. Hierdoor kon het oog zich concentreren op zijn fijne Italiaanse wol en katoen, evenals de ouderwetse liefdevolle zorg die de ontwerper aan elk stuk besteedt. Terwijl een kunstenaar digitale graffiti op een projectie krabbelde, ontspanden de jongens van Campos op vintage fietsen of zaten mokkend, hun geplooide katoenen broek opgerold, voor het geval ze snel moesten wegrijden, misschien 's middags naar kantoor gaan om op te halen editie. Het palet ondersteunde dit depressieve gevoel: veel jager, mos, cognac, roest en grijs. Dit is een dichte verzameling, qua materiaal, maar niet ondoordringbaar. Er is hier warmte, evenals veel aandacht voor comfort. Campos laat de terughoudendheid van zijn kleermakerskeuzes voor zich spreken. En daarmee maakt hij nieuws.