Voor het grootste deel van het campagnetraject Ann Romney heeft ontwerpen gedragen van een weinig bekende (tot nu toe) in Boston gevestigde ontwerper genaamd Alfred Fiandaca. Terwijl de meeste ontwerpers de kans zouden grijpen om het meeste uit de publiciteit te halen, stond Fiandaca niet echt bekend als de man achter Romneys jurkentot voor kort, en heeft nog maar net zijn eerste interview gegeven aan WWD.
Fiandaca lijkt een heel aardige, verfrissend niet-mediagetrainde man, en het interview werpt licht op de stijlfilosofie van Romney, haar voorkeur voor Amerikaanse ontwerpers (iets wat ze gemeen heeft met Michelle Obama), en hoe, eh, Mitt Romney soms Ann's outfits.
Dit is wat we hebben geleerd:
Ann Romney is zuinig, winkelt in haar kast en koopt van het rek. Neem het crèmekleurige pak dat ze droeg naar het eerste debat. "Ik was in de eerste plaats tevreden omdat het geen gloednieuwe outfit was", zei Fiandaca. "Het komt uit mijn najaarscollectie van 2006. Ze is veilig genoeg om iets te dragen wat ze leuk vindt, hoe oud het ook is."
Haar stijl is eigenlijk best edgy. Onthoud dat laser gesneden leer nummer droeg ze op Leno? Dat is haar steez. Fiandaca zegt dat het zijn favoriete stuk van hem was dat Romney heeft gedragen. "Ze houdt ervan om scherpere dingen te dragen dan mensen beseffen," zei hij.
Mitt Romney zoekt soms de kleren van Ann uit. Maar ze luistert niet per se naar zijn advies over kleermakersbestellingen. Hier is hoe de zaken verliepen voor de Republikeinse Nationale Conventie: "De nacht van de Republikeinse Nationale" Convention, toen Ann zou spreken, wist ik dat Mitt een rode jurk van mij had uitgekozen die ze zou dragen,' zei Fiandaca. "Hij heeft het eigenlijk voor haar gekocht. Hij zei tegen haar: 'Ik zou graag willen dat je me daarin introduceert' dus ik nam aan dat ze dat zou dragen. En ze droeg uiteindelijk Oscar de la Renta, dus je weet maar nooit." Wowza.
Ann draagt het liefst Amerikaanse ontwerpen. "Ze vindt het erg dat haar spullen in Amerika worden gemaakt." Er is één ding dat zij en Michelle Obama gemeen hebben. Misschien ging die debatknuffel over hun gedeelde liefde voor Amerikaanse ontwerpers?