Afgelopen vrijdag, voor onze allereerste Fashionista-conferentie, kregen we vijf van onze favoriete ontwerpers en een van onze favoriete oprichters van e-commerce startups om te gaan zitten voor een informatieve paneldiscussie over wat duidelijk ons favoriete onderwerp is: hoe maak je het in de mode?.
Katie Ermilio, Daniel Vosovic, Reece Salomo, Kaelen Haworth en Rachel Antonoff zijn allemaal jonge ontwerpers met hun eigen naamgenootlijnen (ongeveer 3-6 jaar oud) - maar ze runnen hun bedrijf niet allemaal op dezelfde manier. Verre van. Terwijl sommigen jarenlange professionele ontwerptraining en -ervaring hebben, ontdekten anderen het gaandeweg; sommigen waren in staat om hun lijnen op eigen kracht te beginnen, anderen hadden hulp van buitenaf nodig.
Of a Kind mede-oprichter Claire Mazur, die ook het een en ander weet over het starten van een modebedrijf, modereerde het panel en stelde geweldige vragen die nogal onverwachte antwoorden opleverden. Lees verder voor de meest verrassende dingen die we hebben geleerd.
Je hoeft niet te weten hoe je een patroon moet knippen om je eigen lijn te beginnen Zoals Rachel Antonoff het uitdrukte: "Ik leerde al doende." De meerderheid van de panelleden gaf toe dat ze nooit hadden geleerd hoe ze een patroon moesten maken en sommigen van hen weten nog steeds niet hoe. De belangrijkste vaardigheid, waren ze het erover eens, is weten hoe je je ontwerp moet uitleggen aan een patroonmaker. Je moet op zijn minst de taal spreken. Het hebben van een echt goede patroonmaker is ook belangrijk. Hoewel een patroonmaker van in de twintig misschien goedkoper is, zei Vosovic dat hij er meer vertrouwen in had om zijn, soms "risicovolle" ontwerpen in handen te geven van een 50-jarige patroonmaker.
Alleen omdat je ergens stage loopt, wil nog niet zeggen dat je weet hoe je een bedrijf moet runnen. Na stages bij Rag & Bone en Proenza Schouler, beide respectabele merken die ze 'hoopte te evenaren', Solomon zei dat ze "dacht dat [ze] alles wist" over het runnen van een bedrijf, wat ze al snel besefte dat ze "absoluut" deed niet."
Je gaat zeker veel fouten maken. Vrijwel alle panelleden noemden het maken van fouten en het leren ervan als een geërfd onderdeel van het proces van ontwerper zijn. "Ik heb eigenlijk fouten in mijn bedrijfsplan ingebouwd", zegt Haworth. "Ik maak waarschijnlijk elke dag fouten."
Je hebt een goede zakenpartner nodig. "Het beste wat je kunt doen, is jezelf omringen met goede mensen", zei Haworth. Hoewel de panelleden allemaal ontwerpers zijn, zijn hun labels allemaal bedrijven met zakelijke dingen die moeten worden afgehandeld. Ermilio gaf toe dat dit niet haar favoriete onderdeel is en dat ze "niet in het ontwerp is gestapt om een bedrijf te runnen en nooit wil een bedrijfseigenaar worden." Maar, "je moet het goede met het slechte nemen en dat bijhouden of al het andere lijdt."
"Ik ben nog steeds op zoek naar mijn Domenico De Sole [de zakenpartner van Tom Ford]. Ik ben nog steeds op zoek naar een Robert Duffy [de zakenpartner van Marc Jacob]," zei Vosovic, terwijl hij aspirant-ontwerpers adviseerde om te zoeken naar mensen met "talent in cashflow-analyse, talent in groeistrategie." Als jonge ontwerper moet Vosovic meer doen dan alleen ontwerp. "Ik ben even links- als rechtshandig. Ik zeg altijd: ja, ik ben artistiek, maar ik ben geen kunstenaar. Ik ben een modeontwerper en we werken met een zeer strak schema en budget. Ik ben geen beeldend kunstenaar die drie jaar aan iets kan werken." Een opkomende ontwerper moet "begrijpen dat de industrie je beperkingen oplegt."
"Probeer iemand te vinden die dezelfde visie heeft op jouw merk," adviseerde Solomon.
Je hoeft geen rijk kind te zijn om een regel te beginnen, maar het helpt. Terwijl een aantal van de panelleden al, laten we zeggen, middelen hadden die het starten van een label een beetje haalbaarder maakten, moesten anderen vindingrijker zijn. Katie Ermilio had het geluk een grootvader te hebben gehad die een op maat gemaakte kleermaker was en dus de middelen had om te maken kleding - wat ze deed, voor vrienden en vrienden van vrienden totdat ze uiteindelijk een op maat gemaakt bedrijf had handen.
De moeder van Vosovic is secretaresse en zijn vader is monteur, maar hij had een vriend van de familie die financieel adviseur was en die zijn deur voor hem opende Project Runway. "Hij zei: 'Daniel, ik ken je al sinds je 10 jaar oud was. Ik geloof in je passie. Ik geloof in je talent." Hij was in staat om een contract te onderhandelen met zijn financieel adviseur, zijn... advocaat en zijn accountant voordat hij zelfs maar een bedrijf had "omdat ze geloofden in wat [hij] kon" worden."
"Als je net begint, analyseer dan echt de bronnen die jullie om je heen hebben," zei Vosovic.
Aan zijn Project Runway heeft een aantal verborgen voordelen. Vosovic gaf toe dat hij nog steeds korting krijgt bij Mood.
Ze zouden echt willen dat ze je niet zo veel hoefden te vragen voor hun kleding. "Er is een kloof tussen het meisje dat van onze spullen houdt en het meisje dat het zich kan veroorloven", gaf Antonoff toe. "Er zijn stukken die we maken die l niet kan veroorloven. Als ik iemand hoor zeggen, hoe durven ze dit aan te rekenen, dan heb je geen idee. De marge die we maken... we willen je niet beroven. Dit is wat het kost om eerlijk te produceren.
Daarom zijn samenwerkingen zo fijn. Antonoff wist met haar bascollectie meer mensen te bereiken. En Vosovic prees Anthropologie voor hun samenwerking met kleine ontwerpers, die zich gedragen als een "gateway drug" om iemand ertoe te brengen meer bereid te worden om geld uit te geven aan de daadwerkelijke ontwerpers kleren.
Een modeshow doen is niet altijd slim. Daniel Vosovic zei dat ze een show gaven die zes cijfers kostte om te produceren en dat geen van hun nieuwe accounts op de show was. Dat betekent dat een show doen niet altijd gelijk staat aan verkopen. "Je hebt toch al marktafspraken direct na de show, dus het is alsof [kopers] beide gaan doen? Ze zijn bezig. Het voelt alsof het alleen voor PR is", aldus Haworth.
Solomon deed vroeger presentaties, maar doet nu alleen privé-afspraken omdat de presentaties hen niet echt goed genoeg deden.
Vosovic geeft toe dat je het gevoel hebt zo hard aan iets te werken en dat je wilt dat mensen je werk zien, en dat het moeilijk, maar belangrijk is "om ervoor te zorgen dat je ego uit de het in de beslissing om de show te houden." Hij is van mening, en we zijn het erover eens, dat van de honderden collecties die elk seizoen op de New York Fashion Week worden getoond, "de helft daarvan nooit getoond."
Antonoff stapte afgelopen seizoen over van het doen van presentaties naar een video. Terwijl ze een presentatie miste, "een van de weinige keren per jaar dat je mensen mag uitnodigen voor de wereld die jij bent" zie de kleren die er in bestaan," de video werd gemaakt voor "een fractie van de kosten". [zoals Lena Dunham] helpen en hun diensten gratis aanbieden of ruilen of wat dan ook." Maar uiteindelijk voelde ze het waarschijnlijk heeft meer mensen bereikt dan een presentatie zou hebben, aangezien het voor altijd op internet staat en van plan is het te doen opnieuw.
Dank aan al onze sponsors en donateurs van cadeautassen voor het mogelijk maken van de eerste conferentie van Fashionista. JewelMint, Maybelline, TRESemme, Skinn Cosmetics, Evologie, Iokai, Essie, School of Style, Zico en BluePrint - we hadden het niet zonder jou kunnen doen!