De opzettelijk ironische "flipside" die Maison Martin Margiela vaak gebruikt, kan soms verontrustend zijn. Op de meeste dagen houden we van de elitaire humor en subversie van het merk; zijn H&M-capsule was ontegensprekelijk een van de beste high-fashion/high street-samenwerkingen die we tot nu toe hebben gezien. Gisteren voor een fractie van een seconde konden we niet zeggen of de grap misschien op ons was.
Voorbeeld: het was te zien in een magazijn op 32nd Street, gefactureerd als "Cafe Rouge" dat aan de overkant van de straat ligt van een van die mega-deli's in de binnenstad genaamd "Cafe R". Terwijl we worstelden met onze GPS om de juiste showlocatie te onderscheiden, realiseerden we ons dat het niet helemaal buiten de het rijk van de mogelijkheid dat het merk zijn togs op collectieniveau zou tonen naast die vaak verdachte, warme gerechten buffetten. Na het uitzoeken van onze navigatiestrategie - in feite onze iPhone ondersteboven kerend - gingen we de ruwe hangarruimte van de presentatie binnen en hadden we helemaal een van die sitcom "mode" -momenten; je weet wel, die waar de gemiddelde Joe het maffe modecircus met drie ringen binnenstapt.
Begrijp ons niet verkeerd, de kleding was fantastisch; een slim experiment in glitter-glamour cocooning, ze waren allemaal bezig om je voor te stellen of Ziggy Stardust echt de kans kreeg om een modulaire moonwalk te doen. De met bont bedrukte bovenkleding was de hit van de presentatie en had ons (samen met de redacteuren aan onze linkerkant) en rechts) wensend dat we een van de knuffelige, geruststellende parka's konden vastgrijpen om terug te dragen op de straat. Het was om deze redenen dat de enscenering misschien maar een klein beetje naar beneden had kunnen worden gekozen; het model liep heen en weer op een platform zoals gedicteerd door wat alleen een soort wiskundig algoritme kon zijn (slimme meiden!), voordat je door het centrale pad van de ruimte naar beneden stormt en door dezelfde deur naar buiten gaat die door alle aanwezigen wordt gebruikt om binnenkomen. Natuurlijk kwam één op de drie in Margiela geklede gasten die de presentatie binnenkwamen in botsing met een galopperend model bij het lopen door deze dubbele doorgang (mode Schadenfreude op zijn best).
We stonden op het punt om onze iPhone met GPS-uitdaging te pakken om een deel van dit spektakel op video vast te leggen, maar realiseerden ons dat we een beetje achter liepen op het schema van de dag. We haastten ons de hangar uit door de uitgang - zoals het lot onvermijdelijk zou hebben - kwamen we de nieuwste deelnemer aan de presentatie tegen. C'est la vie Margiela!
Foto's: Hoffelijkheid