Ik heb een kleine vriend die kleding draagt die officieel vaak veel te groot voor haar is. Nee, ik maak geen grapje over MK, maar technisch gezien speelt zij hier ook een grote rol in. Mijn vriend maat 0 koopt bijvoorbeeld een DVF-blouse in maat 12, en plotseling draagt ze een hemdjurk die niemand kan lokaliseren. En ik denk bij mezelf, dat is deining, maar wil je niet dat een duur overhemd goed zit? En onlangs was ik bij Ralph om truien te passen, en de verkoper keek naar het "L"-label en keek toen naar mij en deed een dubbele nemen (Noot van de redactie: Brett is alleen "L" in kindersecties.) Het is duidelijk dat het niet erg gebruikelijk is om dingen te proberen die te groot zijn, althans niet bij RL. Vera Wang praat over het dragen van YSL's Le Smoking jacks die twee maten te groot zijn, en Chris Benz draagt altijd sportjassen die te klein zijn, en misschien het is omdat ze super klein zijn, maar de eerder genoemde MK en Ashley hebben het dragen van dingen die te groot of te klein zijn een manier gemaakt om leven. En toch vraag ik me af, zou je veel geld uitgeven aan iets dat technisch niet past? En ik bedoel niet het kopen van "Alexander Wang-gemaakt om eruit te zien alsof het groot is, maar in het geheim ontworpen om perfect te draperen" oversized spullen. Ik bedoel serieus iets kopen dat bedoeld is om te worden gemonteerd, maar je kiest ervoor om het supergroot te krijgen omdat je het zo leuk vindt. Britt zegt dat ze zich alleen overgeeft aan oversized kleding op plaatsen zoals Uniqlo, dus ze heeft niet het gevoel dat ze geld verspilt aan een item dat duur is, vooral vanwege de pasvorm. Maar zou je een te grote Lanvin of een supergrote Prada kopen, verdomde prijs-kwaliteitverhouding? Of is dat zoiets als het kopen van een superdure jurk tot op de grond en de zoom oprollen omdat je een korte jurk wilde?
--BRETT KANE