En nu een briefje van Faran...
Ik ben verdwaald op weg naar huis van Giles Deacon. De show begon twee uur te laat, wat prima is, behalve dat ik om 22.00 uur plotseling door een donker steegje liep, ergens in Londen dat ik nog nooit eerder had gezien. En ja, ik was bang. "Hé daar," zei een stem van achteren, en ik dacht: "Oh god, ik moet iemand in zijn kont schoppen en wegrennen", maar in plaats daarvan, toen ik me omdraaide, was het Gareth Pugh. "Hoi," zei ik, geschrokken, snelle kus. "Het gaat goed, ik ben helemaal de weg kwijt. Welke kant is de metro?" Gareth wees en ik vluchtte, zenuwachtig, en vijf seconden later was ik op Victoria Station, het grootste treinstation van de stad. Dus ik denk dat ik me nergens zorgen over maakte, maar misschien had de angst om achtervolgd te worden minder te maken met de herhalingen van Buffy die ik nog steeds kijk, en meer met de show van Giles: het hele ding was Pac Man. Ernstig. Lara Stone was gekleed in een roze jurk met een wolk van geel haar, en elke zesde model of zo, zou ze direct achter een ander meisje uitkomen alsof ze haar achterna zat. De vloer was bezaaid met neongele stukjes. De ingang werd bewaakt door een gigantische plastic Pac Man-geest. Het hele ding was roofdier en prooi, en de kleren waren behoorlijk goed. Niet baanbrekend, niet "je bent zo'n genie", maar je zou bijna alles willen dragen. Zijden jurken hadden gepantserde kisten van glanzend nylon. Witte jurken explodeerden in de taille, een wolk van weghoudstof die tegelijk sexy en waarschuwend was. Het was zo modern dat het 'futurisme' aanriep, een term die het beste werd gebruikt voor het beste werk van Hussein Chalayan, maar zich verspreidde naar Balenciaga en nu, zeker, hier. Giles bouwt een ongelooflijke jurk voor een coole meid, dat is zeker. En als je Jessica Stam in die jurk naait en haar laat lopen, is het een no-los-situatie. Ook: op de eerste rij stonden Mischa Barton en Emma Watson, en nu ik deze post overzie, denk ik dat misschien de angst om achtervolgd te worden had minder te maken met Pac Man, en meer met Dementors die Little binnenvielen janken... maar als ik "cool" genoeg was om in feite de Giles-show met Alexa Chung binnen te sluipen, zou ik waarschijnlijk mijn Harry Potter-obsessie niet meer moeten noemen, hè? Ik hou van jullie (vooral mijn Griffoendors), xo F.