Het showseizoen van voorjaar 2013 clusterf*ck gaat door. De CFDA en de BFC reageerden onmiddellijk na de nieuws kwam naar beneden van Milan's Camera Nazionale della Moda op vrijdag dat het de lente 2013 van haar leden zou laten zien collecties 19-25 september, in wezen eten in twee van de geplande dagen van New York en volledig verduisterend Londenhet hele vijfdaagse schema.
Diane von Furstenberg, de voorzitter van de CFDA, stuurde gisteren een open brief naar de modegemeenschap. Ze was er nogal verzoenend in en verklaarde dat de heisa van de showdatum een 'misverstand' was en dat ze 'ervan overtuigd was dat het zal worden opgelost'. Maar denk niet dat ze ten onder gaat zonder een gevecht. Ze vertelde ook WWD:
Plots, op de tweede donderdag van september, hebben we eindelijk de goede kant, en nu willen ze ons laten betalen. Ik denk dat dit belachelijk is. Wij zijn een gemeenschap van ontwerpers. Ik zou graag willen geloven dat wat we met de CFDA hebben gecreëerd - het gevoel van familie en gemeenschap - iets is dat we wereldwijd kunnen doen. We zijn allemaal ontwerpers, we zitten allemaal in dezelfde branche. We concurreren met elkaar, maar we houden van elkaar en steunen elkaar. Dat is wat het zou moeten zijn.
Nog in de war? Dit zijn de belangrijkste punten van het meningsverschil:
-De CFDA en BFC houden vol dat er in 2008 een afspraak is gemaakt dat de shows altijd zouden beginnen in New York op de tweede donderdag van september, waarna de volgende steden elkaar opvolgen. Mario Boselli, het hoofd van Milaan's Camera Nazionale della Moda, zei dat hij "bewees" dat een dergelijke overeenkomst niet bestond - althans niet schriftelijk - door papierwerk voor 2008 te overleggen met betrekking tot het plannen van shows, WWD rapporten.
-De CFDA wil de shows niet een week eerder beginnen (de eerste donderdag in september) omdat Dag van de Arbeid is op die maandag en het is een uitdaging voor de ontwerpers om hun shows klaar te maken voor tijd. New Yorkse ontwerpers moesten afgelopen seizoen de donderdag na Labor Day laten zien, omdat het toevallig de tweede donderdag in september was, dus het kan. Het is gewoon verre van ideaal.
-Milan wil een week later niet verschijnen omdat ze denken dat het hun productieschema en het vermogen om het product te krijgen zal beïnvloeden retailers op tijd (wat eerlijk gezegd een beetje dwaas lijkt omdat Parijs altijd in oktober verschijnt en ze geen probleem lijken te hebben met levering.)
-De British Fashion Council, die de ontwerpers van Londen vertegenwoordigt - en wiens ontwerpers waarschijnlijk degenen zijn die de schacht er echt in krijgen dit hele ding - kan de data niet veranderen vanwege de beschikbaarheid van de locatie vanwege de Olympische en Paralympische spelen die worden gehouden in Londen.
-Parijs blijft erbuiten, maar om dit te laten werken zoals de CFDA had gehoopt (met New York vanaf de tweede donderdag in september), hadden ze hun afspraakjes ook een week later moeten verplaatsen. Maar dat deden ze niet.
Dus wat zijn de mogelijke uitkomsten? 1.) New York capituleert en verplaatst zijn shows een week terug, en zuigt het op door de donderdag na Labor Day te vertonen.
2.) Londen zuigt het ook op en gaat een week terug, en hoopt op beschikbaarheid van de locatie.
3.) Milaan en Frankrijk verplaatsen hun data vijf dagen later - het is niet eens een volledige week, omdat Londen maar vijf dagen laat zien - en gaan door met de startdatum van de "tweede donderdag in september".
4.) Iedereen is koppig en er verandert niets, redacteuren en kopers dwingen partij te kiezen.
WWD probeerde met ontwerpers te praten, maar niemand wilde commentaar geven. Sommige bronnen bij de CNMI, die anoniem wilden blijven, beweren dat de BFC nooit heeft gecommuniceerd over de problemen die ze hadden met de Olympische Spelen en het plannen van locaties. Er was ook de suggestie dat New York zou proberen de modeweek in vijf dagen te verkorten, omdat het "te lang is zoals het is". Dat zijn nu vechtwoorden!
Dus blijf erbij. We zijn er zeker van dat iemand van datum zal veranderen om dit te laten werken, het is alleen een kwestie van wie.