Ja, die sticker-gepleisterd, behangen met zorgkralen Hermès Birkin was van niemand minder dan Jane Birkin, die in 1984 de inspiratiebron was voor de tas die haar naam draagt. (Het verhaal gaat als volgt, volgens de Telegraaf: Birkin zat naast Hermès honcho Jean-Louis Dumas op een vlucht en na de inhoud van haar strozak gemorst uit het bagagevak ze raakten aan de praat over het perfecte weekend tas.)
Birkin, die de tas heeft aangeboden als onderdeel van een liefdadigheidsveiling waarvan de opbrengst naar de inspanningen van het Rode Kruis in Japan gaat, vertelde Vogue.com, "Een tas is niet leuk als er niet tegenaan wordt geschopt, zodat het lijkt alsof de kat erop heeft gezeten - en dat is meestal zo. De kat kan er zelfs in zitten! Ik plak altijd stickers en kralen en zorgkralen. Je kunt ze krijgen uit Griekenland, Israël, Palestina - overal ter wereld. Ik hang dingen altijd aan mijn tassen omdat ik niet wil dat ze eruitzien als die van anderen.” Ze voegde er ook aan toe, met een vleugje Eloise: "Een Birkin-tas is een zeer goede regenhoed; stop al het andere gewoon in een plastic zak.”
En daarom houden we van Jane Birkin. Omdat de dure tas een van de ultieme statussymbolen is geworden, zouden de meeste Birkin-bezitters het niet aandurven om hun tas de kleinste sneetje, laat staan er een beplakken met stickers, laat het dienen als een regenhoed, of een kattenmand, en laat het gewillig in elkaar slaan. in tegenstelling tot Victoria Beckham, die naar verluidt 100 Birkins bezit, zegt Birkin dat ze er maar één tegelijk bezit en ze niet doorgeeft aan dochtersLou Doillon of Charlotte Gainsbourg omdat ze zegt: "Ik denk dat het verschrikkelijk zou zijn om een Birkin-tas van je moeder te krijgen." Als Jane Birkin je moeder is, denk ik dat het niet zo verschrikkelijk zou zijn.
Begin met bieden.