Ik ben nooit een zonnebrillenmens geweest. Niet omdat ik ze altijd verlies of kapot maak, maar ze waren gewoon nooit iets waar ik meer dan $ 10 in wilde investeren. Dat is tot vorige week.
Terwijl ik aan het winkelen ben door Smith Street in Brooklyn om de hitte te verslaan (de hitte is een heel goed excuus om te gaan winkelen), een zonnebril op Epaulet ving mijn aandacht: ze waren zwart, zagen eruit als een kruising tussen cat-eye-brillen en wayfarerers, en gemaakt door een bedrijf genaamd Shuron uit Zuid-Carolina. Maar deze frames dateren van vóór Ray-Ban's reizigers. Ray-Ban begon in 1952 met het maken van wayfarers, Shuron bestaat al sinds 1865.
Ik moest meer weten. Ik belde Shuron vanmorgen en eigenaar Charles Whitehill nam op bij de eerste ring. Het blijkt dat Shuron een bedrijf is met veel geschiedenis, en Whitehill vertelde me er graag over.
Alle kwaliteitsmonturen van Shuron worden gemaakt in de VS, wat echt zeldzaam is wanneer de meeste ontwerpers moeite hebben om kleding lokaal te produceren. De fabriek, gevestigd in Greenville, SC, heeft 82 mensen in dienst en produceert ongeveer 10.000 frames per maand.
Het geheim van de lange levensduur van Shuron? "We hebben het standpunt ingenomen dat als het niet kapot is, het niet moet worden gerepareerd", zegt Whitehill. De ontwerpen van de monturen zijn elegant en uiteraard tijdloos. In de jaren '50 en '60 was Shuron's Ronsir Zyl-montuur het populairste model in het land en was het goed voor de helft van alle brillenverkoop in de jaren '50.
Bovendien zijn ze goed gemaakt. Shuron richt zich meer op monturen op sterkte en begrijpt dat one-size niet iedereen past. De monturen hebben verschillende afmetingen om bij elk gezicht te passen en ze zijn gemaakt van hoogwaardige materialen - of het nu gaat om plastic, verguld metaal of de beste scharnieren.
Whitehill is zich er gelukkig niet van bewust dat zijn monturen worden gedragen door zorgvuldig samengestelde hipsterboetieks (naast Epaulet, thriller schreef een boetiek in Austin, TX op die ze ook droeg). Martha Stewart had de "Freeways" in kristal met groene lenzen in het juninummer van haar tijdschrift, maar tot nu toe is dat de enige aanwijzing die hij heeft gezien dat zijn monturen op dit moment aan populariteit winnen.
We blazen zijn plek op.
Bonusfeitje? De bedrijfsnaam, vertelde Whitehill me, stamt uit de tijd dat het bedrijf pince nez-brillen maakte die op de markt werden gebracht met de belofte dat ze "zeker op" je neus zouden blijven zitten.
Natuurlijk is Shuron niet het enige in de VS gevestigde zonnebrillenbedrijf dat profiteert van de trend naar dikke monturen, naar traditionele merken en, je weet wel, dat hele "geek-chick"-gedoe.
Moskou, voorradig bij Smith + Butler, pal naast Epaulet, maakt al bijna net zo lang frames als Shuron en wordt nog steeds gerund door de familie Moscot in de Lower East Side.
Hun "originele" lijn, die hun best verkochte "Nebb" en "Lemtosh" modellen omvat, is gebaseerd op ontwerpen uit hun archieven, zegt president Kenny Moscot, de vierde generatie Moscots die aan het roer staat bedrijf.
"Het erfgoed van het merk is zo puur en sterk en mensen hebben een relatie met ons", zegt Moscot, zowel opticien als ontwerper. "Ik zet geen monturen op iemands gezicht... de kernstijlen van de collectie spelen zo goed omdat het functie over vorm was die evolueerde naar vorm over functie."
Lees meer uit ons speciale zonnebrillenrapport: Beschermt een zonnebril van $ 500 je ogen beter dan een paar van $ 5? Misschien niet. Onze favoriete zonnebril van het seizoen