Eind april zijn de Financiële tijden’s (en binnenkort New York Times's) Vanessa Friedman gaf een toespraak op de Copenhagen Fashion Summit over de paradox van duurzaamheid in de mode-industrie. Met ontwerpers die seizoen na subseizoen opstapelen, staat de noodzaak om nieuwe stijlen te pushen in tegenspraak met elke notie van duurzaamheid, Friedman betoogd.
Er zijn een paar kanten aan duurzaamheid in de mode. Een daarvan is de manier waarop een product wordt gemaakt - of het nu gaat om milieupraktijken of de behandeling van werknemers, waarvan het falen op tragische wijze werd geïllustreerd in de Rana Plaza-fabriek stort in vorig jaar. De andere is de snelheid waarmee van consumenten wordt verwacht dat ze dat product vervangen door het volgende, meer stijlvolle ding.
Beide zijn afhankelijk van de houding van de mode ten opzichte van waardengedreven zaken, die, Stella McCartney opgemerkt in een interview met Friedman op de FT Business of Luxury Summit in Mexico op maandag, is een notoir wispelturig ding.
“Het trieste van met name de mode-industrie is dat er dingen in en uit gaan met mode. Het is waar we goed in zijn. Het ene seizoen is bont in, het andere niet", zegt McCartney. "Om duurzaam en verantwoordelijk te zijn in het bedrijfsleven, moet [de inspanning] continu zijn."
McCartney zegt dat het inbouwen van ecologisch duurzame praktijken in haar eigen bedrijf een "verbintenis op lange termijn" is geweest, van het mijden van leer en bont tot het opzetten van toeleveringsketens met milieuvriendelijke wolfabrikanten in Patagonië en het gebruik van gerecyclede materialen voor de voering van haar handtassen. McCartney, een uitgesproken dierenrechtenactiviste, heeft duurzaamheid in het verhaal van haar bedrijf verweven. Hoewel die beslissingen misschien niet de hoogste prioriteit hebben bij het bekijken van haar nieuwe collectie, zou het onmogelijk zijn om over haar carrière als ontwerper te praten zonder minstens één keer over milieubewustzijn te praten.
"Mensen twijfelen niet altijd aan de herkomst van hun materialen, en het is van cruciaal belang, het is de sleutel", zegt McCartney. “In de landbouw weet je dat je weer in de grond moet om het volgende seizoen een goede oogst te krijgen. De mode-industrie benadert het niet altijd vanuit dat oogpunt.”
Ondanks het bewijs dat je een succesvol bedrijf kunt opbouwen en tegelijkertijd een meer verantwoorde benadering van productie kunt hanteren, geeft McCartney toe dat haar label verre van 100 procent duurzaam is in zijn praktijken.
En ongeacht de manier waarop de collecties van McCartney worden gemaakt, geeft de ontwerper toe dat het haar taak is om te creëren kleermakerscachet - niet anders dan elke andere ontwerper die leeft en sterft door de hot ticket-tas van het seizoen te maken.
"Ik ben een modeontwerper en ik moet wenselijke, luxe producten maken die vrouwen willen, of ze nu een beetje duurzamer zijn dan de andere of niet", zegt ze. "Het belangrijkste is dat ze ze moeten willen."
Dat is het gewoon. Het is onmiskenbaar een goede zaak om de impact van modeproductie te verminderen door middel van sourcing en productie. Maar ontwerpers moeten nog steeds het spel spelen om shoppers te overtuigen om te kopen en meer te kopen.
Bekijk hieronder het volledige interview van McCartney met Friedman.